- Wiesen-Bärenklau - een natuurlijke schoonheid stelt zich voor
- Giant Bear Claw - sierlijk en smerig tegelijk
Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De toenemende belangstelling voor een natuurlijk tuinontwerp vestigt de aandacht op inheemse en geëmigreerde wilde vaste planten. Deze gids richt zich op twee soorten berenklauw. Leer twee soortgenoten beter kennen, want ze kunnen niet meer van elkaar verschillen.
De weideberenklauw is populair bij zowel insecten als mensen
Wiesen-Bärenklau - een natuurlijke schoonheid stelt zich voor
In natuurgebieden is Wiesen-Bärenklau nu weer een vertrouwd gezicht. Nadat het overmatige gebruik van pesticiden ervoor zorgde dat de inheemse wilde vaste plant in de vergetelheid raakte, maakt hij zijn weg terug naar plaatsen waar geen giftige herbiciden worden gebruikt. Het volgende profiel vat de belangrijkste kenmerken van natuurlijke schoonheid samen:
- Botanische naam: Heracleum sphondylium
- Verspreidingsgebied: Europa, voornamelijk in rijke weiden, alluviale bossen en kruidachtige gebieden
- Groeihoogte: 50 tot 100 cm, zelden tot 150 cm
- Sterke, holle stengels, hoekig gegroefd en behaard
- Witte tot lichtroze schijfbloemen in dubbele bloemschermen van juni tot oktober
- Groen, groot blad, meestal driegeveerd
De jonge bladeren zijn een belangrijk onderdeel van de Oost-Europese soepspecialiteit borsjt. Het traditionele gebruik als wilde groente is een belangrijke indicatie van de onschadelijkheid van de plant. Alleen gevoelige mensen kunnen met huidirritatie reageren op het aanraken van de harige stengels.
Giant Bear Claw - sierlijk en smerig tegelijk
Terwijl weideberenklauw steeds populairder wordt, circuleren er dringende waarschuwingen over een soortgenoot. Giant Bear Claw combineert siergroei met giftige componenten en een agressieve verspreiding. Uitstekende eigenschappen zijn gebundeld in het volgende profiel:
- Botanische naam: Heracleum mantegazzianum
- Verspreidingsgebied: Kaukasus, een neofiet die naar Europa migreerde
- Groeihoogte: 150 tot 300 cm, zelden tot 400 cm
- Tot 10 cm dikke, holle, behaarde stengel met rode vlekken
- Witte tot witgroene schijfbloemen met een diameter van 30 tot 50 cm van juni tot juli
- Grote, groene bladeren, in drieën, vijven of negens, tot 300 cm lang
- giftig
Het hoge gif.webpgehalte van reuzenberenklauw is gebaseerd op verschillende ingrediënten die in combinatie met zonlicht ernstige brandwonden kunnen veroorzaken. Een enkel exemplaar produceert tot 80.000 zaden, wat heeft geleid tot invasieve verspreiding. Tuinders worden daarom opgeroepen om de plant tijdig te verwijderen.
tips
Ongeacht de Duitse naam Wahrer Bärenklau behoort deze plant niet tot de Bärenklau-soort. Het is eerder een mediterrane wilde vaste plant die is toegewezen aan het geslacht Acanthus onder de botanische naam acanthus mollis.