De mimosa, die zijn oorsprong vindt in tropisch Zuid-Amerika, wordt in dit land zelden als kamerplant gekweekt, ook al heeft hij zijn bijnaam - "verlegen plant" - niet voor niets en heeft daarom zijn plantennaam zelfs synoniem gemaakt met "gevoelig". De mooie plant is gemakkelijk te verzorgen in de zomer, maar moeilijk te overwinteren.

De mimosa blij maken als kamerplant is niet makkelijk

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. herkomst en distributie
  2. kenmerken
  3. gebruiken
  4. uiterlijk en groei
  5. bladeren
  6. bloemen en bloeitijd
  7. fruit
  8. toxiciteit
  9. Welke locatie is geschikt?
  10. substraat
  11. Verkiezen
  12. planten en verpotten
  13. giet mimosa
  14. Bemest mimosa op de juiste manier
  15. Snijd mimosa op de juiste manier
  16. vermenigvuldig mimosa
  17. overwinteren
  18. ziekten en plagen
  19. soorten en variëteiten

    20. herkomst en distributie

    Met de term "mimosa" bedoelt de tuinman meestal de Mimosa pudica, de enige van de ongeveer 500 soorten van de mimosa-familie (Mimosoideae) die als kamerplant wordt gekweekt. De mooie plant is inheems in de tropische en subtropische gebieden van Zuid-Amerika, maar heeft zich invasief verspreid naar andere delen van de wereld. Mimosa's worden bijvoorbeeld vaak gevonden in Zuid-Europese landen. Het geslacht behoort tot de familie Leguminosae (vlinderbloeiers of peulvruchten).

    kenmerken

    Mimosa's staan bekend om hun eigenaardige reactie op aanraking, daarom worden gevoelige mensen tot op de dag van vandaag nog steeds "mimosa's" genoemd. De tere, geveerde bladeren van de plant vouwen zich bij de minste prikkel binnen enkele seconden op en zelfs de bladsteel zakt. Af en toe zal de plant een soort kettingreactie ondergaan, waarbij meerdere bladeren en scheuten op deze manier reageren. Na ongeveer een half uur ontvouwen de bladeren zich weer.

    Interessant is dat mimosa's alleen reageren op aanraking door een vreemd voorwerp, een menselijke vinger of zelfs hitte op de beschreven manier, maar niet op tocht, wind of bewegingen van hun eigen stengels en bladeren. Natuurlijk is het vooral leuk voor kinderen om op deze manier met de "spookachtige" plant te spelen, deze aan te raken of zelfs een brandende lucifer onder de bladeren te houden en vervolgens de reactie te observeren. Aangezien dit de mimosa echter veel kracht kost, moet u de aanraaktest niet te vaak uitvoeren. Na een tijdje heeft elke plant enorm veel last van de soort en sommige soorten reageren niet zo snel en herstellen slechts langzaam.

    gebruiken

    De mimosa is niet winterhard en wordt daarom alleen als kamerplant gebruikt. De zogenaamde tuinmimosa of valse mimosa daarentegen is de zilveren acacia (Acacia dealbata), een vorstgevoelige loofboom uit Australië. Beide soorten behoren tot de peulvruchten en zijn dus verwant aan elkaar.

    uiterlijk en groei

    Mimosa pudica, die binnenshuis wordt gehouden, is een kleine, houtachtige onderheester die ongeveer 30 tot 50 centimeter hoog wordt. Typisch ontwikkelt de kruidachtige plant een kale, soms borstelige stengel die min of meer vertakt is en af en toe stekels heeft. De toch al vroege schaarse groei en de moeilijke overwintering zorgen ervoor dat de eigenlijke vaste plant grotendeels als eenjarige wordt gekweekt.

    bladeren

    De mimosa dankt zijn aantrekkingskracht vooral aan zijn langgesteelde en dubbel gevederde bladeren, die elk tussen de tien en 26 blaadjes hebben. Deze zijn op hun beurt zittend, langwerpig en puntig tot afgerond. Aan de plant groeien ook de steunblaadjes die zo'n zeven tot acht millimeter lang zijn. Meestal zijn alle bladeren en blaadjes enigszins borstelig. De karakteristieke bewegingen van de bladeren, die de botanicus nastia noemt, worden veroorzaakt door verschillende prikkels en dit zijn de bescherming van de plant. De mimosa reageert op trillingen en veranderingen in de omgevingstemperatuur, maar ook op veranderingen in lichtintensiteit. Zo zijn bladbewegingen meestal niet meer aanwezig bij temperaturen onder 18 °C en 's nachts, vooral omdat de mimosa in het donker in de zogenaamde "slaaphouding" gaat.

    bloemen en bloeitijd

    Tussen juli en oktober vormt de mimosa continu bolvormige, roze tot paarskleurige bloemhoofdjes die de kijker aan paardebloemen doen denken. De mooie bloemetjes zitten altijd aan het uiteinde van de takken en zijn na maximaal twee dagen vervaagd. De plant vormt echter voortdurend nieuwe bloemen.

    fruit

    Na de bloei worden peulvruchten gevormd die tot twee centimeter lang en vijf centimeter breed, plat en gearticuleerd zijn. Deze zijn lichtgroen wanneer ze rijp zijn en hebben ook een borstelig en stekelig oppervlak om ze te beschermen tegen roofdieren. De vruchten bevatten de platte, harde en bruine zaden, die slechts drie tot vier millimeter groot zijn. Mimosa kan alleen via deze zaden worden vermeerderd.

    toxiciteit

    De mimosa is niet direct geclassificeerd als een giftige plant omdat het weinig gif.webpstoffen bevat. Desalniettemin dient u de kamerplant op een plaats te zetten waar nieuwsgierige kinderen en huisdieren er niet zonder toezicht bij kunnen. Hoewel de licht giftige ingrediënten geen schade aan de gezondheid veroorzaken, kunnen ze toch leiden tot ongemak en misselijkheid.

    Welke locatie is geschikt?

    De mimosa voelt zich het prettigst op een lichte plek zonder direct zonlicht. Ook temperaturen tussen 18 en 20 graden Celsius zijn optimaal. Tijdens de zomermaanden kun je de plant ook buiten op een beschutte plek zetten, maar niet in de volle zon. Of het nu binnen of buiten is: de ruimte moet tochtvrij zijn, de temperatuur constant en weinig last van doorgaand verkeer, bijvoorbeeld omdat er constant iemand loopt. Een dergelijke locatie voorkomt dat de bladeren vanaf het begin voortdurend instorten en beschermt zo de energiereserves van de plant. De mimosa is echter niet geschikt voor een cultuur op een schaduwrijke plek.
    Lees verder

    substraat

    Omdat mimosa's meestal maar één keer per jaar worden gekweekt, is een zogenaamde standaardgrond meestal voldoende. Let desalniettemin op de kwaliteit: op compost gebaseerde pot- of plantengrond is niet alleen gezonder voor het milieu dan een goedkoop veensubstraat (dat veen hoeft immers niet afgebroken te worden, waardoor waardevolle leefgebieden worden vernietigd), maar ook zorgt voor een betere waterhuishouding in de Pot. Turf verhardt snel en kan dan geen water meer opnemen. Compost daarentegen is zowel een goed waterreservoir als voldoende doorlatend om overtollig gietwater door te laten.

    Verkiezen

    Vanaf maart kun je zelf de voorkeur geven aan de mooie mimosa's. Je kunt de zaden die je nodig hebt in de winkel krijgen of door ze vorig jaar zelf te oogsten. Om ervoor te zorgen dat sommige mimosa-bloemen fruit produceren, moet u de plant in de zomermaanden buiten zetten. Alleen hier kunnen insecten die op zoek zijn naar voedsel de nodige bestuiving uitvoeren. Knijp dan de verwelkte scheuten niet af, maar laat ze waar ze zijn. De kleine peulvruchten, die je uiteindelijk plukt, vormen hier tot de herfst. Haal de binnenste zaden eruit en bewaar ze tijdens de winter droog, koel en goed afgesloten.

    Als de zaden met harde schil uiteindelijk gezaaid moeten worden, laat ze dan eerst minstens twaalf uur op een warme plaats weken. Vul ondertussen een ondiepe kweekbak of kleine potten met een voedingsarm groeimedium of kokos, nadat je het medium eerder in de magnetron of oven hebt gesteriliseerd. Dit is belangrijk, anders gaan de gevoelige zaden beschimmelen. Zet de zaden buiten en bedek ze niet met aarde, want mimosa's ontkiemen in het licht. Houd het substraat licht vochtig en dek de kweekvaten af met een doorschijnende hoes, zoals huishoudfolie of een PET-fles waarvan je het bovenste gedeelte met de bottleneck hebt afgesneden.

    De potten moeten warm zijn bij temperaturen tussen 20 en 25 °C en helder zijn, vermijd direct zonlicht. Dagelijks ventileren om schimmelvorming onder de hoes te voorkomen. Zodra de zaailingen drie tot vier paar bladeren hebben ontwikkeld, kunt u ze overplanten in individuele potten. Vooral bij het kweken in Kokohum is het belangrijk om vroeg te beginnen met bemesten.

    planten en verpotten

    Mimosa's die een jaar zijn gekweekt, hoef je niet te verpotten, tenzij je de jonge zaailingen voor het eerst in een bloempot met echte potgrond zet. Ook nieuw aangekochte planten dient u direct te verplanten, omdat de potten vaak te klein zijn en/of het substraat vochtig of al uitgeput is. Anders hebben alleen meerjarige exemplaren van tijd tot tijd verse grond en een nieuwe planter nodig. Verpot bij voorkeur in het voorjaar.

    Het is hoog tijd om te verpotten als de wortels van de mimosa uit de pot groeien en/of de kluit de planter helemaal vult. De wortels van de plant hebben ruimte nodig om te groeien, maar maak de pot niet te groot. In een kleinere pot oogt de plant decoratiever en bloeit hij vaak uitbundiger. Veel belangrijker is het grote afvoergat aan de onderkant van de pot, waardoor overtollig water kan weglopen. Zo voorkom je wateroverlast vanaf het begin.
    Hoe de mimosa te planten:

    • Til de plant voorzichtig uit de oude plantenbak.
    • Schud de aanhangende grond voorzichtig af.
    • Controleer de wortels.
    • Snijd rotte en ziek uitziende wortels weg.
    • Vul een verse pot met een drainagelaag en wat substraat.
    • Geëxpandeerde klei (€ 19,73) of enkele scherven aardewerk zijn geschikt voor drainage.
    • Zet de mimosa in de pot en vul de aarde rondom aan.
    • Druk voorzichtig op het substraat.
    • Giet de mimosa.

    Als u voorbemeste standaardgrond heeft gebruikt, hoeft u de mimosa de eerste vier tot zes weken niet te bemesten. Zet de plant echter op een warme en lichte plek zonder direct zonlicht.

    Wees niet verbaasd als de mimosa er na het verpotten een beetje gescheurd uitziet. Dit proces betekent altijd stress voor de plant, waardoor deze er dan wat gehavend uitziet. Met goede verzorging en voldoende rust herstellen ze echter meestal snel.

    giet mimosa

    Er zijn precies twee dingen die mimosa's helemaal niet leuk vinden als het gaat om water geven: vochtig en droog. De gevoelige planten verdragen geen wateroverlast of droge wortelkluiten, daarom moet u het substraat altijd met grote zorg gelijkmatig vochtig houden. Voer altijd een vingertest uit voordat u opnieuw water geeft en geef de mimosa pas water als het oppervlak van het substraat al is opgedroogd. Overtollig water dat in de schotel of plantenbak is gelopen, moet onmiddellijk worden verwijderd om wateroverlast te voorkomen.

    De mimosa is niet erg tolerant voor kalk en moet daarom worden bewaterd met zacht water - bij voorkeur regenwater, of goed oud kraanwater. De juiste luchtvochtigheid is nog belangrijker: Tropische planten hebben een hoge luchtvochtigheid nodig, dit bereik je het beste door waterbakken te plaatsen. Overigens is een lage luchtvochtigheid in de omgevingslucht dodelijk voor de planten, vooral in de winter, vooral omdat bij droogte het risico bestaat op besmetting met spintmijten.
    Lees verder

    Bemest mimosa op de juiste manier

    Na het verpotten in het voorjaar hoeft u de mimosa niet meteen te bemesten. Alleen oudere planten zijn blij met incidentele bemesting, hoewel ze slechts een lage voedingsbehoefte hebben en daarom weinig bemesting nodig hebben. Het is voldoende om de planten ongeveer één keer per maand te voorzien van een vloeibare groenbemesting, die u samen met het gietwater geeft en slechts vermengt met de helft van de door de fabrikant aanbevolen dosering.

    Snijd mimosa op de juiste manier

    Omdat mimosa snoei niet goed verdraagt, moet je de plant niet snoeien. Ze reageert daarna vaak beledigd en stoot dan niet meer uit. Dit is overigens ook een van de redenen waarom mimosa's meestal maar één keer per jaar worden gehouden: vooral oudere planten groeien vrij schaars, wat er niet altijd even mooi uitziet. Tegelijkertijd kunnen ze niet met een schaar worden gevormd.
    Lees verder

    vermenigvuldig mimosa

    Het is beter om de mimosa elk jaar opnieuw te zaaien. Overigens is zaaien ook de enige manier om deze interessante kamerplant te vermeerderen. In principe is vermeerdering door stekken mogelijk, maar er zijn verschillende problemen: Aan de ene kant verdraagt de moederplant snoei niet goed en sterft dan met een beetje pech. Ten tweede schieten de afgesneden scheuten zeer slecht wortel en moeten dan de winter overleven. Als je het toch wilt proberen, geven de volgende tips je de beste kaarten:

    • Snijd stekken alleen voor de bloei in het voorjaar of de vroege zomer.
    • Er kan nog een bloem of alleen bloemknoppen te zien zijn.
    • Nadat de bloei begint, daalt de bewortelingssnelheid weer drastisch.
    • Dit geldt ook wanneer u bloemen en knoppen uit de stekken verwijdert.
    • Pluk de onderste bladeren.
    • Doe de spruitjes in een glas water.
    • Zet het op een warme en lichte plaats.
    • Dit moet stil en tochtvrij zijn.

    Plant de stek zodra de eerste wortels verschijnen. Als je te lang wacht, sterft het plantje snel af - het is er meestal te nat voor. Om de wortelontwikkeling te verbeteren, kunt u ze voor het planten in een bewortelingssubstraat dompelen.
    Lees verder

    overwinteren

    Omdat mimosa's er met de jaren niet meer zo mooi uitzien en het verzorgen ervan in de winter ook best lastig is, moet je ze niet overwinteren. Het is beter om in het voorjaar nieuwe planten uit de zaden te laten groeien. Als je het toch wilt proberen, moet je de planten helder maar relatief koel houden rond de 18 tot 20 ° C - de vensterbank in de woonkamer met de verwarming eronder is een ongeschikte locatie, vooral omdat de verwarmingslucht de nodige hoge luchtvochtigheid. Geef de plant in de wintermaanden spaarzaam water, maar houd de luchtvochtigheid hoog. Stop volledig met bemesten tot het volgende voorjaar.

    Overigens laten de planten in de winter vaak hun blad vallen omdat het simpelweg te donker voor ze is. Met lampen of speciale plantenverlichting kun je dit fenomeen tegengaan.
    Lees verder

    ziekten en plagen

    Hoewel de meeste mensen instinctief iets anders vermoeden, is mimosa verbazingwekkend veerkrachtig als het gaat om ziekten en mogelijke plagen. Ze worden zelden ziek of worden aangevallen door ongedierte. Als de plant echter niet echt wil bloeien of geen bloemen krijgt, is de oorzaak meestal zorgfouten of een ongeschikte standplaats. Meestal treden scheut- en wortelrot op als gevolg van te veel water. Deze ziekte manifesteert zich door gele bladeren. Overbewaterde planten gaan meestal dood, maar soms kun je ze redden door ze snel te verpotten in droge grond.

    Als de omgevingslucht te droog is, vallen spintmijten (ook: rode spin) de mimosa vaak aan. Je herkent de plaag aan de fijne vliezen, die vaak pas zichtbaar worden als je ze met waternevel besproeit. Ook hier is de kleine spint, die met het blote oog nauwelijks te zien is, in eerste instantie te herkennen aan een vergeling van de bladeren. Als je aangetaste planten voorzichtig doucht en de luchtvochtigheid verhoogt, gaan de plagen vaak vanzelf weg. Bij een hardnekkige besmetting helpen in de handel verkrijgbare middelen die u eenvoudig in het substraat plakt.

    Mimosa verliest zijn bladeren, wat te doen?

    Wanneer mimosa's hun bladeren afwerpen, zijn er verschillende redenen voor. Het kan zijn dat je plant te donker of te licht is, te warm of te koud of simpelweg te tochtig. Verder kan een verkeerde watergift leiden tot bladverlies doordat de plant blijvend te vochtig of te droog staat. Al deze oorzaken zijn uitgesloten: zelfs als je de bladeren te vaak aanraakt, zullen ze uiteindelijk vallen, omdat de mimosa deze inspanning op de lange termijn niet kan compenseren. Over het algemeen zijn de bladeren van de kamerplant erg gevoelig: ook de mimosa verdraagt geen slechte luchtkwaliteit. Het sterft bijvoorbeeld snel af in rokerskamers.Creëer geschikte plaatsomstandigheden voor de mimosa, geef hem water volgens de hierboven beschreven instructies, raak hem niet zo vaak aan en rook niet in zijn aanwezigheid - dan mag niets een gezonde, mooi gebladerde en bloeiende plant in de weg staan.

    tips

    Ook al lijken mimosa's door hun soms eigenaardige groei af en toe op kleine bonsai, ze zijn niet geschikt voor een bonsaicultuur. Ze kunnen niet in een gewenste groeivorm worden gedwongen en zijn ook moeilijk te overwinteren.

    soorten en variëteiten

    Van de ongeveer 500 verschillende soorten van de mimosa-familie wordt alleen de soort Mimosa pudica als kamerplant gekweekt. Volwassen planten zijn echter zelden in de handel verkrijgbaar, wat te wijten is aan de gevoeligheid van de "Don't Touch Me" - de geringste schok en verschillen in temperatuur en licht leiden ertoe dat de bladeren instorten en de plant verzwakken. In de regel moet je Mimosa pudica zelf kweken uit zaden die je in tuinwinkels kunt krijgen. Er is geen onderscheid tussen verschillende soorten.

Categorie:

Kamerplanten