Botanisch gezien behoren sleutelbloemen tot de primula-familie, maar mogen ze nooit worden verward met primula's. Net als sleutelbloemen worden sommige soorten sleutelbloem vanwege hun hoge saponinegehalte gebruikt in de volksgeneeskunde, terwijl andere giftig zijn - in tegenstelling tot sleutelbloem. Echter, zoals zo vaak het geval is, maakt de dosis het gif.webp.
Sleutelbloemen zijn slechts gedeeltelijk giftig en worden ook gebruikt in de medicinale geneeskunde
Sleutelbloemen in de volksgeneeskunde
Zowel de echte sleutelbloem als de sleutelbloem, zeldzamer de stengelloze sleutelbloem, worden al eeuwenlang in de volksgeneeskunde gebruikt. In de Middeleeuwen werd de plant vooral aanbevolen voor de behandeling van jicht, reuma en wonden, voor pijnlijke ledematen, genitale wratten en om het hart te versterken. Tegenwoordig wordt het wortelextract vooral gebruikt bij hardnekkige hoest en andere verkoudheden.
Ingrediënten van de sleutelbloem
Sleutelbloemen bevatten saponinen, die voornamelijk geconcentreerd zijn in de wortels, evenals essentiële oliën. De saponieën, vooral de triterpeen-saponinen, bevorderen het ophoesten van bronchiaal slijm, maar kunnen ook het maagslijmvlies irriteren. Om deze reden moeten mensen met een gevoelige maag of maagproblemen afzien van het gebruik van sleutelbloem als remedie. Sleutelbloem (Primula veris) bevat overigens het hoogste aandeel actieve ingrediënten.
Andere toepassingen van de sleutelbloem
De zachte, jonge bladeren van alle sleutelbloemsoorten en hun bloemen zijn eetbaar en smaken bijzonder goed in kleurrijke salades. De wortelstokken kunnen niet alleen worden verwerkt tot medicijnen, maar worden door hun sterke kleuring ook in sommige regio's als kleurstof gebruikt, bijvoorbeeld voor paaseieren. Houd er echter rekening mee dat alle sleutelbloemen beschermd zijn en niet in het wild mogen worden verzameld of geplukt.
tips
Hoewel sleutelbloemen niet giftig zijn voor mensen, mogen kleine dieren (bijv. cavia's of konijnen) ze niet eten vanwege het hoge saponinegehalte.