Azijnbomen produceren in de herfst in overvloed zaden, zelfs als er geen mannelijk exemplaar in de buurt is. Dit is een heel speciale vermeerderingsstrategie. De vruchten verbergen nog meer interessante details die mensen eeuwenlang hebben uitgebuit.
De vruchten van de azijnboom zijn niet alleen mooi om naar te kijken
uiterlijk en distributie
In augustus ontwikkelen zich uit de vrouwelijke bloemen kleine steenvruchten, elk met een diameter van vier millimeter. Ze bestaan uit een kern en ontwikkelen geen vlezig voedingsweefsel. Het zaad is omgeven door roodachtige tot bruine haren. De vruchten zijn rijp in september.
Kenmerkend voor de azijnbomen is de vruchtvorming zonder voorafgaande bevruchting van de vrouwelijke bloesems. Hierdoor kunnen de bomen zich in grote aantallen vermenigvuldigen. De zaden worden vaak door vogels gegeten en worden op deze manier wijd verspreid. Om te ontkiemen hebben de zaden contact met de grond en direct licht nodig. Ze ontkiemen niet ondergronds.
toxiciteit
De plantendelen van de azijnboom zijn slechts licht giftig. Het toxische effect wordt voornamelijk veroorzaakt door tannines, die, wanneer ze in grote hoeveelheden worden geconsumeerd, kunnen leiden tot gastro-intestinale problemen. De wijdverbreide veronderstelling dat de azijnboom giftig is, heeft een andere oorsprong. Er zijn tal van giftige soorten in het geslacht Rhus die vergelijkbaar zijn met de azijnboom. De eigenlijke azijnboom Rhus typhina is belangrijk als sierboom.
gebruiken
De Noord-Amerikaanse inboorlingen gebruikten de vruchten van verschillende soorten van het geslacht Rhus voor medicinale doeleinden. Ze toonden positieve effecten bij longziekten. De vruchten worden gebruikt om een vitaminerijke frisdrank te maken die bekend werd als "Indian Lemonade". Zelfs vandaag de dag verzamelen kinderen in Canada en Noord-Amerika traditioneel de fruitkoppen om de roodachtige drank te maken.
De zuur smakende zaden zijn ook geschikt voor directe consumptie. Ze verfrissen en lessen de dorst. Gebeitst in azijn, geven de vruchtkoppen hun zure aroma af. Gedroogd worden de zaden gebruikt als specerij voor rijststoofschotels, salades en vleesgerechten of voor de bereiding van zure thee met een hartig aroma. U kunt de fruitstalletjes gebruiken om uw eigen kruidenmengsel te maken, dat in Libanon wordt gebruikt onder de naam "zahtar":
- Droge fruitkoppen
- Strip donkerrood gekleurde zaden af
- Maal of vijzel de zaden in een kruidenmolen
- mengen met tijm