Populieren zijn over het algemeen beter bekend in het wild, op lanen of op plantages. Maar ook in grotere tuinen kunnen populieren een goed figuur slaan. Hier is een kort overzicht van de meest interessante soorten van het geslacht Populus.
De zwarte populier is een populaire populiersoort
De vele kwaliteiten van populier
Wanneer ze door de bossen en velden wandelen, genieten ze van en ontspannen ze zich met hun machtige kronen die zachtjes in de wind zwaaien. Populieren maken deel uit van het landschap van het hele noordelijk halfrond en hebben een heel bijzondere charme met hun luchtige, elastische uitstraling.
Populieren zijn ook erg populair als laanbegrenzing. Door de zeer snelle groei kunnen straten effectief en natuurlijk worden beschaduwd.
Daarnaast zijn ze door hun horizontaal sterke wortelstelsel een effectieve oeverversterking.
De populierkwaliteiten op een rij:
- Sierlijke, luchtige, swingende uitstraling
- Geschikt voor lanen
- Effectieve oeverversterking
Populieren in de tuin
Ook in de tuin blijven de voordelen van populieren niet beperkt tot hun sierlijke, lichte sierwaarde. Vooral wanneer ze in rijen worden geplant, kunnen slanke populieren een prachtige en schaduwrijke haag vormen of als latwerk op particuliere opritten staan. Als vochtminnende wilgenplant met sterke wortels zijn plaatsen aan de randen van vijvers zeer aan te bevelen. Hieronder wordt beschreven welke Populus-soorten voor welke tuindoeleinden worden gebruikt.
zwarte populier
Populus nigra heeft een wat somber karakter door de knoestige groei en de zwartbruine, sterk gegroefde bast. Het is het meest geschikt voor solitaire beplanting en dankzij het sterke horizontale wortelstelsel ook als oeverversterking. Zoals de meeste populiersoorten is hij extreem vorstbestendig en bestand tegen temperaturen tot -29°C.
De variëteit Populus nigra 'italica', de zuilpopulier, is ideaal voor rijbeplanting op de erfgrens.
balsem populier
De soort Populus balsamifera is nog meer koudebestendig en heeft een nog donkerdere bast dan de zwarte populier. De roodgele katjes verspreiden een kenmerkende geur en zijn een echte bijenmagneet. Bij de balsempopulier moet echter rekening worden gehouden met het milieu, aangezien deze een hoogte van 40 meter kan bereiken.
esp
De esp, ook wel esp genoemd, is bij velen bekend. De langstelige, driehoekige bladeren, die bij de minste wind bewegen, hebben het zijn naam gegeven en vormen de basis van het gezegde "beven als een espenblad". Met zijn brede, spreidende groei en de lichte, slingerende kroon ziet hij er zeer sierlijk uit en houdt hij geluid en wind goed buiten. Door zijn breedte heeft hij echter veel ruimte nodig, al wordt hij slechts een matige 15 tot 20 meter hoog.