Groene aardappelen zijn de ricochets in het culinaire aardappelparadijs. Zelfs onze grootmoeders waarschuwden voor het eten van knollen met een groene schil vanwege het risico op hevige buikpijn. Deze gids is opgedragen aan alle aardappelliefhebbers die hoofdpijn hebben van groene aardappelen. Lees hier of groene aardappelen eetbaar of giftig zijn?

Aardappelen mogen nooit groen worden gegeten

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. de essentie in het kort
  2. Groene aardappelen giftig?
  3. Waar ligt solanine op de loer?
  4. Aten groene aardappelen
  5. Groene vlekken giftig?
  6. Preventietips
  7. Groene pootaardappelen?
  8. Rijpe aardappelen oogsten
  9. Veel Gestelde Vragen
  10. de essentie in het kort

    • Groene aardappelen bevatten veel giftige solanine
    • Hoewel het onwaarschijnlijk is dat het proeven van groene aardappelen enig effect heeft, kan het eten van grote hoeveelheden leiden tot vergiftigingsverschijnselen
    • Tekenen van vergiftiging zijn onder meer: keelpijn, hoofdpijn, gastro-intestinaal ongemak, braken en diarree
    • Sterfgevallen als gevolg van vergiftiging door groene aardappelen zijn uiterst zeldzaam, maar niet ongewoon

    Zijn groene aardappelen giftig?

    Groen betekent voor aardappelen negatieve bijwerkingen, zoals giftige ingrediënten en een bittere smaak. Een van nature gezonde voeding, groene aardappelen horen niet op tafel. De culinaire spelbreker is solanine, een natuurlijk gif.webp dat de nachtschadeplant gebruikt om zichzelf te beschermen tegen roofdieren. Solanine is een glycoalkaloïde die zich onder invloed van licht in hoge concentraties onder de huid vormt. Chlorofyl is verantwoordelijk voor de groene kleur. De niet-giftige, groene plantstof fungeert als alarmsignaal voor de aanwezigheid van schadelijke solanine in de betreffende aardappel.

    Het al dan niet opzettelijk consumeren van grote hoeveelheden groene aardappelen die besmet zijn met solanine veroorzaakt matige tot ernstige vergiftigingsverschijnselen. Omdat glycoalkaloïden hand in hand gaan met een zeer bittere smaak, waarschuwt de gehemelte meestal tijdig voor de inname van een aantal groene aardappelen die schadelijk zijn voor de gezondheid.

    youtube

    Waar ligt de meeste solanine op de loer?

    Een schaal met dampende aardappelen staat al generaties lang op elke tafel. Consumptie leidt in de regel tot een gevoel van welzijn bij jong en oud. De reden voor het culinaire genot zonder wroeging is de waarneming van verschillende solanineconcentraties in verschillende delen van een aardappel. Voordat de aardappelen in de kookpot belanden, worden twijfelachtige componenten verwijderd. Hoe beter de chef deze verbanden kent, hoe perfecter een gezonde, ongevaarlijke bereiding lukt. We wilden het precies weten en raadpleegden de wetenschappelijke publicaties van mevrouw Dipl.oec. trofisch Claudia Weiss. De volgende tabel laat zien waar hoge concentraties solanine op de loer liggen in aardappelen:

    delen van een aardappel totale alkaloïden
    hele knol 10-150 mg/kg
    schil (2-3% van een aardappel) 300-640 mg/kg
    Schil (10-12% van een knol) 150-1070 mg/kg
    pulp 12-100 mg/kg
    ziektekiemen/ogen 2000-7000 mg/kg

    Experts definiëren de consumptie van 2-5 milligram aardappelalkaloïden per kilogram lichaamsgewicht als de acute toxische dosis. De kleinste dodelijke dosis is ongeveer 6 milligram per kilogram lichaamsgewicht, hoewel er rekening moet worden gehouden met aanzienlijke individuele schommelingen. Huistuinders oogsten meestal aardappelen met een alkaloïdegehalte van ruim onder de 100 milligram per kilogram gewassen uit biologisch geteelde moestuinen die ze zelf maken. Een consumptie van 300 gram aardappelen leidt bij een volwassene tot een inname van ongeveer 1 milligram per kilogram lichaamsgewicht. Dit veilige niveau is van toepassing op geschilde, goed behandelde knollen zonder groene vlekken of ontluikende ogen.

    Groene aardappelen gegeten - wat te doen?

    Het eten van groene aardappelen veroorzaakt in eerste instantie buikpijn en braken

    Het goede nieuws eerst: ernstige vergiftiging door de consumptie van groene aardappelen wordt zelden gemeld. Van de ongeveer 2000 klinisch bekende gevallen in Europa als gevolg van vergiftiging door aardappelalkaloïden, eindigden er 30 dodelijk. Experts gaan ervan uit dat milde solaninevergiftiging meestal niet als zodanig wordt gediagnosticeerd. De reden is de niet-specifieke symptomen. De volgende indicaties wijzen op de consumptie van groene aardappelen:

    • eerste symptomen: na 2 tot 20 uur
    • lichte krassende keel
    • Hoofdpijn, koorts, lage bloeddruk, snelle hartslag
    • Gastro-intestinale klachten
    • braken en diarree
    • sterke vergiftigingsverschijnselen: slaperigheid, spiertrillingen, rusteloosheid, flauwvallen

    Symptomen van vergiftiging kunnen tot een week aanhouden. De symptomen worden vaak geïnterpreteerd als een simpele maagklachten en behandeld met zelfmedicatie. Symptomen verbeteren snel bij robuuste volwassenen en worden niet geassocieerd met het eten van groene aardappelen die besmet zijn met solanine.

    Als er ernstige vergiftigingsverschijnselen optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Kinderen en gevoelige senioren met verdachte, niet-specifieke symptomen horen in de handen van deskundige artsen om de oorzaak op te helderen en ergere gevolgen te voorkomen.

    tips

    Populaire recepten voor de grote knol bevatten het woord "groen". Sperziebonen met aardappelen of groene saus met eieren en aardappelen doen ons watertanden. Dit betekent niet dat groene aardappelen als ingrediënt in de kookpot gaan. Gebruik altijd rijpe aardappelen met romig geel vruchtvlees. Snijd alle verdachte groene gebieden royaal af voor de voorbereiding.

    Groene vlekken op aardappelen - eetbaar of giftig?

    Voor de gezondheidsrisicosituatie nee alles duidelijk gegeven wanneer aardappelen gedeeltelijk groen zijn. Groene vlekken op aardappelen bevatten vaak hoge concentraties ongezonde alkaloïden, waardoor consumptie een riskante evenwichtsoefening is voor het hele gezin. U moet geïsoleerde groene vlekken royaal wegsnijden. Deze voorzorgsmaatregel geldt ook voor het ene of het andere oog. Aan de andere kant zijn aardappelen met uitgebreide groene verkleuring van de schil, evenals verschillende groene vlekken, ogen en spruiten niet geschikt voor consumptie.

    Tips voor preventie - zodat aardappelen niet groen worden

    Een goede bewaring is de beste preventie tegen groene aardappelen en de daaruit voortvloeiende gezondheidsrisico's. Als vuistregel geldt: licht en warmte zijn pure vergif.webp voor bewaaraardappelen. Om van eersteklas aardappelgerechten te genieten, bewaart u de knollen als volgt:

    • Bewaar aardappelen altijd op een donkere en droge plaats
    • idealiter losjes op een plank of gestapeld in een luchtige aardappelkrat
    • maximale temperatuur op de camping: 8°-10° Celsius
    • minimumtemperatuur: 4°-6° Celsius

    Als verse aardappelen bij aankoop een gezonde bruine schil zonder ogen hadden, kan dat in de ongeschikte voorraadkast snel veranderen. De invloed van licht en hoge temperaturen stimuleren de aanmaak van giftige alkaloïden en maken van elke grote knol een bitter, groen kwaad. Alle aardappelen die niet direct worden bereid en gegeten, moeten daarom op een donkere, koele en droge plaats worden bewaard, ook al is de wachttijd voor het eten slechts enkele dagen.

    uitweiding

    Frituren vernietigt solanine

    Voedingsdeskundigen wijzen er expliciet op dat giftige solanine en andere schadelijke alkaloïden pas ontleden boven een temperatuur van 240° Celsius. Bijgevolg maakt het koken van groene aardappelen ze oneetbaar. De trotse eigenaar van een friteuse gooit echter geen groene aardappelen weg. Bakken in heet vet zorgt voor een aanzienlijke vermindering van solanine. Het is belangrijk op te merken dat u het gefrituurde voedsel niet onnodig lang in het hete vet laat liggen. Het risico bestaat dat de gif.webpstoffen worden teruggevoerd naar de afgewerkte gebakken friet of gebakken aardappelen. Daarom is het regelmatig vervangen van frituurvet essentieel.

    Groene aardappelen als pootaardappelen - kan dat?

    Groene aardappelen zijn uitstekende pootaardappelen

    Vindingrijke hoveniers gooien de groene aardappelen niet weg, maar geven de knollen een tweede leven als pootaardappelen. In dit geval kan het solaninegehalte niet hoog genoeg zijn, omdat het de kieming stimuleert. Aardappelen met een groene schil zijn ideaal om op de vensterbank te kiemen. Wanneer het plantseizoen in het bed begint, beginnen pootaardappelen die zijn geplant het tuinseizoen met een vitaal groeivoordeel. Hoe je dat doet:

    • Duw groene aardappelen 4 tot 6 weken voor de start van het buitenplantseizoen achter glas
    • Giet turfvrije groentegrond of een mengsel van compost en zand in een houten kist, afgedankt eierkarton of zaadbakje
    • Besproei de grond met zacht water, verdunde valeriaanthee of afkooksel van veldpaardestaart
    • Plant groene pootaardappelen tot de helft van de knolhoogte
    • opgesteld op een lichte locatie met temperaturen tussen 12° en 15° Celsius

    Door warmte en licht wordt de schaal verder groen en kunnen sterke ziektekiemen uit de ogen ontspruiten. De motor van groei zijn glycoalkaloïden, die zich nu van hun goede kant laten zien.

    Rijpe aardappelen oogsten - zo werkt het

    Als aardappelen met een groene schil uit de grond komen, is de teleurstelling groot. Onrijpe, groene aardappelen bevatten een geconcentreerde lading giftige alkaloïden. De knollen zijn niet-climacterische vruchten en rijpen niet. Deskundige hoveniers vermijden het gedoe van een voortijdige oogst van groene appels door een eenvoudige vuistregel te hanteren: 2-3 weken nadat de aardappelbladeren zijn afgestorven, zijn de aardappelen klaar voor de oogst.

    Op welk moment de kruidachtige delen van de plant intrekken, hangt vooral af van het te telen aardappelras. Vroege soorten hebben 90 tot 110 dagen nodig om te groeien, terwijl late soorten tot 160 dagen nodig hebben om te rijpen. Bovendien dragen het weer, de bodemkwaliteit en de toevoer van voedingsstoffen ertoe bij dat wanneer onrijpe groene aardappelen diep in de grond transformeren in rijpe, bruine knolschatten.

    Het schillen van aardappelen en het verwijderen van individuele groene vlekken en spruiten vermindert het toxinegehalte tot 90 procent.

    Veel Gestelde Vragen

    Wat is solanine?

    Solanine is de meest voorkomende alkaloïde in aardappelen. Dit is een secundair plantenbestanddeel dat voorkomt in nachtschadeplanten en fungeert als verdediging tegen roofdieren en ziekteverwekkers. De hoogste concentratie van het toxine bevindt zich in de schaal, ogen en spruiten. Belangrijke kenmerken van solanine zijn groene vlekken op de knol of een volledig groene schil. De alkaloïde is extreem hittebestendig en gedeeltelijk oplosbaar in water. Solanine komt vrij in het water wanneer het wordt gekookt.

    Wat is het risico op solaninevergiftiging na het eten van groene aardappelen?

    In de afgelopen 100 jaar zijn slechts enkele gevallen van vergiftiging als gevolg van solanine bekend en gedocumenteerd. Experts interpreteren dit als een aanwijzing dat de uitgesproken bittere smaak van glycoalkaloïden meestal gevaarlijke vergiftiging voorkomt. Het is echter ook denkbaar dat er een niet onaanzienlijk aantal niet-gemelde gevallen is als gevolg van niet-specifieke symptomen. Op basis hiervan kan het risico op solaninevergiftiging door het eten van groene aardappelen als laag worden ingeschat.

    Wat adviseert het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling met betrekking tot het solaninegehalte in aardappelen?

    Het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) raadt consumenten aan aardappelen altijd op een donkere, koele en droge plaats te bewaren. Knollen met een groene schil, groene vlekken en scheuten zijn niet geschikt voor consumptie. Geïsoleerde groene gebieden kunnen worden weggesneden. Kinderen mogen alleen geschilde aardappelen eten. Aardappelgerechten met een bittere smaak horen thuis in de prullenbak. Aardappelkookwater mag niet opnieuw worden gebruikt. Ook voor aardappelgerechten is het aan te raden om regelmatig het frituurvet te vervangen.

    Zijn groene aardappelen nog steeds giftig als ze worden gekookt?

    Helaas maakt koken groene aardappelen niet eetbaar. Solanine en andere giftige glycoalkaloïden zijn taai. Kokend heet water heeft weinig tot geen effect op de hoge concentratie schadelijke stoffen in de schil, groene vlekken en ziektekiemen. Een geleidelijk oplossingsproces begint pas bij een temperatuur van meer dan 240° Celsius.

    Ik vind vaak knollen met een groene schil in de aardappelzak. Kan ik deze aardappelen schillen en eten of moet ik ze weggooien?

    Voor uw gezondheid en die van uw gezin raden wij aan aardappelen met grote stukken groene schil weg te gooien. De groene kleur duidt op langdurige, ongunstige blootstelling aan licht en warmte. Hierdoor heeft zich een hoge concentratie aardappelalkaloïden in de knollen opgebouwd. Exemplaren met geïsoleerde groene vlekken kunnen royaal worden geschild en uitgesneden. Na de voorbehandeling moet je lichtgroene aardappelen bakken, omdat de meeste resterende gif.webpstoffen in het hete vet worden opgelost.

    Kunnen groene aardappelen rijpen?

    Als slecht weer de hovenier dwingt aardappelen vroeg te oogsten, sluipen er groene knollen tussen. Het is begrijpelijk dat het weggooien van groene, met solanine verontreinigde aardappelen het hart van een tuinman doet bloeden na al het gedoe om ze te kweken en te verzorgen. Helaas blijft het verdriet je niet bespaard, want aardappelen kunnen niet rijpen zoals appels, pruimen of pompoenen. Integendeel, het gif.webpgehalte neemt toe naarmate de knollen langer aan licht en warmte worden blootgesteld.

    Bevatten andere eetbare nachtschades ook giftige solanine als de vruchten groen zijn?

    Een zorgwekkende concentratie van solanine in groene vruchten is kenmerkend voor alle eetbare nachtschadeplanten. Deze omvatten - naast aardappelen - tomaten, paprika's, aubergines, pepers en gojibessen. In volledig groene tomaten is het gemiddelde solaninegehalte bijvoorbeeld maar liefst 32 milligram per 100 gram, ruim binnen het gevaarlijke bereik. De voorbereiding verandert meestal weinig. In zoetzure gepekelde groene tomaten blijft meer dan 90 procent van de solanineconcentratie behouden.

    tips

    Het behoort tot de fabels dat kleine aardappelen minder giftige stoffen bevatten dan volumineuze knollen. In feite is de concentratie van aanwezige toxines omgekeerd evenredig met de grootte. Hoe kleiner een aardappel, hoe hoger het gehalte aan solanine en andere gif.webpstoffen. Geef bij het kopen van aardappelen altijd de voorkeur aan grotere exemplaren en negeer miniatuurknollen.

Categorie: