Tegenwoordig is men bijna vergeten dat de sedumplant die in veel tuinen te vinden is, vroeger zowel als slakruid en als geneeskrachtige plant werd gebruikt. Dit is waar de term "muurpeper" vandaan komt, omdat de vlezige bladeren van de vetplant behoorlijk heet en pittig zouden smaken. De gemakkelijk te verzorgen plant wordt echter ook als licht giftig beschouwd.
De prikkelende muurpeper (Sedum acre) is met mate eetbaar
Sedum is licht giftig
Alle delen van de sedumplant, maar vooral de dikke bladeren, bevatten giftige alkaloïden, evenals tannines, flavonoïden, glycosiden en looizuren. De concentratie aan gif.webpstoffen is echter erg laag, waardoor de plant toch geconsumeerd kan worden. Het wordt echter niet aanbevolen als u een gevoelige maag heeft of momenteel zwanger bent, omdat consumptie kan leiden tot misselijkheid, braken en hoofdpijn. Dit geldt overigens ook als je teveel sedumbladeren eet. Om deze reden wordt het over het algemeen alleen aanbevolen om het extern te gebruiken.
Eetbare delen van de sedum
De dikke, vlezige bladeren van de sedum worden voornamelijk gebruikt. Bij sommige soorten (bijv. Sedum telephium) kunnen de wortelknollen ook worden gekookt en als groenten worden gebruikt. De bladeren daarentegen kunnen vers worden gebruikt of in olie worden bewaard. Voeg de verse bladeren toe aan kleurrijke salades als smaakmaker of kook ze als groente.
Eetbare Sedum-soorten
In principe zijn alle Sedum soorten eetbaar, maar vooral de volgende soorten:
- Heet vetkruid (Sedum acre)
- Milde muurpeper (Sedum sexangulare)
- Kaukasische muurpeper (Sedum spurium)
- Roodachtige muurpeper (Sedum rubens)
- Grote muurpeper of paarse muurpeper (Sedum telephium)
Sedum als geneeskrachtige plant
In de volksgeneeskunde werden zowel de bladeren als het daaruit verkregen perssap zowel inwendig als uitwendig gebruikt. Het sap zou het bloeden (bijvoorbeeld in wonden) moeten stoppen en de wondgenezing ondersteunen. Daarnaast werd sedumsap vanwege de laxerende werking ook als anthelminticum gebruikt. Door de licht giftige ingrediënten irriteert het sap ook de huid en kan daarom gebruikt worden tegen wratten, likdoorns of eelt. Om dit te doen, snijdt u eenvoudig de dikke bladeren open en legt u ze op het te behandelen gebied.
tips
Vermijd uit voorzorg het eten van de sedum of het doorslikken van het geperste sap. Niets staat echter uitwendig gebruik in de weg (bijv. als remedie tegen wratten).