In sommige gebieden breekt in het voorjaar een ware race uit om de beste morieljes. Bijna net zo begeerd door fijnproevers als de legendarische Perigord-truffel, is de morille niet alleen een absoluut hoogtepunt in de gastronomische keuken. Maar pas op! De morieljes hebben oneetbare, soms zelfs zeer giftige dubbelgangers: de morieljes.
De moriel (hier afgebeeld) lijkt erg op de giftige morieljes
Hier moet je zoeken
Beek- en rivierweiden omgeven door bos zijn de ideale locaties voor de smakelijke morieljes. Links en rechts van het water, voornamelijk onder elzen en essen, groeit de moriel goed verscholen in het groene kreupelhout. De felbegeerde paddenstoel is vaak al in april te vinden. De nauw verwante puntige morille komt echter veel vaker voor en is veel gemakkelijker te vinden. Hij groeit vaak in de bastmulch van voortuinen en in naaldbossen, op bosweiden en aan bosranden. Morel-paddenstoelen worden vaak gevonden in de buurt van varens.
Welke morieljes zijn eetbaar
De verschillen tussen de eetbare morel en de mei morel (ook wel de gele eetbare morel genoemd) zijn niet heel groot. De eetbare morille is kleiner en niet - zoals de mei morel - egaal gelig van kleur, maar jong donkerbruin, later grijsbruin en vaak met roestkleurige vlekken op de ribben. Ook eetbaar is de grijs tot zwartbruin gekleurde puntige morille, die zich van de andere soorten onderscheidt door zijn puntige kegelvorm en de verticaal opgestelde langsribben.
Pas op, giftig! Hoe herken je het verschil tussen morieljes en morieljes?
Als je morieljes wilt verzamelen, moet je absoluut de onderscheidende kenmerken van de soms zeer giftige morieljes kennen. Om dit te doen, hoeft u alleen maar het vruchtlichaam in de lengte door te snijden: als het van binnen volledig hol is en er aan de buitenkant uitziet als een honingraat, is het een morille. Als het daarentegen van binnen is ondergebracht en er aan de buitenkant nogal verschrompeld uitziet, is het een giftige Lorchel-soort. De herfstlorl is ook bijna helemaal wit, terwijl de dodelijk giftige lentelorel roodbruin is.
tips
Morieljes moeten absoluut worden gedroogd of gedehydrateerd, omdat dit een onmiskenbaar heerlijk aroma zal ontwikkelen. Gedroogde morieljes in een romige saus van room, volle melk en zure room of crème fraîche, die alleen op smaak wordt gebracht met zout, peper, een beetje nootmuskaat en een scheutje Worcestershire-saus, smaken verdacht lekker. Als je de roomsaus nog steviger wilt maken, voeg dan in blokjes gesneden uien en spek toe tot ze glazig zijn.