- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesems
- Wanneer is de bloeitijd?
- fruit
- Welke locatie is geschikt?
- Welke grond heeft de plant nodig?
- Geef de lindeboom water
- Bemest de lindeboom op de juiste manier
- Snijd de lindeboom correct
- overwinteren
- Lindeboom vermenigvuldigen
- uitloper
- Ziekten
- ongedierte
- tip
- soorten
De lindeboom dankt zijn naam aan de bij ons inheemse loofboom aan zijn grote, hartvormige bladeren. Na een paar jaar in de vergetelheid te zijn geweest, begint de boom, die oorspronkelijk uit Afrika komt, weer uit te bloeien tot een meer bekende kamerplant. Het volgende gaat over hun teelt.
De linde bloeit in de wintermaanden
Inhoudsopgave
Toon alles- oorsprong
- groei
- bladeren
- bloesems
- Wanneer is de bloeitijd?
- fruit
- Welke locatie is geschikt?
- Welke grond heeft de plant nodig?
- Geef de lindeboom water
- Bemest de lindeboom op de juiste manier
- Snijd de lindeboom correct
- overwinteren
- Lindeboom vermenigvuldigen
- uitloper
- Ziekten
- ongedierte
- tip
- soorten
- Zimmerlinde komt uit Zuid-Afrika
- Habitat van oorsprong vrij koel, matig vochtig en helder
- Ontdekt en geïntroduceerd in Europa door Anders Sparrmann
- Beschreven door Carl von Linnaeus jr.
- Struikachtige tot boomachtige gewoonte
- Vormt een wijd vertakte, spreidende kroon
- Kan in de oorspronkelijke habitat tot 7 m hoog worden, hier slechts 3 m
- Hartvormige, grootschalige vorm die doet denken aan lindebladeren
- Met puntige voorste uitstulpingen op oudere leeftijd
- Licht groene kleur
- Licht golvende oppervlaktestructuur, dicht behaard
- Tot 20 cm lang en breed
- Komen vaker voor bij koele teelt en matige snoei
- Groot, mooi uiterlijk met witte bloemblaadjes en geelbruin plukje meeldraden in de dooier
- Samen staan in grote bloemschermen
- Bloeitijd van de afzonderlijke bloemen slechts kort
- Algehele lange bloeiperiode: van november tot mei of het hele jaar door
- Helder maar zonder direct zonlicht
- Vrij koel: 15-18 °C
- Vrij hoge luchtvochtigheid
- Kamerkalk relatief dorstig
- Heeft regelmatig, overvloedig water nodig
- Vermijd echter wateroverlast
- Sproeien is goed voor haar
- Minder water in de winter
- Regelmatige bemesting van de linde is zinvol vanwege de relatief hoge nutriëntenbehoefte
- In zomer en herfst elke 2 weken vloeibare mest geven
- Langdurige toevoer van voedingsstoffen door compost/hoornkrullen in het substraat
- In de winter maximaal om de 3 weken of helemaal niet bemesten
oorsprong
De meest voorkomende soort van de lindeboom in dit land, Sparrmannia africana, verraadt het al: de plant komt oorspronkelijk van het Afrikaanse continent. De Duitse naam "Kapländische Zimmerlinde" suggereert dit ook.
Het werd in de 18e eeuw ontdekt door de Zweedse arts en botanicus Anders Sparrmann en geïntroduceerd in Europa. Zijn naam is vereeuwigd in de botanische naam van de plant. Later was het Carl von Linné junior, de zoon van de beroemde Zweedse botanicus en natuuronderzoeker met dezelfde naam, die het geslacht beschreef en opsomde.
Als plant uit het Afrikaanse zuiden is de lindeboom aangepast aan een helder, matig vochtig en relatief koel leefgebied. In tegenstelling tot veel andere kamerplanten die in dit land worden gekweekt en afkomstig zijn uit Afrika, is hun oorspronkelijke omgeving niet tropisch. Een jaarrond binnenkweek kan probleemloos worden beheerd.
Oorsprong in trefwoorden:
groei
De gewoonte van de Sparrmannia, die tot de kaasjeskruidfamilie behoort, is struikachtig tot boomachtig. Met zijn wijd vertakte scheuten vormt hij een zeer uitgestrekte kroon over een min of meer geprononceerde stam. In zijn thuisland kan de lindeboom tot 7 m hoog worden, in de lokale kamercultuur is hij meer tevreden met maximaal 3 meter door de lagere lichttoevoer en de nodige snoei.
Groeikenmerken op een rij:
bladeren
De bladeren van de Sparrmannia zijn de belangrijkste factor achter de algemene Duitse naam "zimmerlinde". Want met hun grote, hartvormige uiterlijk en hun lichtgroene kleur doen ze duidelijk denken aan de bladeren van echte lindebomen.
Maar als je goed kijkt, zie je een paar verschillen: Allereerst wordt de bladcontour op gevorderde leeftijd gekenmerkt door hoekige uitstulpingen aan de voorrand - geen enkele lindeboomsoort vertoont zo'n vorm. Bovendien hebben lindebladeren vanwege hun licht opstaande nerven een meer golvende oppervlaktestructuur dan lindebladeren, die niet zo fijn en glad zijn. Ze hebben nog steeds een delicate consistentie en ze zijn ook dicht behaard.
De bladranden zijn gekarteld. Over het algemeen kunnen de bladeren een indrukwekkende lengte en breedte bereiken van maximaal 20 centimeter. De stelen zijn ook ongeveer even lang.
Plaateigenschappen in het kort:
bloesems
Als je de lindeboom over het algemeen koel kweekt en hem in het voorjaar niet terugsnoeit, kun je de hele winter- en lentemaanden uitkijken naar zeer mooie bloemen. Ze hebben delicate, witte bloembladen en een grote, dooiergele en roestkleurige cluster van vele, lange meeldraden. De afzonderlijke bloemen, die bij het openen rechtop komen te staan, worden in grote bloemschermen bij elkaar gehouden.
Bloemeigenschappen op een rij:
Wanneer is de bloeitijd?
De individuele bloemen van de lindeboom hebben een relatief korte verblijftijd - de gehele bloeiperiode is des te langer. In ieder geval van november tot mei kunnen er op de bloemschermen steeds weer nieuwe bloemen opengaan. Door ze consequent af te knippen nadat ze zijn vervaagd, kunt u nieuwe groei stimuleren. Bij permanent koele teelt kan de lindeboom ook het hele jaar door bloeien.
Onthouden:
fruit
Als je in huis een frequente luchtuitwisseling tussen binnen en buiten aanhoudt en je lindeboom met voldoende insecten kunt bezoeken, is de kans op bestuiving van de bloemen groter. Het is echter logisch om te streven naar vruchtvorming als u van plan bent te vermeerderen met uw eigen zaden.
De vruchten hebben een capsuleachtige vorm en zijn omgeven door een stekelige schil, die eigenlijk wordt gebruikt voor het strippen en transporteren door dieren.
Welke locatie is geschikt?
In overeenstemming met zijn thuisland aan de Zuid-Afrikaanse kust, geeft de Sparrmannia de voorkeur aan een relatief koele en luchtige standplaats voor kamerplanten. Ze geeft de voorkeur aan 15 tot 18°C - als je het thuis altijd gezellig en warm wilt hebben, kun je hier in de problemen komen. Om in dit geval echter niet zonder de indrukwekkende sierbladplant te hoeven stellen, kan een standplaats in het trappenhuis ook een optie zijn.
De Sparrmannia houdt van veel licht, maar niet van direct zonlicht. Dek ze indien mogelijk af met andere planten of een lichte stof als ze op een vensterbank op het oosten of westen staan.
In de zomer kunt u de lindeboom ook buiten zetten.
De luchtvochtigheid moet relatief hoog zijn.
Locatievereisten in één oogopslag:
Welke grond heeft de plant nodig?
De voedingsbehoefte van de Sparrmannia is middelhoog. Het is het beste om ze in een mengsel van normale potgrond en een kleine hoeveelheid rijpe compost en/of een handvol hoornkrullen te doen.(32.93€) Een beetje losmaken met zand is ook aan te raden.
Het is ook mogelijk om ze in hydrocultuur te houden met een bodemloos substraat van geëxpandeerde klei (€ 19,73) en een permanent watervoedend voetbad. Vooral voor kantoren of voor mensen die onregelmatig thuis zijn kan deze variant een uitkomst zijn.
Geef de lindeboom water
Als het om water gaat, heeft de linde veel aandacht nodig. Als je niet altijd water wilt geven, is hydrocultuur een goed idee. Vooral tijdens de hoofdvegetatiefase in de lente en de zomermaanden moet je ze veel water geven. Desalniettemin moet wateroverlast worden vermeden - zorg er dus voor dat de substraatbaal altijd goed gedroogd is voor elke watergift en dat er geen water gedurende lange tijd in de schotel blijft staan. De kamerlinde, die van vocht houdt, is niet vies van een occasionele bui van de waterverspreider.
In de winter de watergift een beetje verminderen.
Onthouden:
Bemest de lindeboom op de juiste manier
Vanwege de aanzienlijke behoefte aan voedingsstoffen kan het geen kwaad om de lindeboom tijdens de groeifase regelmatig te bemesten. Gebruik gewoon een universele vloeibare meststof die u elke twee weken aan het gietwater toevoegt. Bij het oppotten moet het substraat worden verrijkt met organische langetermijnmest in de vorm van compost en hoornkrullen.
Tijdens de winterstop de extra bemesting verminderen tot maximaal eens in de drie weken of helemaal stoppen.
Bemestingsadviezen in het kort:
Snijd de lindeboom correct
De uitgestrekte Sparrmannia moet regelmatig worden gesnoeid als je niet wilt dat hij op de lange termijn alle ruimte in beslag neemt. Het is echter niet overdreven snijtolerant. Alleen al om deze reden is het raadzaam om te wachten met snoeien tot de plant een te grote maat en breedte heeft bereikt in plaats van deze regelmatig een beetje in te korten. Ook moet u afzien van het elk jaar inkorten van de scheuten omdat deze veel weelderiger bloeit als hij niet constant gestoord wordt door snoei.
De regel is dus: snoei radicaal terug als dat nodig is vanwege de ruimte, anders alleen uitgebloeide bloemen wegknippen. De radicale snoei moet in de winter worden gedaan.
Lees verder
overwinteren
De Sparrmannia kan in principe het hele jaar op dezelfde locatie staan, mits de omstandigheden zo soortspecifiek mogelijk zijn. Dat wil zeggen: vrij koel, nogal onder de woontemperatuur, zo helder mogelijk zonder direct zonlicht en een goede luchtvochtigheid.
De wintermaanden hebben vaak een paar veranderingen in de zorg nodig. U moet zowel water geven als bemesten merkbaar verminderen.
Lees verder
Lindeboom vermenigvuldigen
De gemakkelijkste manier om een lindeboom te vermeerderen is door middel van stekken. Maar zaaien kan ook.
stekken
Met deze methode snijdt u kopstekken van ongeveer 15 centimeter lang van het bovenste kruingebied af. Maak het onderste gedeelte royaal vrij van bladeren. U kunt de stekken eenvoudig wortelen in water of in een groeisubstraat van turf en zand, dat u dan regelmatig vochtig moet houden. Zet de stekken op een warme, lichte plaats die beschermd is tegen direct zonlicht.
zaadteelt
Als alternatief kun je ook een kamerlimoen uit zaden kweken. Als je moederplant vrucht heeft gegeven, kun je je eigen zaden gebruiken, maar sommige zijn ook verkrijgbaar in speciaalzaken. De zaden worden eerst minimaal 6 uur in water geweekt voordat je ze in potten met potgrond doet en afdekt met wat zand. Voor een gelijkmatig vochtig en beschermd microklimaat kunt u de plantenbakken het beste afdekken met folie. De zaden hebben veel licht en warmte nodig om te ontkiemen, rond de 25°C is ideaal.
Na ongeveer twee weken zouden de zaailingen moeten verschijnen. Til vervolgens de folie op om de jonge plantjes lucht te geven en trek ze uit tot een grootte van ongeveer 5 centimeter. Daarna lieten ze zich prikken.
Lees verder
uitloper
Zie paragraaf "Vermeerdering - Stekken".
Lees verder
Ziekten
Gelukkig wordt de linde niet vaak geplaagd door ziekten en plagen. Zorgfouten zijn waarschijnlijker verantwoordelijk voor eventuele zwakke punten, zoals een te donkere locatie of wateroverlast. In het laatste geval kan wortelrot of schimmel ontstaan, wat de plant zal aangeven met gele en vallende bladeren. In dit geval moet de kluit grondig worden schoongemaakt en in een vers substraat worden geplaatst.
Lees verder
ongedierte
De kamerkalk wil niet te warm en droog zijn. Dat kan natuurlijk gebeuren in een verwarmde ruimte. In dit geval wordt het vatbaarder voor bekende hitte- en droogteminnende plagen zoals witte vlieg en schubben of wolluizen.
De beste manier om een wittevliegplaag onder controle te houden, is het gebruik van kleverige gele tabletten. De beste manier om kalk en wolluis te bestrijden is om ze eerst mechanisch af te vegen en ze vervolgens te besproeien met een mengsel van spiritus, wrongelzeep en water.
tip
Vanwege de uitgestrekte groei is het raadzaam om de lindeboom in een grote kleibak te plaatsen. Zo zorg je voor voldoende stabiliteit. Bovendien hoef je niet zo vaak te verpotten.
soorten
Van de ongeveer 7 verschillende soorten van het geslacht Sparrmannia is alleen Sparrmannia africana, de Kaapse linde, daadwerkelijk relevant in dit land. Uit deze soort zijn enkele cultivars voortgekomen, die qua uiterlijk nogal verschillen. Je hebt dus een relatief klein, maar behoorlijk gevarieerd aanbod. De bekendste variëteiten zijn de S.a. Variegata, de S.a. Flore Pleno en de S.a. Nana.
Sparrmannia africana Variegata
Het bijzondere aan dit ras is de witachtige schakering van de bladeren. Het verschijnt in een nogal onregelmatige structuur op het kenmerkende geaderde blad, wat liefhebbers van symmetrie zeker niet zal aanspreken. Zeker voor liefhebbers van ongewone bladdecoratiefenomenen. De bladeren hebben een hartvorm met minstens drie, zo niet vijf keer een puntige hartvorm - in het laatste geval doen hun contouren bijna meer denken aan esdoornbladeren dan aan lindebladeren.
Afhankelijk van de koelte van de standplaats kan het ras het hele jaar door witte bloemen met een geel-roodbruin hart vertonen.
Kortom, S.a. Variegata tot circa 3,50 m hoog en groeit zeer bossig.
Sparrmannia africana Flore Pleno
De naam van deze variëteit verraadt al wat er zo bijzonder aan is: de bloemen zijn dubbel en verschijnen meestal in de lente- en zomermaanden in grote, fijn gestructureerde, gevederde hemisferen met talrijke witte bloembladen, die in de centrum. Dit maakt het zeker de meest magnifieke van de kamerlinderassen.
Het blad verlaat het toneel voor de weelderige bloemen en verschijnt in een eenvoudig, licht mat groen en met een meerpuntige contour. Hun adering is iets fijner dan die van de S.a. Variegata, als ze oud zijn en een bepaalde grootte hebben bereikt, kunnen ze iets over de stengel hangen.
De S.a. In tegenstelling tot haar soortgenoten staat Flore Pleno graag in de zon. De snelgroeiende plant kan een hoogte bereiken van 3 of 4 m en een breedte van 2 tot 4 m.
Sparrmannia africana Nana
De S.a. Nana is een dwergvariëteit. Het is daarom bijzonder geschikt voor liefhebbers van linde binnenshuis die geen ingrijpende snoei willen uitvoeren om de plant permanent in de kamer te kunnen houden. De enkele bloemen zijn wit en kunnen het hele jaar door verschijnen.