Fijnproevers kunnen bijna niet wachten tot de eekhoorntjesbrood eindelijk weer in het seizoen is. De nobele paddenstoel is een van de meest begeerde eetbare paddenstoelen van allemaal, maar is in sommige jaren niet gemakkelijk te vinden. Gelukkig is het gemakkelijk te bewaren en wordt het nog aromatischer als het gedroogd is. Wanneer de voorraden beginnen op te raken, is het tijd voor verse voorraden.
De sparrenboleet is vanaf de zomer in het bos te vinden
Het seizoen van de eekhoorntjesbrood begint in juni
In principe kun je tussen mei/juni en tot ver in november verse porcini-paddenstoelen verzamelen, mits het weer meewerkt. Een goed porcini-jaar begint met een vochtige lente. Als het echter te droog is, zal het plezier van het verzamelen in de herfst zeer waarschijnlijk worden bedorven. Overigens is het lange seizoen te wijten aan het feit dat er verschillende soorten eekhoorntjesbrood zijn die op verschillende tijdstippen in het bos te vinden zijn.
Zomer porcini luidt het seizoen in
De zogenaamde zomerporcini (Boletus reticulatus) is de eerste. Op sommige plaatsen en bij geschikt weer al in mei kan het worden verzameld op kalkrijke gronden en bij voorkeur in de buurt van beuken- of eikenbomen. In tegenstelling tot de vuren porcini heeft de zomer porcini een matte dophuid die soms fijn schilferig is. De stengel, die een duidelijke netwerktekening heeft, is ook aanzienlijk donkerder. Het is een van de eerste boleten van het jaar en wordt vaak zwaar geteisterd door maden. Als de herfst zacht en warm is, valt die soms nog in oktober.
Boletus spar volgt vanaf juli
Vanaf juli en, afhankelijk van het weer, tot november kunt u op zoek gaan naar de veel bekendere sparrenboleet (Boletus edulis). Bij zeer jonge exemplaren - die in vakjargon ook wel embryo's worden genoemd - zijn de stelen vaak diep in de grond verzonken, zodat alleen de witte of bruinachtige dop uitsteekt. Volwassen exemplaren zijn daarentegen te herkennen aan hun gele tot olijfgroene buismonden en de langwerpige stengel. In de buurt van dennen vind je de zeldzame dennenboleet (Boletus pinophilus) met een roodbruine hoed en steel. De zwarte eekhoorntjesbrood (Boletus aereus), daarentegen, die ook eetbaar is, heeft een opvallend donkere, zwartachtige hoed.
Let op, gevaar voor verwarring!
Onervaren verzamelaars hebben de neiging de porcini-paddenstoel te verwarren met de oneetbare galboleet (Tylopilus felleus). Dit heeft echter een bittere smaak en kan, als het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd, ernstige gastro-intestinale problemen veroorzaken. Je kunt hem onderscheiden van de eekhoorntjesbrood door de volgende kenmerken:
| Kenmerken | Gewone galboleet | Spar eekhoorntjesbrood |
|---|---|---|
| pet | Mat oppervlak, tomentose, kleur honinggeel, min of meer lichtbruin met grijstinten | glad tot gerimpeld, vochtig oppervlak, jong witachtig, daarna lichtbruin tot donkerbruin zonder rode tinten |
| buizen | Monden wit als ze jong zijn, dan lichtroze tot bruinroze, bruinig als ze worden ingedrukt | Monden witachtig als ze jong zijn, dan geel tot olijfgroen |
| stengel | hoedkleurig behalve de lichtere punt, met meestal grof, bruingeel net. Vorm cilindrisch tot clavaat | wit tot lichtbruin, met een duidelijk wit, fijnmazig net in het bovenste gedeelte; meestal bolvormig als ze jong zijn, dan clavaat |
| vlees | wit, verkleurt nauwelijks bij het snijden | wit en stevig als ze jong zijn, bruinachtig en sponsachtig onder de nagelriem met het ouder worden |
| geur | aangename maar zeer bittere smaak | aangename, nootachtige smaak |
| Gebeuren | Juli tot oktober op kalkarme gronden in naaldbossen | Juli tot november, in naald- en loofbossen |
tips
Als de buisjes van de veronderstelde porcini-paddenstoel blauw worden wanneer er druk op wordt uitgeoefend, is het waarschijnlijk de kastanjeboleet, die ook eetbaar is.