De appelbes heeft al een lange weg afgelegd: hij kwam van Noord-Amerika over de Atlantische Oceaan naar Rusland - en van daaruit naar Europa. De niet veeleisende plant is nu verkrijgbaar in veel verschillende gecultiveerde vormen, die allemaal gebaseerd zijn op de drie oorspronkelijke wilde vormen Aronia melanocarpa (zwarte appelbes), Aronia arbutifolia (viltige appelbes) en Aronia prunifolia.
Kleinere wilde vormen met scherp fruit
De genoemde wilde vormen groeien beduidend lager, maar meer vertakt dan hun gekweekte tegenhangers. De bessen van de wilde Aronia zijn ook kleiner en hebben een zure smaak. Dit komt vooral door de hogere concentratie aan looizuur. De gekweekte vormen daarentegen zijn meer in de richting van een mildere/zoete smaak gekweekt. De variëteit Aronia prunifolia is vooral wijdverbreid in Canada en de VS, hoewel het in feite slechts een natuurlijke hybride (d.w.z. kruising) is van de twee meer algemene soorten Aronia melanocarpa en Aronia arbutifolia.
kenmerken
De "zwarte appelbes" (Aronia melanocarpa), waarvan er tal van verschillende variëteiten zijn uit veel Europese landen, is van bijzonder belang voor de teelt in de tuin. Alleen de hoogproductieve en zeer winterharde variëteit "Hugin" uit Zweden is echter een van de pure vertegenwoordigers van de "zwarte appelbes", alle andere zijn eigenlijk hybride producten. De echte "zwarte appelbes" kenmerkt zich door zes tot tien millimeter groot, glanzend zwart fruit en kleinere, smallere bladeren. De planten zijn niet behaard. De hybriden daarentegen worden gekenmerkt door grotere bladeren, vruchten met een gewicht van 1,0 tot 1,5 gram en een paarszwarte kleur. Bovendien glanzen deze bessen relatief weinig. In tegenstelling tot de "zwarte appelbes" zijn de struiken licht behaard.
Welke aronia-variëteiten zijn er?
1. Hugin - Zweedse variëteit die extreem winterhard en zeer winterhard is. De struik blijft vrij klein en is daarom ook geschikt om in containers op het terras of balkon te planten.
2. Viking - Deze variëteit komt uit het koude Finland en is ook zeer winterhard. De vruchten zijn relatief groot met een gewicht van 1,5 gram en het is ook een zeer hoogproductieve variant.
3. Nero - Deze Aronia komt oorspronkelijk uit Rusland. Het is momenteel de meest opbrengende en ook de meest geteelde variëteit. Hij heeft grotere bloemschermen en bereikt een vruchtgewicht tussen 1,0 en 1,5 gram.De vruchten zijn zeer sappig en ideaal voor de productie van jam en gelei. Het is een laat rijpend ras.
4. Rubina - Deze Aronia, afkomstig uit Hongarije, is een kruising tussen Viking en nog een andere Russische variëteit. De zeer hoge (tot 3,5 meter!) groeiende struik draagt vroegrijpe, vrij grote bessen met een gewicht tussen 1,2 en 1,8 gram.
5. Aron - Deze Aronia uit Denemarken is rijk vruchtbaar, maar produceert veel, maar vrij kleine vruchten.
Natuurlijk zijn de genoemde soorten niet compleet, er zijn namelijk talloze andere varianten uit allerlei landen. De smaak van de vrucht is echter bij alle variëteiten gelijk, die nogal zuur tot zoetzuur is.
tips en trucs
Het is niet voor niets dat de variëteit Nero zo vaak wordt gekweekt: deze aronia is zelfs bij weinig zorg bijzonder productief, maar is absoluut niet vatbaar voor ziekten en plagen. De vrucht beschermt zichzelf door het hoge gehalte aan looizuur in de schil - dit maakt hem resistent tegen insecten, enz. niet erg aantrekkelijk.