Ze passen seizoensfruit toe met een subtiel karakter. Licht giftig als ze rauw zijn, veranderen vlierbessen in heerlijk eten en drinken als ze worden gekookt. In de volgende regels wordt precies uitgelegd hoe u dit doet.

De magische limiet is 76,3 graden Celsius

Vlierbessen bevatten het giftige sambunigrin, dat braken, diarree, krampen en buikpijn veroorzaakt bij kinderen en gevoelige volwassenen. De vruchten mogen daarom niet vers van de boom worden geplukt en rauw gegeten worden. Zodra ze boven 76,3 graden Celsius worden verhit, lost het giftige bestanddeel op en dienen de vlierbessen als een uitstekend ingrediënt voor heerlijke jam, fruitige compote of verfrissende siroop.

Dit geldt echter niet als u onrijp fruit kookt. Alleen bij volledig rijpe vlierbessen wordt het toxinegehalte van nature zodanig afgebroken dat bij verhitting de resterende sambunigrin oplost. Deze omstandigheid treft alleen de bessen van de zwarte vlier.

Vlierbessensap - puur of als veelzijdige basis te drinken

Kam direct na de oogst de gewassen bessen van de bloemschermen met een vork en begin direct met de bereiding, want ze zijn niet lang houdbaar. Omdat vlierbessensap een bijzonder veelzijdige variatie is, wordt het volgende recept als zeer efficiënt beschouwd:

  • Doe een kilo bessen in een pan met 250 milliliter water
  • breng al roerend aan de kook
  • Dek af en laat 15-20 minuten sudderen
  • zeef vervolgens door een zeer fijne zeef
  • Naar smaak 100 tot 200 gram suiker erdoor roeren

Nadat het sap opnieuw kort gekookt is, vult u het in geschikte flessen. Verdund met bruisend water maakt vlierbessensap een heerlijk drankje. Als alternatief kun je het sap gebruiken als basis voor bijvoorbeeld een vlierbessengelei. Kook hiervoor 1 liter sap met 2 pakjes conserveersuiker en 2 sachets citroenzuur gedurende 5 minuten. Ten slotte wordt de gelei in potten met schroefdop gegoten die ondersteboven afkoelen.

tips en trucs

De bessen van de rode vlier zijn ook geschikt voor het bereiden van siroop, gelei of jam. Er is echter een serieus verschil met zwarte vlierbes. De pitten van de rode vruchten behouden ook na het koken hun giftige gehalte. Ze moeten van tevoren worden verwijderd om geen vergiftiging te riskeren.

Categorie:

Moestuin