Mossen hebben de aarde al meer dan 350 miljoen jaar gekoloniseerd. De groene landplanten kunnen vol vertrouwen zonder wortels en zullen zich tijdens de generatiewisseling vermenigvuldigen. Laubmoos vertegenwoordigt de grootste clan met meer dan 15.000 soorten. Deze factsheet geeft weer wat vooral kenmerkend is voor de prehistorische planten.

Bladmos is een categorie van de drie belangrijkste mosgroepen

Systeem en uiterlijk in één oogopslag

Sinds de 18e eeuw houden onderzoekers zich bezig met bryologie, de wetenschap van mossen. Tot op de dag van vandaag worden er nog steeds nieuwe, fascinerende details over de kleine plantjes ontdekt, waardoor hun minachtende classificatie als onkruid ad absurdum wordt verminderd. Het volgende profiel geeft interessante feiten over bladmos:

  • Bladmos (Bryophyta) als grootste groep binnen de afdeling mosplanten
  • Meer dan 15.000 bekende soorten met wereldwijde verspreiding
  • Groei op aarde (terrestrisch), op bomen (epifytisch) en op rotsen (lithofytisch)
  • Groeihoogtes van 1 mm tot 20 cm met bladstelen
  • Groeiwijze stijf rechtopstaand, kussenvormend (acrocarp) of vertakt, gazonvormend (pleurocarp)
  • Wortelloze verankering in de ondergrond via eencellige strengen, zonder parasitaire functie
  • Opname van voedingsstoffen en water uit regen
  • Voortplanting door afwisseling van generaties tussen seksueel en aseksueel

Alleen het ondergeslacht veenmos, waaruit plantensubstraten ontstaan, of veenmos voor de orchideeënteelt, is van economisch belang.

Briljante overlevingsstrategieën - daarom is het zo lastig om ze te bestrijden

Door het gebrek aan wortels is bladmos niet competitief. Het zoekt daarom specifiek naar locaties die niet door andere planten worden gekoloniseerd of waar ze zwak zijn. Zo verschijnen de groene mosbekledingen op plekken die we helemaal niet leuk vinden, zoals op verharde paden, muren, terrassen of op het gazon. De bestrijding ervan is zo problematisch omdat bladmos deze overlevingsstrategieën in de loop van miljoenen jaren heeft ontwikkeld:

  • De kleinste hoeveelheden regen dekken de behoefte aan water en voedingsstoffen
  • Gedroogd mos is bestand tegen hitte tot 110 graden en kou tot - 196 graden Celsius
  • Bij veel soorten is fotosynthese nog mogelijk bij temperaturen onder 0 graden Celsius

Deze en andere eigenschappen zorgen ervoor dat bladmos en andere mossen opnieuw kunnen ontkiemen, zelfs na jaren van rust, onderdrukking en controle.

tips

Wetenschappers vermoeden het al 200 jaar - maar het bewijs kon pas in 2000 worden geleverd. Onder de levermossen bevindt zich Colura, een tropisch geslacht waarvan de 20 soorten miniatuur vleesetende planten zijn. De kleine blaadjes van 1 mm fungeren als vanginrichting voor ciliaten. Na korte tijd sterven de protozoa af en worden verwerkt door het mosweefsel.

Categorie: