Wat is de botanische naam van de walnoot? Hoeveel soorten zijn er? Hoe oud kan een walnoot worden? Deze en andere vragen verduidelijken we in dit artikel, dat naast het beknopte profiel van de walnotenboom ook specifieke beschrijvingen bevat van enkele bijzonderheden.
Walnotenbomen worden 10 tot 30 meter hoog
Profiel van de walnoot
- Naam: walnoot of walnotenboom
- Botanische naam: Juglans regia
- Familie: walnotenfamilie (lat. Juglandaceae)
- Boomsoort: loofboom
- Gebruik: tuinboom, parkboom
- Soort: ongeveer 60
- Distributie: wereldwijd, vooral Centraal-Europa, maar ook de rest van Europa, Azië, Amerika
- Hoogte: 10 tot 30 meter
- Bladeren: afwisselend, oneven geveerd, 7 tot 9 langwerpige, eivormige enkelvoudige bladeren, tot 12 cm lang, gladde bladrand, donkergroen, geeloranje herfstkleur, in de nazomer voelt het blad leerachtig aan, kruidige geur (geur verdrijft muggen en vliegen)
- Frequentie: eenhuizig, gescheiden geslachten
- Bloemen: groenachtig van kleur, mannelijke bloemen ontspruiten met de bladeren, hangen in katjes, vrouwelijke bloemen verschijnen 3 tot 4 weken later, bloeiperiode van april tot juni, windbestuiving
- Vrucht: de noot is omgeven door een groene vruchtwand; Rijpingsperiode september tot oktober
- Twijgen: olijfbruin, dik, met duidelijke bladlittekens, bruine knoppen
- Schors: grijs, later bastzwart, gebarsten, rijk aan profiel
- Hout: hard, nobel, duur
- Wortel: diepe wortel
- Standplaats: zonnig tot halfschaduw
- Bodem: zand-leemachtig tot leemachtig
- pH-waarde: licht zuur tot alkalisch
- Leeftijd: tot 150 jaar, sommige meer dan 200 jaar
Bijzondere weetjes over de walnotenboom
Het is bekend dat de smakelijke vruchten van de walnotenboom al meer dan 10.000 jaar belangrijk zijn voor de mens als voedsel.
Het vetgehalte van noten is meer dan 50 procent. Dit maakt ze tot een uitstekende energiebron. In principe worden walnoten als zeer gezond beschouwd: ze helpen bijvoorbeeld bij bloedarmoede. Ze ondersteunen ook de wondgenezing en verminderen het waterverlies bij diarree.
Walnoten bevatten ijzer, zink, kalium en a-linoleenzuur. Dit laatste is een belangrijk omega-3 vetzuur voor het menselijk lichaam.
Tegenwoordig heeft de walnotenboom de rol van een nuttige boom. Om deze reden zijn walnoten nu te vinden in alle gematigde klimaatzones op het noordelijk halfrond. Walnoten worden zelden gevonden als wilde bomen.
Naast de vruchten is ook het hout van de walnoot van economisch belang. Door zijn buitengewone kleur en de esthetisch aangename nerf fungeert walnoothout als een waardevol en navenant kostbaar kostbaar hout.
Walnoot populair als medicinale plant
Een interessant feit is ook de populariteit van de walnotenboom als medicinale plant in de natuurgeneeskunde.
Noten, fruitschillen en bladeren worden vaak gebruikt in de volksgeneeskunde. Daar worden ze gebruikt om ontstekingsremmende en antibacteriële preparaten te maken.
De bladeren van de walnoot worden zowel inwendig als uitwendig gebruikt, bijvoorbeeld als thee van walnotenblad om te drinken of in de vorm van kompressen voor de huid. Er wordt gezegd dat ze ontstekingsremmende en pijnstillende effecten hebben. Ook zouden de bladeren een positief effect hebben op eczeem, acne en schimmelziekten.
Bij inwendig gebruik (walnootbladthee) is echter voorzichtigheid geboden: bij een gevoelige, gevoelige maag is er kans op onaangename symptomen zoals misselijkheid en diarree. In principe is de walnoot echter niet giftig voor de mens.