De term gloxinia verwijst naar variëteiten uit twee geslachten. Deze veel voorkomende Duitse naam wordt gebruikt voor zowel de tuingloxinia als de niet-winterharde kamergloxinia. Beide geslachten onderscheiden zich van het plantengeslacht Gloxinia, wat de verwarring compleet maakt.

Gloxinia is een populaire sierplant

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. oorsprong
  2. groei
  3. bladeren
  4. bloesem
  5. gebruiken
  6. Is gloxinia giftig?
  7. Welke locatie is geschikt?
  8. Welke grond heeft de plant nodig?
  9. gloxinia vermenigvuldigen
  10. zaaien
  11. stekken
  12. Verkiezen
  13. Gloxinia in de pot
  14. balkon
  15. drenken gloxinia
  16. Snijd gloxinia op de juiste manier
  17. Bemest gloxinia op de juiste manier
  18. Hoe plant ik correct?
  19. winterhard
  20. ongedierte
  21. schimmel
  22. soorten

    23. oorsprong

    Gloxinia uit de handel zijn gecultiveerde vormen van de soort Sinningia speciosa en andere vertegenwoordigers binnen het geslacht Sinningia. Veelvoorkomende soorten die voor de fokkerij worden gebruikt, zijn Sinningia villosa of Sinningia Helleri. Het geslacht bevat tussen de 60 en 80 soorten en behoort tot de familie Gesneria. De soorten komen uit tropische klimaatzones van Zuid- en Midden-Amerika. Sinningia speciosa groeit in de regenwouden van Brazilië.

    Oorspronkelijk werd Sinningia speciosa toegewezen aan het geslacht Gloxinia. Inmiddels zijn de familieverhoudingen veranderd, maar de gewone Duitse naam is niet veranderd.

    Let op, gevaar voor verwarring:

    • Garden gloxinia's behoren tot het geslacht Incarvillea
    • soorten behoren tot de trompetboomfamilie
    • groeien op grote hoogte in Centraal- en Oost-Azië

    groei

    Gloxinia van het geslacht Sinningia groeien als kruidachtige planten waarvan de scheuten voortkomen uit een ondergrondse knol. Deze wortelstok wordt gebruikt om te overleven. Als langzaam groeiende planten bereiken gloxinia's een hoogte van 15 tot 30 centimeter. Ze ontwikkelen een bossige, compacte vorm en worden tussen de 30 en 60 centimeter breed. Gloxinia zijn meerjarig.

    bladeren

    Sinningia-hybriden ontwikkelen eivormige tot langwerpige bladeren die groen worden en bedekt zijn met fluweelachtige haren. Je bladrand is gekerfd. Elke bladnerf eindigt in een tand aan de rand. De bladverliezende planten hebben eenvoudige, gesteelde bladeren die tot zes centimeter lang kunnen worden. Terwijl de onderkant van het blad licht lijkt, is de bovenkant van het blad iets donkerder van kleur. Sinningia speciosa heeft tegenover elkaar liggende bladeren op de stengel. Veel gekweekte vormen ontwikkelen een basale bladrozet.

    De nieuwere hybriden hebben bladeren gekweekt die erg zacht en klein zijn. De eerste gekweekte vormen hadden grote en grove bladeren die tijdens het transport gemakkelijk vernietigd werden.

    bloesem

    De bloemstelen groeien verheven boven de bladeren. Sinningia-soorten hebben opvallend grote bloemen waarvan de bloembladen zijn gevormd tot een trechter. De kroon groeit tussen de twee en zes centimeter lang. Het is omgeven door een vijflobbige kelk waarvan de bladeren klokvormig zijn. De afzonderlijke segmenten zijn driehoekig tot lancetvormig van vorm. In sommige gecultiveerde vormen zijn de bloemen gevuld, wat doet denken aan de vorm van oude rozen.

    Tussen juni en augustus ontwikkelen Sinningia-soorten hun bloemen. Het kleurenpalet is erg rijk. Terwijl Sinningia speciose zalmrode bloemen ontwikkelt, schitteren de cultivars in wit, rood of blauwviolet. Er zijn variëteiten waarvan de bloembladen veelkleurig lijken. Hun bloemen kunnen witgerand, gevlekt witroze of gegolfd zijn. Sommige gloxinia's ontwikkelen buisvormige bloemen, terwijl sommige cultivars doen denken aan Afrikaanse viooltjes. Er zijn nu variëteiten die er origineler uitzien en meer doen denken aan de wilde soort Sinningia speciosa. Ze hebben kleinere bloemen die iets hangen.

    gebruiken

    Sinningia-hybriden dienen als sierbloemen en fruitplanten. Ze sieren interieurs en worden gebruikt voor kleurrijke arrangementen van potplanten. Omdat gloxinia's jaarrond uit zaad kunnen worden opgekweekt, zijn het populaire planten voor in de serre. Vanwege de locatie-eisen is deze plant perfect voor het verfraaien van vitrines. Gloxinia's in de tuin zijn robuuster dan hun naamgenoten met kuipplanten. Ze kunnen buiten worden gekweekt. Hier zorgen de planten voor kleuraccenten in de gedeeltelijk beschaduwde rotstuin.

    Is gloxinia giftig?

    Gloxinia bevat geen giftige stoffen, dus je kunt kamers waar huisdieren leven veilig inrichten. Er is ook geen risico op vergiftiging bij mensen na accidentele consumptie van de bloemen of bladeren.
    Lees verder

    Welke locatie is geschikt?

    Sinningia-variëteiten geven de voorkeur aan een warme en heldere locatie met een hoge luchtvochtigheid. Zorg ervoor dat de plaats niet direct in de zon staat. Gloxinia houdt van een halfschaduwrijke standplaats in verwarmde kamers of warme huizen. Ze verdragen geen tocht en reageren gevoelig op temperatuurschommelingen.

    Hoe tuingloxinia's in het bed te planten:

    • op een afstand van 20 tot 30 centimeter
    • tot een diepte van vijf centimeter
    • met 13 planten per vierkante meter

    Lees verder

    Welke grond heeft de plant nodig?

    Commerciële potgrond is geschikt als substraat voor Sinningia-hybriden. Meng deze met zand om de doorlaatbaarheid te vergroten. Als alternatief kunt u cactusaarde gebruiken, die al goede drainage-eigenschappen heeft. Het substraat moet matig vochtig zijn, zonder wateroverlast. De delicate knol rot gemakkelijk weg als de grond te nat is. Hierdoor verzwakt de plant en kunnen schimmelsporen neerslaan.

    Tuingloxinia's groeien in neutrale tot lichtzure grond met een pH tussen vijf en zeven. Er zijn enkele soorten die geschikt zijn voor kalkhoudende substraten.

    gloxinia vermenigvuldigen

    Gloxinia kan met veel geduld en de juiste zorg worden vermeerderd. Zowel zaaien als opkweken van bladstekken is mogelijk. De bloeiende schoonheden kunnen ook worden vermeerderd door deling. Hiervoor worden de planten samen met hun knollen opgegraven en van het substraat bevrijd.

    Grotere knollen worden gebroken met een scherp mes. Laat de stukken aan de lucht drogen en plaats ze in een zanderige ondergrond. Houd de grond matig vochtig. Bij temperaturen van 20 graden Celsius vormen de wortelstokstukken al snel verse wortels.

    Goed om te weten:

    • Verdeel potplanten in het voorjaar
    • Verdeel tuingloxinia's in de herfst voordat ze overwinteren
    • Snijranden stofvrij maken met houtskoolpoeder

    Lees verder

    zaaien

    De verzamelde zaden van de gloxinia kunnen tussen oktober en februari worden gezaaid. De kleine zaadjes worden verspreid op pot- of cactusgrond. Druk de zaden lichtjes aan, zorg ervoor dat ze niet bedekt worden door het substraat. Sinningia gloxinia zijn lichte ziektekiemen. Het substraat is licht bevochtigd. Een spuitfles is aan te raden om te voorkomen dat de grond wegspoelt. Bedek de plantenbak met een transparante folie of een glazen kap. Zet de pot op een lichte plek met een temperatuur van 25 graden Celsius. Vergeet niet om regelmatig te luchten om te voorkomen dat de planten gaan schimmelen.

    Zodra de zaailingen hun eerste bladeren laten zien, kunnen de jonge planten worden uitgeprikt en in een grotere bak worden geplaatst. De planten kunnen verder opgekweekt worden bij 15 graden Celsius. Het duurt tot drie jaar voordat de planten voor het eerst bloeien.

    stekken

    Snijd tijdens het groeiseizoen bladeren van een gezonde moederplant en plaats deze in een plantenbak gevuld met voedselarme potgrond. Bevochtig het substraat en zet een glas over de bladstekken zodat de vochtigheid constant blijft en het substraat minder snel uitdroogt.

    Zet de pot op een warme en lichte plaats. Temperaturen rond de 25 graden Celsius zijn ideaal. Lucht de pot twee keer per dag en spoel af met warm water. Deze maatregel voorkomt schimmelgroei. Het duurt tot zes maanden voordat de stekken wortels ontwikkelen en nieuwe bladeren verschijnen.

    Verkiezen

    Deze maatregel is mogelijk voor de in de handel verkrijgbare knollen van tuingloxinia. Ze kunnen vanaf eind mei direct in een bed worden geplaatst of vanaf maart naar voren worden gehaald. Vroege exemplaren beginnen eerder te ontkiemen en bloeien.

    Gebruik een voldoende grote emmer met een diameter tussen de 20 en 30 centimeter. Deze wordt gevuld met potgrond of normale tuingrond. De knollen worden verticaal in het substraat gestoken en losjes afgedekt. Zet de pot op een warme plaats waar de thermometer tussen de 18 en 22 graden staat. Houd de grond matig vochtig.

    De voorkeursplanten kunnen vanaf half mei buiten geplant worden. Maak de grond goed los en meng wat zand door de grond om de doorlaatbaarheid te vergroten. Om de groei te ondersteunen, kunt u wat compost verspreiden. Plant de kern van de wortel minstens vijf centimeter diep in de grond en zorg ervoor dat u geen wortels beschadigt.

    Gloxinia in de pot

    Gloxinia's van het geslacht Sinningia worden alleen als kuipplant gekweekt. In de pot verfraaien de planten interieurs en serres. Zorg ervoor dat de pot een afvoergat heeft. Een optimale waterafvoer is belangrijk om schimmelvorming te voorkomen. Bedek de bodem van de pot met geëxpandeerde klei, (19,73 €) kiezelstenen of aardewerkscherven. Het materiaal zorgt ervoor dat de ondergrond niet uit het gat druppelt. Overtollig gietwater kan optimaal worden afgevoerd. Een kleivat regelt ook de waterhuishouding, doordat het vocht door het poreuze materiaal kan ontsnappen.

    balkon

    Als de omstandigheden goed zijn, kunnen Sinningia-soorten gemakkelijk op het balkon worden gekweekt. Ze gedijen het beste op een gedeeltelijk beschaduwde plek tegen een huismuur op het zuiden. Hier ontwikkelen de bloesems zich het beste als er geen tocht is. Bescherm de plant tegen regen, want de bladeren worden snel lelijk.

    drenken gloxinia

    Sinningia-variëteiten hebben een matige waterbehoefte. Potplanten krijgen regelmatig water. Laat de grond tussen de gietbeurten uitdrogen. Tuingloxinia's genieten van water tijdens langere droge perioden. Een laag mulch verbetert de waterhuishouding in de bodem. Het zorgt ervoor dat de ondergrond langzamer uitdroogt. Giet het water direct op de kluit om te voorkomen dat de bladeren nat worden.

    Snijd gloxinia op de juiste manier

    Een regelmatig gedeelte van vervaagde stengels stimuleert de vorming van meer bloemen. Zo ontwikkelen zowel kamerplanten als vaste planten buiten zich tot blijvende bloeiers. Wanneer bladeren zijn verdord, kunnen ze periodiek worden verwijderd. Snijd de stengels dicht bij de grond.

    In de herfst trekken de planten zich terug. Ze slaan hun energie op in de wortelstokken, zodat de bovengrondse scheuten en bladeren verdorren. Zodra de plantendelen volledig zijn afgestorven, kun je ze terugsnoeien tot vijf centimeter boven de grond.

    Bemest gloxinia op de juiste manier

    De vaste planten in het bed dekken het hele jaar door met behulp van compost in het voorjaar hun voedingsbehoefte. Als je de planten geen compost kunt geven, is een meststof met langzame afgifte zoals hoornkrullen ($ 34,93) of blauwe maïs voldoende. Potplanten moeten elke twee tot drie weken worden bemest. Geef de planten een vloeibare meststof om te mengen met het gietwater. Bemesting is niet nodig als de planten net zijn verpot.

    Hoe plant ik correct?

    Tuingloxinia's kunnen in het voorjaar worden getransplanteerd. Met deze maatregel is het raadzaam om de knollen te verdelen om de schoonheid van de tuin te vergroten. Ook na de winterslaap kunnen kuipplanten worden overgeplant voordat de knollen weer uitlopen.

    winterhard

    Terwijl gloxinia's in de tuin winterhard zijn, hebben gloxinia's binnenshuis moeite met koele temperaturen. Hun winterslaap verschilt qua verzorging.

    Tuin Gloxinia

    Ze verdragen temperaturen tot -20 graden Celsius. Hoewel de knollen de vriestemperaturen niet erg vinden, kunnen ze beschadigd raken als het substraat nat is. Het is daarom logisch om de knollen uit het bed te halen en in een met stro beklede doos te plaatsen. De knollen worden op een koele en droge plaats overwinterd en in het voorjaar weer naar voren gehaald. Deze overwintering is ook mogelijk voor knollen van de rassen Sinningia.

    Plantenpotten met knollen van de tuin gloxinia overwinteren op een vorstvrije plaats op een isolerende ondergrond. Bescherm de emmer met een jute zak (€ 10,99) folie of tuinvlies zodat het substraat niet volledig bevriest. Op vorstvrije dagen wordt het substraat bewaterd.

    Zimmer Gloxinia

    Sinningia-variëteiten kunnen in de winter worden gekweekt. Overwinteren zonder rustperiode vereist uitgebreide zorg. Zet de plant in een onverwarmde ruimte met een temperatuur tussen de 10 en 15 graden Celsius.

    De vaste planten hebben veel licht nodig. Hun kracht zal toenemen als ze meerdere uren per dag worden blootgesteld aan kunstlicht. De planten hebben geen kunstmest nodig. Uw waterbehoefte is gedurende deze tijd minimaal. De knollen mogen niet uitdrogen, daar overleven ze niet.
    Lees verder

    ongedierte

    Gloxinia's die als kamerplant worden gekweekt, lijden onder te droge omstandigheden aan aantasting door bladluizen, trips of spintmijten. Ze voeden zich met het sap van de plant, waardoor de bladeren opkrullen en afsterven.

    Slakken zijn gevreesde plagen die in het voorjaar jonge gloxinia-planten in de tuin aanvallen. Ze eten verse scheuten en bladeren van vaste planten buiten. Maak de grond rondom de plant regelmatig los. Hierdoor droogt het substraat aan de oppervlakte uit, waardoor de slakken niet zo makkelijk bij de planten kunnen komen.

    schimmel

    Wateroverlast is een typische zorgfout die leidt tot wortelrot. Schimmelsporen vinden optimale groeiomstandigheden. Ze nestelen zich op de rotte plekken en ontwikkelen een schimmelmycelium dat het plantenorganisme binnendringt. Het wordt verder verzwakt door de schimmelplaag. De bladeren worden geel en sterven langzaam af.

    tips

    Omdat de fluweelachtige harige bladeren van alle gloxinia's geen water verdragen, moet u de luchtvochtigheid op andere manieren verhogen. Zet de plantenbak in een pot gevuld met kiezels en vul deze met wat water. Het vocht verdampt langzaam en zorgt voor een optimale luchtvochtigheid in de lucht.

    soorten

    • scharlaken: Sinningia hybride met intens rode bloemen.
    • keizer Frederik: Sinningia-variëteit met rode bloembladen, witte randen.
    • tigrina: Sinningia cultivar met gevlekte bloemen.
    • Alba: Incarvillea variëteit met witte bloemblaadjes.
    • Deli Rose: Incarvillea variëteit met magenta bloemen.

Categorie:

Moestuin