Rozemarijn komt van het altijd groene maquis van het Middellandse Zeegebied en heeft zich gedurende de millennia perfect aangepast aan de heersende omstandigheden. Dat geldt niet alleen voor het klimaat, maar ook voor de ideale bodemgesteldheid.
Zo zanderig en doorlatend mogelijk
In overeenstemming met zijn oorsprong geeft het populaire keukenkruid de voorkeur aan magere - indien mogelijk zanderige - goed doorlatende en droge grond. De plant ontwikkelt zeer wijd vertakte en diep reikende wortels, die zelfs vanaf een diepte van enkele meters vocht en voedingsstoffen uit de grond kunnen halen. Om ervoor te zorgen dat de wortels goed in de grond kunnen dringen, moet de grond los en doorlatend zijn. Rozemarijn houdt niet van zware, leemachtige grond - niet alleen omdat het daar niet van nature kan groeien, maar ook omdat dergelijke grond heel goed is in het vasthouden van water. De plant, die in dit opzicht erg gevoelig is, verdraagt echter geen hoge vochtigheidsgraad of zelfs wateroverlast.
tips en trucs
Zoals bijna alle mediterrane kruiden, houdt rozemarijn van bodems met een pH in het neutrale tot alkalische bereik - kalkaanslag is helemaal geen probleem voor de zonaanbidder. Je kunt de plant dus gerust een of twee keer per jaar water geven met kraanwater of bemesten met kalk.
IJA