Een sterke en lange penwortel maakt het lastig voor tuinders om de paardenbloem in één keer te verwijderen. Deze plant staat echter niet alleen bekend als onkruid, maar ook als een echte medicinale plant. Hier is een overzicht van hun kenmerken en een gedetailleerde beschrijving!

Paardebloem is een zeer winterharde plant die gedijt op de meest onwaarschijnlijke plaatsen

Kortom: de kenmerken van de paardenbloem

  • Plantenfamilie en geslacht: madeliefjesfamilie, paardebloemfamilie
  • Botanische naam: Taraxacum officinale
  • Herkomst: noordelijk halfrond
  • Voorkomen: Weiden, velden, schaarse bossen
  • Afmeting: 10 tot 50 cm
  • Groei: rechtopstaand, kruidachtig
  • Bladeren: rozet, lancetvormig, grof getand
  • Bloeitijd: april tot juni
  • Bloem: madeliefjebloem, geel
  • Fruit: dopvruchten, witachtig
  • zaden: capsulevormig, zwart
  • Standplaats: zon tot halfschaduw
  • Effect: laxeermiddel, diureticum

Andere namen en locatieclaims

Je kent de paardenbloem misschien ook onder de namen hondenbloem, koebloem, melkstok, kettingbloem, pisbloem, paardenbloem, boterbloem, zonnevortex of monnikskop. Deze eenjarige tot meerjarige plant, waarvan er meer dan 400 soorten zijn, heeft vele namen.

De paardenbloem is vaak te vinden op braakliggend land. Maar hij nestelt zich ook graag in weilanden, bermen, velden, schaarse bossen en tuinen. Zelfs tussen smalle steenvoegen en in metselwerk komt het af en toe voor.

Paardebloem onder de loep: structuur en uiterlijk

Iedereen die de paardenbloem heeft ontmoet, zal hem snel herkennen. Het heeft een kruidachtige groei en kan tot 50 cm reiken. Een holle stengel gevuld met een wit melksap schiet omhoog in het voorjaar. Hieronder vormt zich een rozet van bladeren. De afzonderlijke bladeren zijn tot 30 cm lang, zijn lancetvormig van vorm en hebben grof getande randen.

Fel gele bloemen

Bijzonder onderscheidend zijn de gele bloemen, die vanaf begin april verschijnen. Ze zijn terminaal op de gladde stelen:

  • Straalbloemen, geen buisvormige roosjes
  • 200 tot 300 lintbloemen per bloeiwijze
  • bekervormig
  • Rijke stuifmeel- en nectarvoorziening (interessant voor imkers)
  • hermafrodiet

Paardebloemen - hopen zaden

Na de bloesems is het toneel vrij voor de paardenbloemzaden. Ook zij zijn onmiskenbaar en elk kind weet ze te noemen. Ze worden gewoonlijk paardenbloemen genoemd. Elke zaadkop ziet eruit als een pluizige bal, het is een stralende kroon van haren die bestaat uit talloze zaden.

De afzonderlijke zaden zijn uitgerust met kleine parachutes. Hierdoor worden ze gemakkelijk door de wind verspreid. Elk zaadje is zwart en langwerpig van vorm. Zelf zaaien is geen uitzondering, maar eerder de regel.

giftige eigenschappen?

Wat is de witte afscheiding die in de stengels zit? Let op: het is het zogenaamde melksap. Het bevat een irriterende tot licht giftige stof genaamd taraxacine. Het kan irritatie veroorzaken en, indien geconsumeerd, onder andere leverproblemen en misselijkheid veroorzaken.

tips

Als je de paardenbloem wilt gebruiken voor salades ed, is het beter om met je handen van de oudere bladeren en stelen af te blijven en de jonge, zachte bladeren te verzamelen.

Categorie:

Kruiden