Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Nee, het is geen soort sering - ook al lijken de bossige pluimbloemen erg op elkaar. Maar de zakbloem kan de tuin op een even decoratieve manier verrijken. Het dient ook als een waardevolle insectenweide en is over het algemeen gemakkelijk te verzorgen.

De zakbloem wordt ook wel Californische sering genoemd

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. oorsprong
  2. groei
  3. bladeren
  4. bloesems
  5. Wanneer is de bloeitijd?
  6. Welke locatie is geschikt?
  7. Welke grond heeft de plant nodig?
  8. Wat is de beste planttijd?
  9. heg
  10. saeckel water geven
  11. Bemest Saeckelblume op de juiste manier
  12. Goed gesneden Saeckelblume
  13. winterhard
  14. Bevroren
  15. Gele bladeren
  16. Saeckelblume in de pot
  17. Vermenigvuldig Saeckelblume
  18. Is Saeckelblume giftig?
  19. soorten
  20. oorsprong

    De zakbloem, botanisch Ceanothus, wordt ook wel Californische sering genoemd. Hoewel hij niet verwant is aan de sering, is deze triviale naam in ieder geval een correcte verwijzing naar zijn natuurlijke oorsprongsgebied: de duindoornplant komt voornamelijk van de Amerikaanse westkust, de meeste van zijn ongeveer 60 soorten uit het zonnige Californië. Sommige soorten komen echter ook voor in het oosten en zuiden van de VS of zelfs over de grens met Mexico naar het noorden van Zuid-Amerika.

    In zijn geboortegebieden leeft de jute in droge, steenachtige, kalkrijke habitats, voornamelijk rotsachtige bossen en kustgebieden. Daar heeft hij niet te maken met bijzonder strenge vorst, daarom is de plant op onze breedtegraden slechts gedeeltelijk winterhard. De bekendste variëteit in dit land, 'Gloire de Versailles', van de hybride soort Ceanothus x delilianus, groeide meestal goed in onze winters.

    Oorsprong in het kort:

    • Herkomstgebied van de meeste soorten Californië
    • Sommige soorten zijn ook verspreid in het oosten van de VS en in Midden- en Zuid-Amerika
    • Oorspronkelijke habitat: Rotsachtig, kalkarm bos en kustgebieden
    • Bij ons alleen voorwaardelijk winterhard

    groei

    De vele soorten van de zakbloem hebben soms heel verschillende groeikenmerken - sommige zijn verre van te verwarren met de sering. De in dit land meest voorkomende hybride vorm, de Franse jute (Ceanothus delilianus), vertoont enkele overeenkomsten met de sering, afgezien van de bloemen, maar ook in gewoonte. Het groeit als een opgaande struik met los vertakte, iets overhangende takken en wordt ongeveer 1,50 m hoog en breed. In zeer warme en zonnige omstandigheden kan hij ook tot 2 m hoog worden.

    Sommige Ceanothus-soorten groeien ook als lage kussens van slechts enkele centimeters hoog en des te intensiever uitspreidend en worden ook voornamelijk gebruikt als bodembedekker in hun leefgebied.

    Groeikenmerken op een rij:

    • Hennepbloem groeit meestal als een opgaande struik met losse vertakkingen
    • In dit land gekweekte soorten zijn meestal rond de 1,50 m hoog en breed
    • Sommige soorten bedekken de grond ook in lage kussens

    bladeren

    De bladeren van de meeste Ceanothus-soorten hebben tegenoverliggende of afwisselende, ovaalvormige bladeren van ongeveer 1-5 centimeter lang. Hun randen zijn soms heel, soms licht gekarteld of gekarteld. Bij sommige soorten vormt zich een verfrommelde oppervlaktestructuur door een sterk verzonken ader.

    Dit is niet het geval bij de Franse hybride stokrozen, hier zijn de bladeren vrij fijn van structuur, spits aan de voorkant en ook iets groter tot 8 centimeter lang. Ze zijn afwisselend aan de twijgen vastgemaakt, hebben een rijke, middengroene kleur en zijn aan de onderzijde behaard met vilt. Ze vertonen geen herfstkleuren en kunnen tijdens zachte winters aan de struik blijven, maar vallen af als het kouder wordt.

    Bladeigenschappen in trefwoorden:

    • Bij de meeste soorten vrij kleine, ovale, soms gekreukte bladeren
    • Bij de hybride soorten die hier het meest worden gekweekt, is hij wat groter, puntig en gevoelig
    • Rijke groene kleur, geen herfstverkleuring
    • Afhankelijk van het weer zomergroen of wintergroen

    bloesems

    Met zijn pluimvormige, bossige bloeiwijzen, die ook in blauwachtige tot violette, soms witte of roze kleuren verschijnen, doet de zakbloem duidelijk denken aan seringen. De ongeveer 6-10 cm lange pluimen staan aan de uiteinden van de jonge, eenjarige en zijscheuten en vertakken zich losjes. De individuele bloemen zijn slechts ongeveer 5 mm groot en vijfvoudig.

    De bloemen ontwikkelen ook een aangename geur, maar niet zo kenmerkend zoet en intens als sering. Bijen, hommels en vlinders vliegen er in grote aantallen over.

    Bloemkenmerken op een rij:

    • Pluimbloemen die 6-10 cm lang zijn en blauw tot violet, roze of wit zijn
    • Terminal of lateraal, los vertakt
    • Licht geurende, waardevolle insectenweide

    Wanneer is de bloeitijd?

    De bloemen van de zakbloem gaan vanaf juli open en kunnen tot in de late herfst steeds weer uitlopen.

    Welke locatie is geschikt?

    Volgens het thuisland van Californië heeft de zak een warme, zonnige locatie nodig die wordt beschermd tegen harde wind. Het moet dus niet te bloot liggen, maar het best worden beschermd op een huismuur op het zuiden.

    Welke grond heeft de plant nodig?

    Als het om de plantgrond gaat, moet u zich ook oriënteren op de oorsprong van de zakbloem. Het geeft de voorkeur aan een vrij arme, zanderige, kalkrijke grond met een bepaald aandeel klei. Als de tuingrond zwaar is, moet u zeker een goede drainage in de vorm van een laag grind verwerken en de grond grondig mengen met zand. Anders bestaat het risico van te veel natte, vrieskou op de kluit, vooral in de winter. Een relatief hoog zout- en mineraalgehalte is ook goed voor de zakkruid, die graag aan de kust groeit.

    Aarde beweert in het kort:

    • Eerder magere, zanderige en kalkrijke grond
    • Zorg voor een goede drainage in zware grond
    • Goed: Hoog zout- en mineraalgehalte

    Wat is de beste planttijd?

    Een zakbloem kunt u het beste in het voorjaar planten. Vanwege hun vorstgevoeligheid - die nog meer uitgesproken is in het jonge plantenstadium - is het raadzaam om zelfs op de ijsheiligen te wachten.

    heg

    Een pure haag van hennepbloemen kan u zowel in de zomer als in de herfst een prachtig gezicht bieden. Tegelijkertijd is het ook een effectief privacyscherm. Bij het planten van hagen dient u de afzonderlijke exemplaren relatief dicht bij elkaar te plaatsen, ongeveer een halve meter uit elkaar. Werk een goede afwatering in de grond en geef de jonge planten goed water. Vooral in de eerste winter moeten ze goed worden beschermd tegen strenge vorst.
    Lees verder

    saeckel water geven

    Zakbloemen hebben geen hoge vochtbehoefte - hun oorspronkelijke habitat is immers ook droog. In de regel hoeft u de struik niet apart water te geven. Pas geplante exemplaren moeten echter de eerste paar weken goed worden bewaterd en keer op keer worden bewaterd. In bijzonder lange, hete droge perioden in de zomer kan water geven natuurlijk ook geen kwaad. Wateroverlast moet echter zoveel mogelijk worden voorkomen.

    Bemest Saeckelblume op de juiste manier

    Ook voor de zakbloem is de voedingsbehoefte niet hoog. U dient daarom af te zien van bemesting en het is niet nodig om langdurig organische meststoffen zoals compost of hoornkrullen (€ 32,93) toe te voegen.

    Goed gesneden Saeckelblume

    Om te kunnen genieten van een mooi bloeiende en verzorgde struik, moet u elk voorjaar de zakbloemen terugsnoeien. Wacht op de laatste sterkere vorst. Om een krachtige en welgevormde groei te bevorderen, snijdt u alle scheuten van vorig jaar doormidden zodat er een paar knoppen overblijven. Bij jonge exemplaren mag je wat harder bezuinigen.

    Tijdens de bloeiperiode van juli tot november regelmatig vervaagde pluimen afknippen om nieuwe groei te stimuleren.

    Oudere exemplaren kunt u ook een wat radicalere verjongingssnede geven met tussenpozen van ongeveer 3 jaar. Zo voorkom je dat de struik er van binnen kaal en onverzorgd uitziet. Voor een make-over knip je oude, houtachtige takken terug tot ongeveer 40 cm, waarbij je altijd naar buiten kijkt.

    Snijregels in één oogopslag:

    • Regelmatig snoeien in het voorjaar bevordert een overvloed aan bloemen en een volle struikvorm
    • Snoei oude scheuten terug tot een paar knoppen
    • Snij bloemen die tijdens de bloeiperiode zijn uitgebloeid altijd weg
    • Snoei oudere exemplaren om de 3 jaar grondiger voor verjonging

    Lees verder

    winterhard

    Met de winterhardheid is dat bij de zakbloem wel zo. In feite kent ze geen noemenswaardige vorst uit haar thuisland. De Franse hybride vorm die hier het meest wordt gekweekt, een kruising tussen de Amerikaanse en de Mexicaanse zakbloem, wordt echter als winterhard beschouwd. Wel dient u uit voorzorg de wortelbasis van de plant te bedekken met dennentakken als de temperatuur erg onder nul is. Voor de beplanting geldt ook: Kies een windbeschermde standplaats en zorg voor voldoende drainage in de plantgrond zodat de kluit niet kan doorvriezen.
    Lees verder

    Bevroren

    Als u de maatregelen voor winterbescherming hebt verwaarloosd, kan de zakbloem doodvriezen. Als de struik in het voorjaar geen teken van leven vertoont en je vermoedt winterschade, geef hem dan niet meteen op. Vaak zijn er stillevens in de plant, die echter even nodig hebben om wakker te worden.

    Om de vitaliteit van het rouwgewaad te controleren en weer nieuw leven in te blazen, knipt u in het voorjaar de dode scheuten grondig af. Zodra het beduidend warmer en zonniger wordt, kun je de plant een boost geven met een beetje groeimest. Als er in mei en juni niets gebeurt, is de struik waarschijnlijk niet meer te redden.

    Onthouden:

    • Geef de plunderende bloem niet op waarvan je dacht dat die bevroren was
    • In het voorjaar dode scheuten grondig kappen
    • Geef wat (!) groeimest
    • Observeer of de struik tegen juni nog uitloopt

    Lees verder

    Gele bladeren

    Als de bladeren van de zakkende bloem geel worden, is dit meestal een indicatie van te veel vocht of te veel voeding.

    Omdat het zeer gevoelig is voor wateroverlast, kan een onvoldoende drainage in het substraat snel worden herkend. Zorg er bij het planten voor dat de grond goed gedraineerd is en geef bij langdurige droogte alleen of geen water. Plaats een zakbloem in een emmer beschermd tegen de regen.

    Als je een doodsbange sackweed wilt stimuleren met kunstmest, dan kan dat - maar doe dat met mate! De kleine hongerige plant kan niet te veel voedingsstoffen verdragen.
    Lees verder

    Saeckelblume in de pot

    Je kunt een zakbloem ook in een pot bewaren als je geen tuin hebt maar alleen een balkon of terras. Als u in kuipen kweekt, moet u zorgen voor matige maar regelmatige watergift zonder wateroverlast. In de winter moet de pot worden beschermd tegen de kou, bij voorkeur door hem in een jute te wikkelen en het substraat te bedekken met dennentakken.

    Vermenigvuldig Saeckelblume

    Het is het beste om een zakbloem te vermeerderen met stekken of gelaagdheid. Zaadteelt is in principe ook mogelijk, maar het is veel complexer en belooft geen nieuwe planten van hetzelfde ras.

    stekken

    Voor de stekkenmethode kunt u het beste in de vroege zomer een jonge zijscheut afknippen die nog niet is uitgebloeid. De basis van de snede, vrijgemaakt van de bast en de bladvoet, kunt u kort in wortelpoeder dompelen voordat u deze in plantenbakken met pot- of cactusgrond zet. Het beste is om de stekken onder folie gelijkmatig vochtig te houden. De omgevingstemperatuur moet warm zijn (ruim 20°C), de lichttoevoer moet helder zijn maar niet direct zonnig. Na ongeveer 4 weken zouden ze geworteld moeten zijn en kunnen ze overgeplant worden in grotere potten.

    Stekvermeerdering in één oogopslag:

    • Jonge, nog niet bloeiende zijscheuten knippen in de vroege zomer
    • Ontschors en ontblader de bodem
    • Dompel in wortelpoeder en steek in potgrond
    • Wortelen kan het beste onder folie bij een goede 20°C en niet in direct zonlicht
    • Transplantatie na ongeveer 4 weken

    verlagen

    In het geval van de zakbloem is het ook vrij eenvoudig om onderzetters te plaatsen. Zoek hiervoor naar een shoot van een vorig jaar die dicht bij de grond staat en plaats deze in de omringende grond. Maak een wondsnede in het gebied dat moet wortelen en fixeer het met een metalen haak. Het volgende voorjaar moet het zinklood geworteld zijn en kan het van de moederplant worden gescheiden.
    Lees verder

    Is Saeckelblume giftig?

    Gelukkig is de zakbloem niet giftig. Het vormt daarom geen gevaar voor kleine kinderen of huisdieren in de tuin.
    Lees verder

    soorten

    De variëteiten van zakbloemen die in dit land worden verkocht, zijn meestal variëteiten van de hybride vorm van Amerikaanse en Mexicaanse zakbloemen. Hybriden van andere soorten zijn ook af en toe beschikbaar. De meest bekende variëteit is de 'Gloire de Versailles'.

    Ceanothus 'Gloire de Versailles'

    Dit ras kenmerkt zich door de losse, iets overhangende groei en natuurlijk de prachtige pluimbloemen, die vanaf juli in licht lila-blauw verschijnen. Ze genieten van hun delicate geur en hun doorzettingsvermogen - ze kunnen tot november steeds weer ontkiemen. De bossige struik bereikt een hoogte van ongeveer één tot anderhalve meter.

    Ceanothus impressionus 'Victoria'

    Deze variëteit van zakbloem behoort tot de soort C. impressus. Hij bloeit rijkelijk en iets eerder dan de Gloire de Versailles, rond eind mei tot juni, in een diepblauwe kleur. Het donkergroene blad is ook wintergroen, waardoor het een goede plant is voor lage heggen. Met een maximum van ongeveer een meter zal het niet zo hoog zijn als de Gloire de Versailles. Hun gewoonte is net zo bossig vertakt. De C.i. Victoria kenmerkt zich door een goede winterhardheid en dreigt daardoor niet zo snel dood te vriezen. Een goede keuze voor iedereen die in niet zo milde regio's woont.

    Ceanothus pallidus 'Marie Simon'

    Romantici komen aan hun trekken met Marie Simon van de soort C. Pallidus: Omdat deze variëteit van juli tot oktober de tuin siert met grote, fijn gestructureerde bloemtrossen in delicaat oudroze. De groei is los en bossig, net als de Gloire de Versailles bereikt hij een hoogte van ongeveer één tot anderhalve meter. Net als zij is Marie Simon echter ook minder winterhard en bladverliezend.

    Lees verder

    Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!

Categorie: