De wilde appel wordt steeds populairder in natuurlijke tuinen. In het wild wordt de boom steeds zeldzamer, hoewel de vruchten een waardevolle verandering bieden ten opzichte van gecultiveerde appels. Ze worden al duizenden jaren gebruikt en worden nu gebruikt om verschillende desserts te maken.
De wilde appel mag slechts met mate rauw worden gegeten
fruit
Na de bloeiperiode, die duurt van april tot mei, ontwikkelt de wilde appel vruchten. De appels rijpen vanaf september en hebben een licht verschrompelde buitenschil die geelgroen of soms rood van kleur is. Ze zijn veel kleiner dan gecultiveerde appels en bereiken een diameter van tussen de twee en vier centimeter.
De appels bevatten veel looizuur en smaken daardoor erg zuur en zuur. Het vruchtvlees is stevig en heeft een houtachtige consistentie, waardoor de soort de naam crabapple krijgt. De zaden bevatten kleine hoeveelheden amygdaline. Door erop te kauwen, kan blauwzuur vrijkomen.
giftige werking van blauwzuur:
- hoofdpijn en duizeligheid
- misselijkheid en overgeven
- dodelijk in grote hoeveelheden
verhaal
De wilde appel heeft een millennia-oude gebruikstraditie. Al sinds 5.000 voor Christus. De vruchten van de kleine boom worden geoogst en verder verwerkt. Romeinen en Grieken gebruikten appels om wijn te maken. In de 17e eeuw diende de zure vrucht als basis voor het maken van bier.
wilde appel vandaag
Vanwege de bittere smaak mogen wilde appels niet rauw gegeten worden. Het hoge pectinegehalte maakt de vrucht tot een ideaal ingrediënt voor natuurlijke appelmoes. Ze geven de pasta een dikkere consistentie dan gecultiveerde appels en kunnen worden gebruikt om gelei of fruitpasta te maken.
Naast pectine en looizuren bevatten de vruchten vitamine A, B en C, evenals fructose en sporenelementen. De smaak van de appels is variabel en afhankelijk van de locatie. Talloze variëteiten hebben zich in de natuur ontwikkeld, aangezien de wilde appel kruist met gekweekte appels. Daarom verschilt de grootte van de vruchten soms aanzienlijk.
Wilde appelgelei met lavendel:
- snijd een kilo krabappels in stukjes
- Kook met twee takjes lavendel in 1,5 l water
- Na een uur koken, zeef de vloeistof door een doek
- voeg 450 g suiker toe voor elke 600 ml vloeistof
- acht tot tien minuten sudderen