De wintergroene buxus is al eeuwenlang een integraal onderdeel van de Europese tuinen: de snoeitolerante boom is vooral populair als hoge of lage haag of als vormsnoei. Met name de gewone buxus (Buxus sempervirens) met zijn naar schatting 60 soorten is in veel tuinen te vinden. De warmteminnende struik, die tot acht meter hoog wordt, is relatief gemakkelijk te verzorgen en winterhard, maar ook zeer vatbaar voor allerlei ziekten en plagen.
De buxusmot richt grote schade aan
Ziekten
Als het om ziekten gaat, domineren de problemen veroorzaakt door verschillende schimmels, waarvan vele pas enkele jaren in opkomst zijn en waardevolle voorraden bedreigen. Gevechten zijn vaak moeilijk.
Buxus afsterven (Cylindrocladium buxicola)
Waarschijnlijk de meest gevreesde ziekte van de buxus is de afsterving van de buxusscheuten, veroorzaakt door de schimmel Cylindrocladium buxicola, die zich aanvankelijk manifesteert door snelgroeiende, donkerbruine vlekken op de bladeren. Tegelijkertijd vormen zich witte sporenafzettingen aan de onderkant van de bladeren, die samen met de zwarte strepen op de scheuten een duidelijke identificatie vormen. In het latere verloop vallen bladeren en scheuten en sterven hele delen van de plant af. Voorkom de ziekte door de volgende maatregelen te nemen:
- Kies een luchtige locatie die zo licht mogelijk is.
- Zorg voor een adequate en evenwichtige toevoer van water en voedingsstoffen.
- Geef de buxus altijd van onderaf water, maak de bladeren nooit nat.
- Snoei buxus niet bij warm, vochtig weer, dit bevordert de schimmelaantasting.
Vooral de soorten 'Suffruticosa' en 'Blauer Heinz' zijn vatbaar voor deze ziekte, in plaats daarvan kunt u minder gevoelige varianten van de kleinbladige buxus (Buxus microphylla) planten, zoals de populaire soort 'Faulkner'.
Buxuskanker (Volutella buxi)
De schimmelziekte Volutella buxi, die de zogenaamde buxuskanker veroorzaakt, wordt verspreid door verkeerd snoeien of het gebruik van besmet tuin- en snijgereedschap. U erkent een infectie
- aanvankelijk bevestigde en gedraaide bladeren
- Deze worden eerst bruin en vallen dan af.
- Hele takken verdrogen later.
- Er ontwikkelen zich ook oranje puisten.
- Aan de onderkant van de bladeren en op de scheuten zijn sporenafzettingen te zien.
Bij ziekte moet u de aangetaste plant tot diep in het gezonde hout terugsnoeien en het besmettelijke maaisel bij het huisvuil deponeren.
Buxus verwelkingsziekte (Fusarium buxicola)
In tegenstelling tot andere schimmelziekten beperkt buxusverwelking door de schimmel Fusarium buxicola zich meestal tot individuele delen van de plant. Deze vertonen eerst een gele verkleuring en sterven daarna af. Typisch zijn ook donkere, zachte plekken op de schors te zien. Het is meestal voldoende om de getroffen gebieden weg te snijden.
Buxus roest (Puccinia buxi)
De vrij zelden voorkomende buxusroest treft vooral oudere stammen van de gewone buxus (Buxus sempervirens). Een infectie blijft aanvankelijk lang onopgemerkt, aangezien de veroorzaker van schimmel Puccinia buxi zich aanvankelijk beperkt tot de binnenkant van de plant. Het bladweefsel vertoont eerst een verdikking, terwijl de roestrode, opvallende sporenafzettingen pas maanden later verschijnen. Ze verschijnen vooral in de herfst. Aangetaste plantendelen zijn zeer besmettelijk en moeten onmiddellijk worden verwijderd en weggegooid.
ongedierte
Luizen, mijten en vlooien die bladsap zuigen komen veel voor op buxus. Om een besmetting te voorkomen, moet u zorgen voor een optimale locatie en groeiomstandigheden. Plagen koloniseren voornamelijk verzwakte exemplaren. Veel van de hier genoemde dieren overwinteren direct op de plant, meestal in de vorm van eieren of larven. Effectieve bestrijding omvat daarom het snoeien van aangetaste buxusbomen in het voorjaar voordat de larven uitkomen. Dit moet uiterlijk half mei gebeuren.
Buxusmot (Glyphodes perspectalis)
De buxusmot, geïmporteerd uit Oost-Azië, is pas een paar jaar actief, maar vormt een enorme bedreiging voor de buxusmot. De larven van de kleine vlinder, die maar een paar dagen leeft, zijn bijzonder schadelijk voor planten en eten de planten binnen korte tijd kaal op. Omdat de groene rupsen in de bush leven, wordt een plaag vaak pas heel laat opgemerkt. Bestrijding is moeilijk omdat er elk jaar meerdere generaties uitkomen en planten herhaaldelijk worden besmet, zelfs na een succesvolle behandeling. De volgende maatregelen hebben hun waarde bewezen:
- Rupsen verwijderen met hogedrukreiniger (€119,90), bladblazer of stofzuiger
- Toepassing van de bacterie Bacillus thuringiensis, die de rupsen doodt
- Dit vereist echter een goede timing, aangezien dit niet elke keer lukt.
Ook het bestrooien van de hele plant met algenkalk geeft op korte termijn goede resultaten.
Buxusvlo (Psylla buxi)
Als de jonge bladeren opkrullen aan de toppen van de scheuten - de zogenaamde "lepelbladeren" - is dit een typisch teken van een aantasting door de gewone buxusbladvlo. In de zomer leggen de volwassen dieren hun eieren in de bladeren van het buxus, waar ze overwinteren en in het volgende voorjaar komen de larven eruit. Bij een besmetting moeten de aangetaste delen van de plant in de late zomer of herfst worden afgesneden.
Buxusspintmijt (Eurytetranychus buxi)
De buxusspint, die ook pas sinds enkele jaren verschijnt, komt alleen voor in droge en hete zomers. Het is goed te bestrijden met roofmijten en met preparaten op basis van neem- of koolzaadolie. Duidelijk herkenbare, geelachtige gallen in de bladeren daarentegen wijzen op een besmetting met de galmijt (Monarthropalpus buxi), die in het voorjaar krachtig moet worden teruggesnoeid.
tips
Om uzelf de rompslomp van ziekten en plagen te besparen, kunt u in plaats van de buxus ook gelijkaardige planten als berberis of liguster als vervanger kiezen.