- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesem
- Welke locatie is geschikt?
- Welke grond heeft de plant nodig?
- Water bromelia
- Bemest bromelia's op de juiste manier
- Goed gesneden bromelia's
- opgedroogd
- Bromelia's vermeerderen
- verdeling
- Is bromelia giftig?
- maaltijd
- soorten
Bromelia's behoren tot de meest populaire kamerplanten van allemaal - omdat ze een aantrekkelijke bladstructuur bieden en vaak zeer kleurrijke, spectaculaire bloemformaties die een exotisch accent in de kamer zetten.
Niet alle bromelia's zijn rood
Inhoudsopgave
Toon alles- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesem
- Welke locatie is geschikt?
- Welke grond heeft de plant nodig?
- Water bromelia
- Bemest bromelia's op de juiste manier
- Goed gesneden bromelia's
- opgedroogd
- Bromelia's vermeerderen
- verdeling
- Is bromelia giftig?
- maaltijd
- soorten
- Oorsprong van bromelia's in Zuid- en Midden-Amerika
- sommige soorten kunnen goed gekweekt worden in onze kamer
- eerste bromeliasoort - ananas - bereikte Europa via Kolumnus
- Bromelia's zijn meestal groenblijvende vaste planten
- hebben samengeperste stengels met een rozet van bladeren
- de meeste soorten behoren tot de epifyten, de epifytische planten zonder wortels
- helder maar niet in de volle zon
- de hoogst mogelijke luchtvochtigheid
- het hele jaar door warm, rond de 20°C en warmer
- voor epifytische soorten: kweken in bast-veenmossubstraat of op stenen mogelijk
- voor terrestrische soorten: kalkvrij bodemsubstraat van orchideeëngrond en potgrond
- terrestrische bromelia's constant vochtig houden
- Houd de centrale trechter (5,00 €) in de bladrozet altijd gevuld met water
- Gebruik kalkarm, kamerwarm water
- Spray alleen epifytische bromelia's
oorsprong
Bromelia's zien er niet alleen exotisch uit, ze zijn ook exotisch: hun leefgebied is de zogenaamde Neotropen, die zich voornamelijk uitstrekken over Zuid- en Midden-Amerika, maar ook over West-Indië. Het klimaat van hun oorspronkelijke habitat is daarom heel anders dan dat op onze breedtegraden - namelijk vooral tropisch warm, vochtig en niet onderhevig aan een van de vier seizoenen. Niettemin kunnen enkele van de zeer talrijke soorten bromelia's heel goed als sierplant in de kamer worden gekweekt - bij normale woontemperaturen in verwarmde kamers kunnen ze zonder problemen gedijen.
De bromelia's zijn vernoemd naar de Zweedse arts Olaf Bromel. Overigens kwam de eerste bromelia naar Europa met de beroemde ontdekker Christoffel Columbus - in de vorm van een ananas, waarschijnlijk de meest bekende bromeliasoort vanwege zijn fruit. Door haar wordt de plantenfamilie ook wel de ananasfamilie genoemd.
Onthouden:
groei
De meeste bromeliasoorten zijn groenblijvende vaste planten. Kenmerkend voor hun uiterlijk is de sterke rozetstructuur met brede, puntige, opstaande bladeren. Bij sommige soorten verzamelt regenwater zich in het trechtervormige midden van de bladrozet. Veel soorten zijn xerofytisch, dus ze kunnen hun verdamping via verschillende mechanismen verminderen.
Een ander kenmerk van de Bromeliceae is hun epifytische groei - ze behoren tot de zogenaamde epifytische planten, zoals orchideeën. In de natuur groeien ze zonder wortels, voornamelijk aan bomen of op rotsen. In de binnenkweek worden ze alleen in potten gehouden voor stabilisatiedoeleinden.
De belangrijkste zaken op een rij:
bladeren
De bladeren zijn niet alleen kenmerkend voor bromelia's, ze zijn ook essentiële voedingskanalen voor veel soorten. Als epifyten kunnen ze immers niet via de wortels in hun nutriëntenbehoefte voorzien. In plaats daarvan halen ze voedingsstoffen en vocht rechtstreeks uit de lucht via absorberende schubben en schilferharen aan de bovenzijde van de bladeren. Een lichte beharing dient om verdamping te verminderen en te beschermen tegen zonnebrand.
bloesem
Veel mensen houden een bromelia in hun kamer of kantoor vanwege de soms behoorlijk spectaculaire en kleurrijke bloemen. Maar wat meestal zo indrukwekkend is, is niet de eigenlijke bloem - hij is vrij klein en onopvallend bij de meeste siersoorten. Het is echter omgeven door grote schutbladen, die vaak in prachtige kleuren verschijnen en ook veel langer meegaan dan de daadwerkelijke bloemen.
Voor de meeste soorten bromelia's is de vorming van bloemen erg vermoeiend en daarom slechts een eenmalig iets dat de dood van de bladrozet of zelfs het einde van het leven met zich meebrengt in het geval van de reuzenbromelia.
Lees verder
Welke locatie is geschikt?
De kleine selectie uit het enorme spectrum aan soorten Bromeliceae, die wij als kamerplanten houden, komt oorspronkelijk uit de tropische regenwouden van Zuid-Amerika. De soorten die uit luchtigere, koelere berggebieden komen, zijn voor ons meestal niet relevant.
Het spreekt dus voor zich dat je een sierbromelia - de Guzmania zijn bijzonder populair en wijdverbreid - op een locatie met de meest tropische omstandigheden mogelijk moet geven. Het moet daarom helder, constant warm en zo vochtig mogelijk zijn. Het is het beste om ze bij een raam te plaatsen dat veel licht binnenlaat, maar niet altijd in de volle zon.
De omgevingstemperatuur waar bromelia's de voorkeur aan geven, komt praktisch overeen met een kamertemperatuur van rond de 20°C, die veel mensen aangenaam warm vinden. Het kan natuurlijk ook warmer worden, maar de thermometer mag niet onder de 18°C komen.
De belangrijkste standplaatscondities voor sierbromelia:
In de zomer kun je de meeste sierbromelia's ook buiten zetten. Nogmaals, zorg ervoor dat het geen intense directe zon krijgt. Daarnaast is buiten zetten meestal maar gefaseerd mogelijk - want op nachten met temperaturen onder de 15°C bevriest de bromelia te veel, waardoor je hem weer naar binnen moet halen.
Lees verder
Welke grond heeft de plant nodig?
Zoals ik al zei - als wortelloze epifyten hebben de meeste bromeliasoorten eigenlijk geen pot met bodemsubstraat nodig. Je kunt ze er in ieder geval niet mee voeren. De eigenlijk wortelloze soorten kunnen dus ook als een orchidee in een los substraat van schors en veenmos geplant worden. De bromelia hoeft dit alleen maar vast te houden - totdat het dit is gelukt, kun je hem in het begin een draadje geven om hem te helpen. De epifytische bromelia's kunnen zelfs op stenen gekweekt worden.
In een pot met aarde kun je de bromelia echter wat beter aan en integreer je hem structureel en visueel homogener in je kamerplantenrijk. In tegenstelling tot de epifytische bromelia's heeft de terrestrische, dus ook wortelvormende variëteiten, die ook bij de siersoorten voorkomen, een grondsubstraat nodig. Het moet kalkvrij en doorlatend zijn. U kunt ook speciale orchideeëngrond gebruiken, eventueel gemengd met normale potgrond.
Het substraatontwerp in één oogopslag:
Water bromelia
Ook bij de watergift moet onderscheid worden gemaakt tussen de ontwortelde en de terrestrische bromeliasoort. De terrestrische worden natuurlijk heel normaal bewaterd met een gieter en van vocht voorzien via het bodemsubstraat. Je moet het substraat altijd vochtig houden - vergeet niet dat de bromelia een regenwoudplant is. Ook is het belangrijk om de rozettrechter altijd gevuld te houden met water, zeker in de zomer. Voor de bewatering kunt u het beste water gebruiken dat zo kalkvrij mogelijk is en op kamertemperatuur.
In de winter mag de bromelia echter maar weinig water geven, parallel aan de lagere lichttoevoer. Vul de bladtrechter dan maar heel spaarzaam.
Epifytische bromelia's, die je alleen in een droge bodem zet om vast te houden, gebruiken geen gieter, maar geven met een dispergeermiddel hun water direct aan de bladeren, die het met hun zuigschalen opnemen. Bovenstaande criteria voor de waterkwaliteit zijn ook hier van toepassing.
Overigens moet je ook de terrestrische bromelia's niet nalaten te sproeien - natuurlijk houden ze ook van af en toe een zachte tropische regen!
Onthouden:
Lees verder
Bemest bromelia's op de juiste manier
Bromelia's hebben niet veel bemesting nodig. Tijdens de hoofdfase van de zomervegetatie kunt u eenmaal per week een beetje vloeibare mest aan het gietwater toevoegen.
Goed gesneden bromelia's
Het onderwerp snijden is ook nogal raadselachtig bij de bromelia's voor binnenshuis. Door hun compacte, gelijkmatige rozetgroei is formeel snoeien overbodig.
Blijft de vraag over de eventueel verjongende, verfrissende verwijdering van dode plantendelen. Natuurlijk sterven ook de bladeren van de bromelia af en toe af. Als ze verwelken en verdrogen, moet je ze voorzichtig uit de kast halen of ze er vanzelf af laten vallen. De vezelstructuur van de bromeliabladeren verdraagt het snijden niet zo goed.
Lees verder
opgedroogd
Natuurlijk moet je gedroogde bladeren van je bromelia binnenshuis vermijden door ze ijverig vochtig te houden. Het is normaal dat de mooie schutbladen op een gegeven moment opdrogen nadat de bloem is uitgebloeid en hoeft niet te worden "behandeld". Blijf gewoon water geven zoals je normaal zou doen - dit stimuleert het kiemen waar de bromelia na de bloei klaar voor is.
Bromelia's vermeerderen
Dit brengt ons meteen bij het onderwerp voortplanting. Bromelia's planten zich meestal voort via Kindel. Deze groeien als zijscheuten - je hoeft ze dus pas af te knippen als ze volgroeid zijn met bladrozet en wortel. Dan is de zijscheut meestal ongeveer half zo groot als de moederplant. U moet echter zeer voorzichtig zijn bij het snijden. Het is het beste om een vers geslepen mes te gebruiken en dit voor het snijden te desinfecteren met alcohol.
De Kindel wordt in een kalkarme, losse ondergrond geplaatst en kan het beste worden afgedekt met een folie. Op deze manier kunt u haar een gelijkmatig vochtig, beschermd microklimaat bieden om in te wortelen.
verdeling
Verdelen in de klassieke zin, namelijk het doorknippen van de kluit, is natuurlijk niet op zijn plaats bij bromelia's. Ze kunnen alleen worden verdeeld om de kinderen van de moederplant te scheiden voor vermeerdering.
Lees verder
Is bromelia giftig?
Als het om exotische sierplanten gaat, is vaak niet precies bekend of ze niet giftig zijn - voor mensen of voor huisdieren. Bij een aantal prachtig uitziende soorten is dat zeker het geval. Bromelia's zijn echter over het algemeen niet giftig. Dat is het goede nieuws. De bladeren van sommige sierbromelia's bevatten echter stoffen die de huid irriteren, zoals calciumoxalaat en het enzym bromeline. Ze zijn niet giftig, maar kleine kinderen en huisdieren mogen geen bromeliabladeren eten.
Lees verder
maaltijd
Vanwege hun typisch ananasachtige gewoonte, zou je je kunnen afvragen of andere bromelia's dan de ananas op enigerlei wijze eetbaar zijn. Alleen de vrucht van de ananas is echter echt eetbaar. Er zijn een paar verschillende variëteiten, waar de gemiddelde consument in dit land niet veel van merkt - omdat alleen de Smooth Cayenne-variëteit commercieel en wereldwijd op de markt wordt gebracht. Rassen van andere groepen, zoals de Queen of Pernambuco-groep, worden voornamelijk in Zuid-Amerika geteeld voor verse consumptie.
tips
Zoals bij veel sierplanten uit de tropen, kun je een bromelia gewoon zijn favoriete warme, vochtige klimaat geven door hem in de badkamer te plaatsen. Je hoeft dus niet constant te controleren of de luchtvochtigheid voldoende hoog is.
soorten
Guzmanië
De Guzmania zijn waarschijnlijk de meest populaire en meest wijdverbreide groep sierbromelia's die in dit land worden gekweekt. Ze zijn te vinden op veel vensterbanken, waar ze met hun felrode, oranje, roze of gele schutbladen exotische kleuraccenten tevoorschijn toveren. De bloeitijd is in de winter, rond de tijd tussen december en februari - de vreugde van de bloei is echter niet alleen uniek, maar helaas ook van korte duur. Over het algemeen kan een Guzmania een hoogte bereiken van 30 tot 60 cm. Er zijn tot 200 soorten binnen het geslacht Guzmania.
luchtkruidnagel
Met ongeveer 550 soorten vormen de luchtanjers, botanisch Tillandsia, het meest diverse geslacht van de Bromeliceae. Ze zijn van het epifytische type, kunnen dus worden gekweekt in schors-veenmossubstraat of op rotsen en hoeven alleen met water te worden besproeid. Er zijn geïsoleerde maar ook terrestrische soorten.
Hun bloeiwijzen bieden een zeer originele en opvallende aanblik met hun bizarre structuren en vormen, meestal in roodachtige tot roze tinten. De vele ondersoorten kunnen zeer verschillende groottes bereiken. Sommige worden slechts 30 cm hoog, andere vormen zelf bladeren tot 50 cm lang.
Tillandsia's zijn ook specifiek geschikt voor tijdelijk buitengebruik.
Vlammend Zwaard
Dit geslacht van bromelia's, botanisch Vriesea genoemd, dankt zijn zielige naam aan zijn zwaardvormige, gebogen, glanzende bloeiwijzen met fel oranje tot scharlaken schutbladen, die alleen of in groepen verschijnen. De bloeitijd kan op verschillende tijdstippen van het jaar zijn, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. Afhankelijk van de soort kunnen de bladeren van de Vriesea tot 75 cm lang worden, bijvoorbeeld bij de Vriesea hieroglychipca. De bloemstengel is meestal niet veel kleiner.
De bladeren van het Flaming Sword kunnen ook zeer decoratief zijn met delicate bandstructuren in romige tot roodachtige tinten.
nest rozet
De nestrozetten, botanisch Nidularium, worden gekenmerkt door een nestachtige opstelling van de bladrozet. Hun leerachtige, zachte bladeren zijn stekelig en hebben een natuurlijke glans. De bloeiwijzen verrukken met de kleurrijke schutbladen in roodachtige, gele of oranje tinten die lang voor de bloeiperiode verschijnen. De bloem zelf maakt tussen juni en september de nestrozet. Afhankelijk van de soort kan hij tot 30 cm hoog worden.
lans rozet
De naam van de lansrozet, botanisch Aechmea, is ook veelbetekenend - het beschrijft de hoge, tot 30 cm lange bloeiwijzen, die maandenlang versierd zijn met felgekleurde schutbladen. De kleine bloemen zijn blauw van kleur en gaan maar heel kort mee. Afhankelijk van de ondersoort bereiken lansrozetten een hoogte van 35 tot 50 cm. De sterke bladeren zijn ook tot 50 cm lang en tot 10 cm breed. Aan de rand en aan de bladpunt zijn ze verstevigd met stekels. Net als tillandsia's kan Aechmeen in warme zomerperiodes zonder problemen een tijdje buiten blijven staan.
sier ananas
Niet alle ananassoorten worden gekweekt met het zoete, aromatische fruit in het achterhoofd - er zijn ook enkele siersoorten die erg mooi staan op de vensterbank. Sommige soorten zijn versierd met aantrekkelijke kleuraccenten op het anders grijsgroene blad en bieden zo een geweldig exotisch aanzicht. Hoewel de vruchten van deze soorten niet eetbaar zijn, zijn ze op hun eigen manier decoratief met hun donkerroze kleur. Voor een sierananas heb je wel wat ruimte nodig: hij kan een hoogte bereiken van ongeveer een meter en een breedte van maximaal twee meter.