Iedereen die de vrucht van de gewone vogelkers voor het eerst ziet, zal het waarschijnlijk giftig noemen en het als voedselbron aan de vogels overlaten. Maar zijn ze eigenlijk giftig? En hoe zit het met de andere delen van de plant?
Schors, hout, bloemen, bladeren en zaden zijn giftig
De gewone vogelkers is deels giftig. Vooral hun bast en zaden bevatten hoge doses cyanogene glycosiden. Deze omvatten onder andere amygdaline en purasin. Deze vallen uiteen in bittere amandelolie en blauwzuur. Beide stoffen worden als giftig voor mens en dier beschouwd.
Even giftig zijn het hout, de bladeren en de bloesems van de gewone vogelkers. Alleen de spinmot is hier niet van onder de indruk…
Maar de gewone vogelkers is eerlijk: de giftige delen van de plant ruiken sterk en onaangenaam rot en azijn. Ze zijn minder verleidelijk om te eten. Om deze reden is vergiftiging met deze delen van de plant vrij onwaarschijnlijk. Ze smaken ook extreem bitter, wat de smaakzin een waarschuwingssignaal zou moeten geven.
Het vruchtvlees is eetbaar
Aan de andere kant is het vlees van de gewone vogelkers eetbaar. Het is de moeite waard om de pulp een keer te proberen. Niet per se rauw, want rauw is het geen lekkere delicatesse. Maar in verwerkte staat kan het goed smaken. De vruchten zijn geschikt voor: voor:
- sappen
- likeur
- jam
- gelei
- voor het verven van wol
De vruchten rijpen vanaf juli en kunnen tot september worden geoogst. Ze zijn klein, bolvormig, glanzend en zwart van kleur. Het giftige zaad dat het bevat is groot en de kans dat je het per ongeluk doorslikt is klein.
tips en trucs
Het vruchtvlees van de vogelkers smaakt met zijn hoge bittergehalte minder lekker. Maar het heeft als voordeel dat het koorts vermindert en helpt tegen reuma.
KKF