- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesems
- fruit
- Welke locatie is geschikt?
- Welke grond heeft de plant nodig?
- waterplumeria
- Plumeria op de juiste manier bemesten
- Snijd plumeria op de juiste manier
- overwinteren
- propageren plumeria
- Ziekten
- Is plumeria giftig?
- soorten
De plumeria, ook wel frangipani genoemd, afhankelijk van de variëteit, speelt al lang een prominente rol, niet alleen in de tuincultuur, maar ook in de parfumerie. Lees hieronder waarom het de moeite waard is om ze in je plantenoase thuis te kweken.
De Plumeria komt uit de warme tropen
Inhoudsopgave
Toon alles- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesems
- fruit
- Welke locatie is geschikt?
- Welke grond heeft de plant nodig?
- waterplumeria
- Plumeria op de juiste manier bemesten
- Snijd plumeria op de juiste manier
- overwinteren
- propageren plumeria
- Ziekten
- Is plumeria giftig?
- soorten
- Verschillende soorten Plumeria zijn verspreid over de Neotropen (van het zuiden van de VS tot het zuiden van de Andes).
- Alleen de Frangipani-soorten uit de tropische regio van Midden-Amerika zijn relevant voor de lokale tuincultuur
- Kan alleen het hele jaar door in binnenkweek gehouden worden
- Frangipani die in dit land wordt gekweekt, vormt een bossige, uitgestrekte gewoonte
- In de natuurlijke habitat tot 7 m hoog en tot 5 m breed, hier maximaal 3 m hoog
- Andere Plumeria-soorten groeien als grote bomen
- Rijk vertakt struikgewas met vlezige twijgen
- Bevat giftig melksap
- Hecht afwisselend en in hopen aan de uiteinden van de scheuten
- Langwerpige, elliptische tot langwerpige vorm
- Lengte 20 tot 40 cm, breedte tot 15 cm
- Rijke, donkergroene kleur
- Onderscheidende adering
- Uitzonderlijk sterke, romig-bloemige-fruitige geur
- Vijf komvormige, wasachtige bloemblaadjes, versmolten als trechters
- Prachtige kleurvariaties van roze tot rood of geel en wit
- Geef krachtig water, vooral in de zomer, maar in goed afgemeten secties
- Vermijd absoluut wateroverlast
- Aanzienlijk minder water geven in de winter
- Frangipani kan, maar hoeft niet gesneden te worden
- Vanwege de natuurlijk mooi groeiende kroon alleen snoeien als er echt ruimtegebrek is
- Anders kunnen de scheuten zonder problemen worden getrimd
oorsprong
In principe spelen alleen de Plumeria-soorten die bekend staan als Frangipani een rol in de binnenlandse cultuur van kamerplanten. Het geslacht omvat echter ook een paar andere soorten (ongeveer 20), die over het algemeen inheems zijn in de Neotropen, d.w.z. de Midden- en Zuid-Amerikaanse, tropische tot subtropische gebieden van de zuidelijke VS tot de zuidelijke Andes. Het bereik van individuele soorten strekt zich ook uit tot West-Indië.
De soorten die voor ons in Centraal-Europa relevant zijn, de geurige of de rode frangipani, komen uitsluitend voor in de tropische gebieden van Zuid-Florida via Mexico tot Puerto Rico. Hun oorspronkelijke leefgebied is dan ook een warm, vochtig regenwoudklimaat, daarom kunnen ze in dit land alleen het hele jaar door in de kamer- of kascultuur gehouden worden.
Dat deden de Oostenrijkers aan het eind van de 18e eeuw in de keizerlijke tuinen van Wenen. De plant wordt in onze streken al lang gewaardeerd als sier- en aromatische plant.
Oorsprong in één oogopslag:
groei
De frangipani groeit als een grote struik met een statige, uitgestrekte groeiwijze. Ook andere Plumeria-soorten ontwikkelen zich tot grote, dikstammige bomen. De frangipani-soorten kunnen in hun leefgebied ongeveer 7 meter hoog en 5 meter breed worden. In dit land in de kamercultuur is het echter meestal na maximaal 3 meter voorbij.
De rijk vertakte takken hebben een vlezige, sappige consistentie, ongeveer 2 tot 3 centimeter dik. Alle delen van de plant bevatten een giftig melksap.
Groeikenmerken in het kort:
bladeren
De bladeren van de frangipani zijn afwisselend en meestal geclusterd aan de uiteinden van de scheuten. Ze hebben een elliptische tot langwerpige vorm en bereiken een lengte van 20 tot 40 centimeter met een maximale breedte van 15 centimeter. Hun kleur is rijk donkergroen. De uitgesproken, nette nerven en de prominente hoofdnerf geven het blad een strakke uitstraling.
Bladeigenschappen in trefwoorden:
bloesems
De bloemen van de frangipani hebben de parfumerie lange tijd voorzien van een populaire grondstof. De Fragrant Frangipani bevat geuren die zich kenmerken door een romige delicatesse, een gardenia-achtige bloemigheid en een licht fruitige, perzikachtige nuance. De frangipani-geur wordt gebruikt in colognes, vooral in combinatie met andere exotische geuren zoals kokosnoot.
Maar ook het uiterlijk van de frangipanibloemen is buitengewoon aantrekkelijk. De scherp omlijnde vorm van hun 5 puntige, komvormige bloembladen en hun wasachtige consistentie geven ze een zeer elegant, exotisch karakter. De prachtige kleuring maakt de bloem ook zeer decoratief: er zijn varianten in felroze tot rode of gele of geel-crème-witte varianten.
De bloembladen zijn in een trechtervorm aan elkaar versmolten, zodat de bloemen zich presenteren als een edele kelk.
Bloemeigenschappen op een rij:
hoogtijdagen
De frangipani laat de hele zomer, ongeveer tussen juni en september, zijn prachtige bloemen zien.
fruit
De bloemen vormen elk twee follikels, die veel zaden bevatten.
Welke locatie is geschikt?
In het hoofdstuk over de locatie verwijzen we opnieuw naar de meest gekweekte frangipani-soorten in dit land, die afkomstig zijn uit tropische gebieden. Natuurlijk bepaalt hun oorspronkelijke habitat al hun vereiste omgevingseisen: zoals alle tropische planten hebben ze het hele jaar door warmte, helderheid en een hoge luchtvochtigheid nodig. Hij gedijt het beste in een kamer of kas bij een temperatuur van rond de 20°C.
In tegenstelling tot andere kamerplanten uit de tropen heeft de frangipani echter niets tegen direct zonlicht. Integendeel, ze is een echte zonaanbidder en wil zo'n 6 uur zon per dag.
U moet echter een zo hoog mogelijke luchtvochtigheid aanhouden.
In de winter is de frangipani genoodzaakt een pauze te nemen vanwege de afnemende hoeveelheid licht. Het kan dan ook wat koeler staan, maar de temperatuur mag niet onder de 12°C komen.
Welke grond heeft de plant nodig?
Als substraat heeft de frangipani een matig voedselrijke grond nodig met een goede drainagelaag in de vorm van zand of geëxpandeerde klei.(19,73€) Omdat hij vrij gevoelig is voor wateroverlast. De pH-waarde moet in het vrij hoge bereik liggen.
Lees verder
waterplumeria
Bij het water geven moet je relatief voorzichtig te werk gaan. De frangipani is nogal dorstig en heeft vooral in de zomer veel water nodig. Zoals eerder vermeld, is het echter gevoelig voor wateroverlast. Zorg er dus altijd voor dat het substraat voor elke gietbeurt goed gedroogd is en dat de kluit nooit permanent in het water staat. Een zeer regelmatige besproeiing is hier daarom noodzakelijk - niet voor mensen die zelden thuis zijn.
Tijdens de winterslaap moet je echter beduidend minder water geven, zodat de plant in het voorjaar goed ontkiemt en knoppen vormt.
Bewateringsregels in trefwoorden:
Plumeria op de juiste manier bemesten
Afhankelijk van de gemiddelde nutriëntenbehoefte kan de frangipani tijdens de hoofdvegetatiefase regelmatig van extra voedsel worden voorzien. Hiervoor is een eenvoudige, universele vloeibare meststof geschikt, die u elke 2 weken aan het gietwater toevoegt. De dosis mag echter maximaal half geconcentreerd zijn.
Snijd plumeria op de juiste manier
Afhankelijk van hoeveel ruimte je de frangipani wilt geven of beschikbaar kunt stellen, kan hij vrij worden gekweekt of beperkt in vorm en grootte. Het ontwikkelt echter van nature een zeer mooi gevormde, zij het spreidende kroon - dus als je ruimte hebt, moet je hem ruimte geven. De interfaces bieden schimmels ook een voedingsbodem voor kolonisatie.
Anders kunt u ook regelmatig zonder problemen snoeien, bij voorkeur in het vroege voorjaar. Langere, storende scheuten kunnen eenvoudig worden ingekort en de gewenste vorm krijgen. De plant vertakt dan direct weer op de grensvlakken.
Snijregels in het kort:
overwinteren
Het onvermijdelijke verbleken van het licht in de herfst vereist een winterslaap voor de frangipanicultuur op onze breedtegraden. Dit betekent dat parallel aan de verminderde lichttoevoer ook alle andere zorgmaatregelen moeten worden verminderd. Een iets lagere omgevingstemperatuur is logisch, maar mag niet onder de 12°C komen. Dit doe je door ze in een niet al te verwarmde kas te plaatsen. Ook in de wintermaanden mag de frangipani het licht niet ontberen dat hij kan krijgen. Een glazen dak is daarom aan te raden.
Je vermindert ook de watergift behoorlijk. Geef alleen voldoende water zodat de kluit nooit helemaal uitdroogt.
Schrik niet: de Plumeria verliest tijdens de winterstop zijn blad. Dit is normaal gezien het gebrek aan licht en de algemeen uitgestorven vegetatie. Zodra het in het voorjaar weer lichter wordt, ontspruit de plant zonder meer vers.
propageren plumeria
De frangipani kan het beste worden vermeerderd door stekken of door zaad te zaaien.
stekken
Bij deze methode knip je een scheut af van ongeveer 20 cm lang van de bovenste kruin van de struik, die zo mogelijk nog geen blad heeft. Om de ontsnappende stroom melksap te stoppen, is het drogen of verschroeien van de interface zinvol. Zet de stek in een plantenbak met potgrond en een goede hoeveelheid zand. De stekken schieten het beste wortel als de omgevingstemperatuur warm is, rond de 25°C, en de grond gelijkmatig vochtig wordt gehouden. Trek het echter niet onder folie.
Je kunt ook proberen, nadat de snede van de stek goed is opgedroogd, deze in een glas water te wortelen.
zaadteelt
Je kunt ook een nieuwe frangipani kweken uit zaden die je zelf hebt verzameld of gekocht. Er is echter geen garantie dat u ook een dochterplant van dezelfde variëteit en kleur krijgt. De zaden worden ontkiemd in potgrond bij een bodemtemperatuur van 20 tot 25°C en gelijkmatig vochtig gehouden. Als ze 5-10 centimeter groot zijn, kunnen de jonge planten op een soortspecifieke manier worden verpot en opgekweekt.
Ziekten
Gelukkig wordt de frangipani zelden ziek - zorgfouten die te maken hebben met de watervoorziening kunnen het beïnvloeden. Dit omvat vooral wateroverlast, wat kan leiden tot wortelrot en onvoldoende luchtvochtigheid. Deze laatste trekt de gebruikelijke droogteminnende parasieten aan, zoals spint en wolluis.
ongedierte
Spintmijten en wolluizen zijn de meest voorkomende overlast die vochtminnende tropische planten in verwarmde kamers achtervolgt. Voldoende luchtvochtigheid is niet eenvoudig te handhaven in woonruimtes. Het telen van de frangipani in de serre is daarom niet alleen om lichttechnische redenen aan te raden.
spintmijten
Je herkent dit ongedierte gemakkelijk aan de fijne webben die ze rond de bladoksels en takken van hun waardplanten trekken. Vooral als ze van een rode of gelige variëteit zijn, kun je de mijten met het blote oog zien.
Spintmijten zijn vrij eenvoudig te bestrijden door ze met water aan te pakken: eerst afnemen met een vochtige doek en daarna de plant grondig besproeien met de verspreider en in folie wikkelen. In dit vochtige, luchtarme klimaat gaan de mijten binnen een week dood.
wolluis
Mealybugs verraden zich ook door een duidelijk zichtbare afscheiding op de waardplant: bij het zuigen op de bladeren scheiden ze wollige bolletjes af, waaraan ze ook hun naam ontlenen. Mealybugs moeten eerst mechanisch worden verwijderd door ze af te vegen met een natte doek. Breng vervolgens een spraybehandeling aan met een mengsel van water, alcohol en wrongelzeep. (Verhouding: 1l - 15ml - 15ml)
Is plumeria giftig?
Een lid van de dogbane-familie, frangipani en alle andere plumeria-soorten zijn giftig - ze bevatten een melkachtig sap met giftige saponinen in de takken en bladeren. Daarom is het niet per se geschikt voor huishoudens met kleine kinderen en nieuwsgierige huisdieren. Het is ook het beste om handschoenen te dragen bij het snijden van de plumeria.
soorten
Binnen de frangipani-soorten, met name de rode frangipani, zijn er in de plantenhandel verschillende cultivars beschikbaar, die vooral in de kleur van de bloemen van elkaar verschillen. Soms een beetje groeiend.
Plumeria rubra Divine
Deze variëteit van rode frangipani maakt indruk met zijn bijzonder mooie en talrijke bloemen. De wasachtige, artistieke formaties verschijnen in de zomermaanden in een heerlijk exotisch kleurenspel: hun hart presenteert zich in een warm geeloranje, dat aan de buitenkant overgaat in helder wit en tenslotte in fris roze aan de randen van de bloembladen. De geur van P.r. Divine is betoverend bloemig en fruitig.
Qua groei is het ras door zijn intensieve vertakking vrij compact en daardoor ook geschikt voor liefhebbers van exotische planten die minder ruimte ter beschikking hebben. Het moet op een zonnige plaats staan, een serre met een goede luchtvochtigheid is ideaal.
Plumeria rubra Gina
De bloemen van deze variëteit steken in de zomer af tegen het middengroene blad, scharlakenroze met rozerode en geelwitte randen. Ze lijken wat platter dan de bloemen van de P. r. Goddelijk. Hun geur is ook erg intens.
Qua groei ontwikkelt hij zich vrij breed, maar toch met compacte, rijk vertakte heesters. Het groeit tot een hoogte van ongeveer 2-3 m.
Plumeria rubra Inca Gold
De cultivaraanduiding van deze variant suggereert al de kleur van de bloemen: vanaf juni schitteren ze inderdaad in een rijk goudgeel met delicate lichtgele randen en stralen zo een warme, zuidelijke flair uit. Haar geur is zoet en licht kruidig. Op een zonnige, warme locatie is de P. r. Inca Gold is ook zeer bereid om te bloeien.
De groei is bossig en rijk vertakt, hij bereikt een hoogte van ongeveer 2,50 m.
Plumeria rubra Dulcemie
Als je fan bent van sterke roodtinten, raden we deze variant aan: de soort bloeit intens rood hoe meer zon hij krijgt, bij minder licht blijft de bloemkleur bleker, meer in het roze tot pastelroze bereik. De geur is delicaat fruitig.
De P.r. Dulcemia groeit bossig en bereikt een hoogte van ongeveer 2,50 meter.