Er zijn tal van esdoornsoorten voor in de tuin of om in kuipen te houden, die vooral worden gekweekt vanwege hun mooie, roodgekleurde blad. De twee bekendste vertegenwoordigers zijn waarschijnlijk de rode waaieresdoorn (Acer palmatum), die in veel verschillende soorten voorkomt, en de rode esdoorn (Acer rubrum), die uit Noord-Amerika komt. Terwijl de Japanse esdoorn meestal de hele zomer door rood bladert, laat de rode esdoorn zijn kleur pas in de herfst zien. Beide kunnen echter om verschillende redenen groen worden.

Groene bladeren op de rode esdoorn kunnen heel normaal zijn

Vergroening is normaal voor veel Japanse esdoorns

Allereerst: Bij veel variëteiten van de rode Japanse esdoorn is het volkomen normaal dat de boom alleen rode bladeren vertoont bij het uitlopen en in de herfst. In de zomer zijn de bladeren van nature groen. Deze rassen omvatten o.a. populaire varianten als 'Kotohime' of 'Deshojo'. Slechts enkele rode Japanse esdoorns vertonen gedurende het groeiseizoen een intens rode kleur. De vrij kleine vergroenende Japanse esdoorns omvatten u. 'Atropurpureum', 'Fireglow', 'Bloodgood' evenals verschillende Dissectum-variëteiten (waaronder de populaire 'Garnet').

Er zijn veel mogelijke oorzaken voor vergroening

Aan de andere kant kan vergroening natuurlijk ook verschillende oorzaken hebben, die meestal te vinden zijn op een ongeschikte locatie, te veel of te weinig zonlicht en/of verkeerde bemesting. Deze leiden tot voortijdige vergroening bij de Japanse rode esdoorn en tot het ontbreken van herfstkleur bij de Canadese rode esdoorn.

Ongeschikte locatie

Gebrek aan of onvoldoende zonlicht is meestal verantwoordelijk voor in ieder geval een zwak uitgesproken of zelfs niet-bestaande herfstkleur. In principe geldt voor esdoorns de volgende regel: hoe meer de zon aan de hemel schijnt, hoe intenser de kleur van de bladeren. Dit is echter geen algemene regel, omdat veel esdoornsoorten een voorkeur hebben voor een halfschaduwrijke standplaats en op direct zonlicht reageren met een vergroening.

Onjuiste pH van de grond

Een andere reden waarom het blad groen wordt, is de verkeerde pH-waarde. Esdoorns prefereren een licht zuur tot neutraal substraat en worden groen zodra het alkalisch wordt. In zo'n geval helpt het om de grond te verbeteren met zure rododendrongrond.

Sterke stikstofmeststof

Last but not least leidt een te intensieve bemesting - vooral met stikstof - tot bladvervaging. Esdoorns, van welke soort en variëteit dan ook, dienen slechts zeer matig te worden geleverd en bij voorkeur met organische meststoffen.

tips

Helaas kan vergroening ook van nature voorkomen bij oudere exemplaren - jongere, roodbladige esdoorns zijn vaak intenser van kleur en verliezen deze soms in de loop van de jaren.

Categorie: