De boom met de opvallende witzwarte bast maakt indruk met zijn pittoreske uitstraling. Reden genoeg om de berk in het profiel nader te leren kennen: Naast de belangrijkste gegevens en feiten kunt u hier ontdekken welke bijzondere eigenschappen de berk naast zijn unieke uiterlijk zo onmiskenbaar maken.

Berkenbomen zijn inheemse loofbomen

Maak kennis met de berk in het profiel

  • Naam: Gewone berk
  • Wetenschappelijke naam: Betula Pendula
  • Alternatieve namen: zilverberk, zilverberk, zilverberk
  • Aantal verschillende soorten: ongeveer 50
  • Familie: Berkenfamilie (Betulaceae)
  • Uiterlijk: bladverliezende loofboom
  • Hoogte: 20 tot 30 m
  • Leeftijd: tot ongeveer 150 jaar
  • Herkomst: lokaal
  • Verspreidingsgebied: Europa, Noord-Amerika, Azië
  • Voorkeurslocaties: zonnig tot licht halfschaduw
  • Bodem: droog tot licht vochtig, zanderig tot leemachtig
  • Vruchten: kleine bruingele nootjes, circa 2 tot 3 mm, gevleugeld
  • Vruchtrijping: augustus tot september
  • Bloemen: mannelijke katjes ca. 10 cm lang en opvallend geel, vrouwelijke bloemen 2-4 cm en onopvallend
  • Bloeitijd: maart tot mei
  • Blad: ovaal tot iets driehoekig, bladrand gezaagd, afwisselend geplaatst
  • Schors: wit met zwarte langsscheuren

Groeivorm van de berk

Berkenbomen sieren tuinen, straten, parken en bossen met een opvallende verschijning: hun lange, doorlopende stam loopt uit in een losse kroon. Kenmerkend is vooral de veelal zeer lichte tot helderwitte kleur van de bast. Ook overhangende takken en scherp gehoekte twijgen zijn typerend voor de Betula pendula. Daarnaast blijkt de groeivorm zeer divers te zijn. In de bloeiperiode vallen de mannelijke gele katjes op.

Wetenswaardigheden over de berk

De zilverberk is de meest voorkomende berkensoort in Duitsland. Voor mensen met een pollenallergie wordt de pittoreske boom echter een last tussen maart en april. Omdat berken uitsluitend door de wind worden bestoven, geven ze in vergelijking met andere bomen bijzonder veel stuifmeel af. Door deze zeer effectieve manier van vermeerderen is de berk echter ook een van de pioniersplanten. Uw eisen aan de aard van de bodem zijn laag. Misschien heeft het iets te maken met het feit dat het de berken zijn die als meiboom zijn opgesteld om een teken van liefde te symboliseren.

Berkenbomen hebben mannelijke en vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom, dus ze zijn eenhuizig. Ze vormen na vijf jaar voor het eerst bloemen en vrijstaande exemplaren zijn na ongeveer tien jaar geslachtsrijp.

Bijzondere eigenschappen

De extracten van de berk, vooral van de bladeren en bast, staan bekend om hun geneeskrachtige werking. De essentiële oliën en waardevolle plantaardige stoffen die het bevat, worden in cosmetica gebruikt om huid en haar te verzorgen. Medisch gezien kunnen ze een ontstekingsremmend en diuretisch effect hebben, wat gunstig kan zijn voor een breed scala aan symptomen, bijvoorbeeld chronische ontstekingsziekten of nierstenen. Traditioneel zijn ontgiftingskuren een populair toepassingsgebied voor berkenbladthee.

Tips en trucs

De berk is verreweg de meest lichthongerige bosboom van Europa. Bovendien is het echter heel gemakkelijk te verzorgen. Met een vrij lage waterbehoefte en een vorsthardheid van -36 tot +40 graden Celsius kan de boom extreme omstandigheden aan. Maar hoe beter de licht- en watervoorziening, hoe weelderiger de berk groeit.

Categorie:

Bomen