In de winter zullen de twijgen je verrassen met hun felrode bast, die midden in het donkere seizoen een vrolijk vleugje kleur aan de tuin geeft. Witte kornoelje dankt zijn populariteit als sierboom expliciet aan deze spectaculaire eigenschap. De kleuren vervagen echter na verloop van tijd. Met de juiste snit zorg je ervoor dat het spektakel elk jaar herhaald wordt. Lees hier hoe het werkt.

Witte kornoelje kun je het beste in de winter snoeien

De beste tijd om te knippen is in de winter

Omdat het snoeien van een struik een vermoeiende aangelegenheid is, gebruiken ervaren tuiniers de snoeischaar het liefst midden in de winter. Aangezien de witte kornoelje op dit moment in de saprust is, kan de stress dankzij deze datumkeuze tot een minimum worden beperkt. Als de Cornus alba op het moment van snoeien in volle bloei staat of zijn blad draagt, bestaat het risico dat hij volledig uitbloed.

Hoe jonger de scheut, hoe helderder de rode bast - tips voor het snijden

Omdat een witte kornoelje in de loop der jaren de rode winterkleur van zijn takken verliest, is snoeien gericht op blijvende verjonging. Hoe de bloeiende struik correct te snijden:

  • Dun in de eerste stap de hele struik uit door dood hout aan de basis af te snijden
  • Verkort één- en tweejarige scheuten met minstens de helft
  • Snijd oudere takken voor tweederde af of verwijder ze helemaal

Als de focus alleen ligt op het behoud van de rode winterversieringen, kun je elke late winter een Cornus alba op de stok plaatsen. Streef je daarentegen naar een bepaalde groeihoogte, pas dan de mate van snoei aan naar een jaarlijkse groei van gemiddeld 50 centimeter.

Verwijder consequent onderste scheuten

Een witte kornoelje vormt geen agressieve uitlopers. Toch worstelen tuinders vaak met hun drang om zich te verspreiden. Dit komt door laaggelegen takken die in de grond geworteld zijn. Dus, wanneer u snoeit, moet u uitkijken naar die gecamoufleerde uitlopers die u aan de basis kunt afsnijden.

tips

Witte kornoelje is meer dan rode wintertwijgen. Op een zonnige standplaats met voedselrijke, humusrijke en lichtzure grond bloeit de sierheester van mei tot juli met roomwitte bloemen, gevolgd door witte of lichtblauwe fruitballen. In de herfst krijgt het blad een mooie geeloranje kleur voordat het afvalt om de rode bast te onthullen.

Categorie:

Bomen