De Astilbe, ook wel een prachtige torenspits genoemd, is niet alleen erg populair vanwege zijn ongecompliceerde verzorging of vanwege zijn prachtige, veerachtige bloemen. Sterker nog, het is een uitstekende keuze als je een schaduwplekje in de tuin sfeervol wilt aanplanten. Het volgende artikel geeft u uitgebreid antwoord op de belangrijkste vragen over het planten en verzorgen van de decoratieve en veelzijdige vaste plant.

De Astilbe houdt van lichte, gedeeltelijk beschaduwde locaties

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. herkomst en distributie
  2. gebruiken
  3. uiterlijk en groei
  4. bladeren
  5. bloemen en bloeitijd
  6. fruit
  7. toxiciteit
  8. Welke locatie is geschikt?
  9. vloer
  10. potcultuur
  11. Erwten correct planten
  12. Wat is de beste planttijd?
  13. De juiste plantafstand
  14. Gegoten prachtpijlers
  15. Takjes goed bemesten
  16. Rondhouten op de juiste manier trimmen
  17. vermenigvuldig lansen
  18. overwinteren
  19. Hoe plant ik correct?
  20. ziekten en plagen
  21. soorten en variëteiten

    22. herkomst en distributie

    Astilbes hebben een lange traditie in Duitse tuinen en worden sinds de 19e eeuw als sierplant gebruikt. Bijna geen andere vaste plant bloeit zo opvallend kleurrijk als de Astilbe, zelfs in diepe schaduw. Botanisch gezien behoort het geslacht tot de steenbreekfamilie (Saxifragaceae) en omvat het ongeveer 35 verschillende soorten, waarvan de meeste afkomstig zijn uit Oost-Azië - en hier vooral uit China - en uit het oosten van de VS.

    De prachtige planten komen hier vooral voor in schaarse bossen en op vochtige plaatsen, bijvoorbeeld aan de bosrand of aan de oevers van beken of rivieren. Vooral de ongecompliceerde Arendsii-hybriden (Astilbe x arendsii) en de Chinese Astilbe (Astilbe chinensis) zijn interessant voor de tuin.

    gebruiken

    Er is een grote selectie van astilbes in verschillende groeivormen en hoogtes die geschikt zijn voor de huistuin. Sommige soorten, zoals het kussenachtig groeiende dwergafrodisiacum (Astilbe chinensis var. pumila), die een maximale hoogte van 30 centimeter kan bereiken, zijn uitstekend geschikt als bodembedekker en gedijen zelfs onder bomen en andere struiken. Hier verspreiden de wortelstokvormende planten zich na verloop van tijd over grote oppervlakten en bedekken lelijke, kale plekken waar bijna niets anders groeit.

    Hooggroeiende soorten kunnen het beste worden geplant in grote gebieden of in borders samen met andere schaduwtolerante soorten. Cranesbill (Geranium), bluebell (Campanula), elfflower (Epimedium), zilverkaars (Althea), herfstanemoon of hosta (Hosta) zijn aantrekkelijke metgezellen. Astilbes komen vooral goed tot hun recht in combinatie met vaste planten als sierblad (waaronder de populaire hosta's). Omdat de planten ook vrij laat bloeien, kunnen ze goed gesocialiseerd worden met bolbloemen die in het voorjaar bloeien.

    Astilbes groeien goed aan de randen van bomen en langs beekjes en tuinvijvers. Vooral witbloeiende soorten zijn ook de juiste keuze wanneer schaduwrijke delen van de tuin optisch moeten worden verlicht.

    uiterlijk en groei

    Afrodisiaca zijn kruidachtige, meerjarige vaste planten die, afhankelijk van de soort en variëteit, behoorlijk bossig kunnen worden. Individuele exemplaren van de hoger groeiende variëteiten worden gemiddeld tussen de 40 en 60 centimeter breed. Ook de groeihoogte, die kan oplopen tot tien tot wel 150 of zelfs 200 centimeter, is afhankelijk van het ras. De kale pracht (Astilbe glaberrima var. saxatilis) blijft bijzonder laag, terwijl sommige Chinese astilbes en de Thunbergii-hybride 'Professor van der Wielen' als bijzonder hoog worden beschouwd.

    Kenmerkend voor het geslacht zijn ook de dikke, ondergrondse wortelstokken, waardoor de planten zich kunnen delen en voortplanten.

    bladeren

    De grote, basale bladeren groeien uit de wortelstokken, die in het voorjaar aanvankelijk bronskleurig tot roodachtig uitlopen en pas in de zomer rijkgroen worden. Het blad is op vele manieren verdeeld en is verdeeld in bladsteel en bladschijf, waarbij de laatste één tot meerdere pinnations heeft. De afwisselend gerangschikte bladeren worden meestal kleiner naar boven toe. De planten hebben ook vaak steunblaadjes.

    bloemen en bloeitijd

    Ook uit de wortelstokken groeien meestal rechtopstaande of licht overhangende, tot 200 centimeter hoge bloemstelen. Hierop ontvouwen zich tussen juni en september de tot 55 centimeter lange bloempluimen en bloeien wekenlang in verschillende kleuren, afhankelijk van de variëteit. Terwijl de wilde soorten meestal witte bloemen hebben, konden uit de gecultiveerde vormen talloze kleuren worden gekweekt. Het spectrum varieert van wit, geel en roze tot donkerrode en zelfs paarse bloemkleuren. De bloemaren kunnen na de bloei worden afgeknipt en worden gebruikt voor langdurige droogboeketten.

    De exacte bloeitijd is afhankelijk van het ras. De Japanse astilbe (Astilbe japonica) en zijn hybriden, die al tussen juni en juli hun pracht laten zien, bloeien vroeg. Aan de andere kant bloeien de vaker geplante en kleurrijk bloeiende soorten Chinese astilbe (Astilbe chinensis) en de populaire Arendsii-hybriden vrij laat tussen augustus en september, vaak tot ver in oktober bij zacht weer.

    fruit

    U kunt de bloeiwijzen echter aan de vaste planten laten zitten, zodat er in de herfst mooie bloeiwijzen ontstaan. Deze blijven meestal in de winter aan de plant en vormen een interessante blikvanger in de winterse tuin. De vruchten zijn capsulevruchten die veel kleine zaadjes bevatten.

    toxiciteit

    Astilbes zijn niet giftig voor mens of dier. In plaats daarvan kunnen de jonge bladeren van sommige soorten - zoals Astilbe chinensis of Astilbe thunbergii - gekookt worden gegeten of worden gebruikt voor een thee-infusie. Daarnaast zijn ijzige rondhouten waardevolle en nectarrijke insectenweiden, waar bijen, hommels, vlinders en andere hongerige insecten graag naartoe vliegen.

    Welke locatie is geschikt?

    Net als in hun natuurlijke verspreidingsgebied voelen astilbes zich vooral thuis op zonnige en halfschaduwrijke plaatsen, bijvoorbeeld bij de bescherming van grote loof- en naaldbomen. Langs de randen van bomen, beekjes en vijvers vinden de planten de terreinomstandigheden die aan hun behoeften voldoen, zolang ze niet in de brandende zon staan. Vooral de middagzon wordt slecht verdragen.

    Mussen groeien in principe ook op zonnige plaatsen, zolang de grond maar voldoende vochtig is. Als vuistregel geldt: hoe zonniger de standplaats, hoe natter de grond moet zijn. Wateroverlast daarentegen moet worden vermeden, omdat de vochtminnende astilbes hier ook op reageren met wortelrot.

    vloer

    Om ervoor te zorgen dat de pracht zijn naam eer aandoet en altijd prachtig bloeit, heeft hij de juiste bodemgesteldheid nodig. De vaste plant voelt goed in substraten die

    • humus en voedzaam
    • zo leem mogelijk en niet erg zanderig
    • neutraal tot licht zuur met een pH tussen 5,5 en 6
    • vers tot vochtig
    • maar goed gedraineerd en zonder het risico van wateroverlast

    zijn gevormd. Zware of zanderige bodems kunnen worden opgewaardeerd met veel volwassen compost.

    potcultuur

    Astilbes kan goed worden gekweekt in voldoende grote en vooral brede plantenbakken, zolang er maar gezorgd wordt voor een continue watertoevoer. Regelmatig water geven is bij potplanten van groot belang, omdat het substraat ook op korte termijn niet mag uitdrogen. Zorg tegelijkertijd voor een goede afwatering in de pot (een afwateringsgat in de bodem van de pot is een must!) zodat er in de eerste plaats geen wateroverlast ontstaat. De ondergrond moet vochtig zijn, maar niet nat. Kies een hoogwaardige potgrond, liefst zonder turf en op basis van compost, die je mengt met kleikorrels of perliet (€ 37,51).

    Erwten correct planten

    Zorg bij het planten van de astilbe voor voldoende plantdiepte, aangezien de kluit na verloop van tijd vaak omhoog komt. Royal rondhouten kan relatief diep worden geplant. Plaats de planten voor het planten in een emmer water zodat de wortels het vocht kunnen opnemen en meng de grond met veel volwassen compost en hoornschaafsel. Hierdoor blijft het vocht langer in de grond en verdampt het minder snel.

    Wat is de beste planttijd?

    Astilbes kunnen het beste worden geplant tijdens de rustperiode tussen november en maart. Kies een vorstvrije dag met zacht weer.

    De juiste plantafstand

    De juiste plantafstand is afhankelijk van de variëteit van de geplante Astilbe, omdat de verschillende soorten verschillend zijn in hoogte en breedte. Kies voor grotere exemplaren een afstand tussen de 40 en 60 centimeter, terwijl kleinere varianten genoegen nemen met 20 tot 25 centimeter.

    Gegoten prachtpijlers

    Astilbes zijn afhankelijk van een uitgebalanceerd waterregime. De kluit mag niet uitdrogen en ook niet constant nat zijn. Een goed doorlatende grond is daarom belangrijk, en dit moet je ook doen tijdens langere droge perioden - vooral tijdens de bloeiperiode, want dan hebben de planten een bijzonder hoge waterbehoefte! - controleer het vochtgehalte van de grond. Steek hiervoor een vinger in de grond - als het oppervlak droog is, giet zacht regenwater of oud kraanwater. Gebruik hiervoor een gieter en geef direct water op het wortelgebied. Bladeren en bloemen mogen niet worden bevochtigd.

    Takjes goed bemesten

    De torenspitsen hebben niet alleen een hoge waterbehoefte, maar ook een hoge nutriëntenbehoefte. De vorming van het sterke blad en de grote bloemen verteert de planten, daarom is een evenwichtige bemesting belangrijk. Hiervoor kunt u tussen april en mei een langdurige meststof toepassen, die u indien nodig in juli weer kunt verversen. Of geef de planten tussen mei en augustus ongeveer elke vier weken een schep compost en een handvol hoornkrullen.

    Rondhouten op de juiste manier trimmen

    Astilbes hoeven niet gesnoeid te worden, de uitgebloeide bloemstelen en uitgedroogde of dode delen van de plant kunt u alleen in het voorjaar verwijderen.
    Lees verder

    vermenigvuldig lansen

    In de regel worden astilbes vermeerderd door deling. Graaf hiervoor in de lente of herfst de planten samen met hun wortelstokken uit de grond en verdeel ze in verschillende delen van ongeveer dezelfde grootte. Deze worden dan opnieuw geplant en zoals gewoonlijk onderhouden. Verdelen is een goede manier om je planten jong te houden. Je kunt de astilbe zien wanneer het tijd is om opnieuw te delen: de vaste planten worden dan te groot en beginnen te verwelken.

    Je kunt ook dwergastilbes vermeerderen met wortelstekken, originele soorten (geen hybriden) en zaadresistente varianten kunnen ook uit zaden worden gekweekt.

    Astilbes kweken uit zaden - Hier is hoe

    Astilbes kun je het beste in de herfst of lente zaaien, daarvoor kun je zaden gebruiken die je zelf hebt verzameld of gekocht. En zo werkt het zaaien:

    • Desinfecteer de zaadgrond, bijvoorbeeld in de oven of in de magnetron.
    • De zaaigrond wordt geleverd in een zaaibak, bij voorkeur met een kap.
    • Verdeel de zaden gelijkmatig over de aarde, maar dek ze niet af.
    • Prachtige pieren behoren tot de lichtkiemen.
    • Houd de potgrond altijd licht vochtig en helder.
    • Zaden ontkiemen na ongeveer 14 tot 21 dagen.
    • Prik de zaailingen uit zodra het eerste bladpaar is ontwikkeld.
    • Zet ze na nog eens zes tot tien weken afzonderlijk in kleine bloempotten.

    Zodra de planten groot en sterk genoeg zijn, kunnen ze buiten in de tuin.

    overwinteren

    In principe zijn astilbes voldoende winterhard en hebben daarom geen winterbescherming nodig. Alleen jonge planten en exemplaren die in potten worden gekweekt, moeten tegen vorst worden beschermd. Bedek hiervoor de geplante pracht met takken of bladeren van stro, spar of spar. De pot met kuipplanten daarentegen moet altijd - ook in latere jaren - in noppenfolie of een ander geschikt materiaal worden gewikkeld en op een isolerende ondergrond (hout, piepschuim, enz.) worden geplaatst.

    Hoe plant ik correct?

    Astilbes kunnen in latere jaren nog goed worden getransplanteerd, maar je moet ze wel voorzichtig opgraven om dit te doen. In ieder geval is deze maatregel zinvol, aangezien de vaste planten sowieso van tijd tot tijd moeten worden verdeeld. Kale plantdelen kunnen bij het verplanten eenvoudig met een scherp mes worden afgesneden, zodat u alleen de jonge en verse segmenten weer gebruikt.

    ziekten en plagen

    Astilbes zijn in de regel winterharde en robuuste planten, zolang ze zich maar prettig voelen op hun standplaats. Ziekten treden dan ook meestal alleen op als gevolg van een ongeschikte locatie of verkeerde zorg. De bladeren rollen op zodra de prachtbalk te droog of te warm is. Bruine bladranden duiden ook op een gebrek aan vocht. Geelgekleurde bladeren daarentegen zijn vaak een indicatie van te kalkhoudende grond, waar astilbes ook een hekel aan hebben. Aan de andere kant, als de plant niet goed wil groeien, staat hij op de verkeerde plek. Hoewel het in principe erg comfortabel aanvoelt onder bomen en struiken, mag het niet op de wortelschijf van ondiep gewortelde bomen en struiken worden geplant. Hier concurreren de verschillende soorten alleen onnodig om water en nutriënten.

    Af en toe vallen bladluizen en andere bladsapzuigende insecten de astilbe aan. Af en toe komt ook een aantasting door bladwantsen, blad- of wortelaaltjes en de snuitkever voor.

    tips

    Als astilbes niet willen bloeien, is een gebrek aan voedingsstoffen vaak de oorzaak. De planten hebben een hoge nutriëntenbehoefte en kunnen deze zelfs bij uitplanting in de tuin alleen dekken door regelmatige bemesting.

    soorten en variëteiten

    Astilbes zijn er in verschillende soorten en maten: terwijl de kleine soorten vaak niet hoger worden dan 30 tot 40 centimeter, sommige vormen zelfs platte tapijten door lopers te vormen, de hoge torens kunnen tussen de 150 en 200 centimeter worden.

    Astilbe arendsii

    Een van de meest populaire hybride soorten met tal van wit, roze of rood bloeiende soorten. Bereikt groeihoogten tussen 60 en 120 centimeter.

    • 'August Lights': felrode bloemen tussen juli en augustus, tot 70 centimeter hoog
    • 'Bergkristall': witte bloemen tussen juli en augustus, tot 100 centimeter hoog
    • 'Cattleya': diep roze bloemen vanaf september, tot 100 centimeter hoog

    Astilbe chinensis

    De Chinese Astilbe produceert vrij kleine soorten met een groeihoogte tussen de 25 en 50 centimeter. Een uitzondering is de variëteit Astilbe chinensis var. davidii of High Astilbe, die tot 180 centimeter hoog kan worden.

    • 'Pumila': Bodembedekker voor zonnige standplaatsen, paarsroze bloemen tussen augustus en september, tot 25 centimeter hoog
    • 'Finale': felroze bloemen tussen augustus en september, tot 40 centimeter hoog

    Astilbe japonica

    Laagblijvende vaste plant, heeft een hoge luchtvochtigheid en voedselrijke grond nodig. De talrijke soorten worden ongeveer 50 centimeter hoog en bloeien vrij vroeg tussen juni en juli. Vele tinten kleur.

    Astilbe thunbergii

    Krachtig groeiende soort met hoge variëteiten. Bloeit meestal tussen juli en augustus.

    • 'Jo Ophorst': robijnrode bloem, tot 90 centimeter hoog

    Astilbe simplicifolia

    Schaduwvaste plant met vrij lage, sierlijke groei. Rassen bloeien meestal in roze, rood of wit tussen juli en augustus.

    • 'Alba': witte bloem, tot 45 centimeter hoog
    • 'Aphrodite': rode bloemen en donker blad, tot 35 centimeter hoog
    • 'Hennie Graafland': roze bloemen en donker blad, tot 50 centimeter hoog

Categorie:

Moestuin