Peer is populair vanwege de weelderige bloemen en de prachtige kleur van de bladeren. De zaden en bladeren van sommige soorten bevatten zeer kleine hoeveelheden glycosiden. Je zou talloze van de kleine vruchten moeten consumeren om negatieve effecten te voelen.
Noch de bloemen, noch de bessen van de koperpeer zijn giftig
Koperpeer (vaak de bes genoemd) heeft in het voorjaar een cluster van witte, stervormige bloemen. In de late herfst ontwikkelen deze zich tot kleine, blauwzwarte, zoet smakende vruchten die kunnen worden gedroogd of tot jam kunnen worden verwerkt.
Gewone peer (lat. Amelanchier ovalis) komt minder vaak voor en heeft dezelfde uiterlijke kenmerken:
- 1-3 meter hoge struik,
- witte bloemen,
- bladeren behaard aan de onderkant,
- blauwzwarte vruchten.
De peervrucht bevat zeer kleine hoeveelheden glycosiden in de zaden en bladeren. Bij consumptie van grote hoeveelheden - ook door dieren - kan af en toe misselijkheid, misselijkheid of diarree optreden.
tips
De naam "rotspeer" komt van een zekere overeenkomst in groei met de perenboom, maar de rotspeer behoort tot een ander geslacht.