Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Echeveria is net als cactussen niet alleen iets voor vrienden van exotische kamerplanten, maar ook voor iedereen die zelden thuis is en/of geen groene vingers heeft. Want als vetplanten zijn de fraaie vensterbankornamenten grotendeels zelfvoorzienend.
De Echeveria is een uiterst onderhoudsvriendelijke kamerplant
Kenmerken / soorten
In tuincentra worden voornamelijk hybride vormen van verschillende Echeveria-soorten verkocht. Over het algemeen worden ze echter ingedeeld volgens de ongeveer 150 soorten die tot het geslacht Echeveria behoren. De meest populaire en meest voorkomende soorten en rassen zijn als volgt:
Echeveria agavoides
Deze soort is zeer representatief voor zijn soort, met zijn ongeveer 10 cm lange, driehoekige, puntige bladeren die een nette, netjes gestructureerde rozet vormen met een diameter van ongeveer 12 cm. Het blijft vrij laag met een hoogte van ongeveer 10-12 centimeter. Op bijzonder zonnige locaties verkleuren de randen van het helder frisgroene blad roodachtig.
De bloemen verschijnen in klokvormige trossen van oranjerood tot roze op hoge stelen tussen maart en april.
Bekende cultivars van dit type zijn bijvoorbeeld de rassen E.a. Multifida met talrijke, weelderige, amberkleurige en steenroodgerande bladeren en E.a. Prolifera met oranje bladranden.
Echeveria harmsii
De E. harmsii onderscheidt zich van andere Echeveria-soorten door zijn vrij losse, niet zo compacte groei. De bladeren zijn slank, omgekeerd-ovaal van vorm met een matig spitse punt en zijn losjes uit elkaar geplaatst in een luchtige rozet. Bovendien zijn ze bedekt met een zilverachtig haar en zien ze er donzig uit.
E. harmsii heeft een struikachtige groei met een slanke stam en wordt ongeveer 30 tot 50 cm hoog.
In mei tot juni ontwikkelen zich hoge bloeiwijzen van ongeveer 15 cm hoog met scharlaken, geel getipte bloemen, die niet in trossen zijn gerangschikt zoals de meeste Echeveria, maar op zichzelf staan.
Echeveria elegans
De E. elegans daarentegen heeft een zeer gedrongen, stengelloze groeiwijze met een compacte rozet van bladeren van ongeveer 10 centimeter in diameter. Ook de afzonderlijke bladeren zijn slechts 2 tot 5 cm lang en vormen met hun spatelachtige rand met lange punt een fraaie structuur. De bladeren zijn ook relatief vlak in vergelijking met die van andere Echeveria-soorten en staan nog steeds dicht versprongen in het midden van de rozet. Hun kleur is een koel, grijsblauw groen dat lichtjes door het korte, witte haar glinstert. De punten vallen op in een contrasterend bordeauxrood.
In de zomer vormt de E elegans trosvormige bloemen in rozerood of geel op ongeveer 30 cm lange stelen.
rassen
Talloze individuele gecultiveerde vormen, sommige met kronkelige namen, zoals E. Afterglow, waarvan de bladeren poederachtig violet worden, of E. Arlie Wright, waarvan de bladranden houtskoolachtig, gekruld en roze van kleur zijn, zijn ook beschikbaar, vooral in online detailhandel.
Profiel / bloemen
In de lente tot de vroege zomer, rond maart tot juni, vertoont de Echeveria behoorlijk opzichtige, mooie bloeiwijzen die op een lange stengel groeien vanuit de zijbladoksels. De stelen kunnen tot 3 cm lang worden, waardoor de bloemen letterlijk hoog boven de lage bladrozet troont. Aan het einde van de stengel worden meestal meerdere bloemen in trossen gevormd, meestal roodachtige tot roze tinten, soms ook oranjegele tot groenachtige kleuren. De bloemtrossen hangen als bellen over.
Bloemkenmerken in trefwoorden:
- Bloeitijd van het vroege voorjaar tot de vroege zomer
- trosvormige bloeiwijzen op hoge stelen
- Kleuren variëren van rood tot oranje, geel en groen
Eigenschappen / giftig?
Echeveria zijn vrij licht giftig, al hangt dat ook af van de soort. Het toxinegehalte is echter laag, dus ze vormen geen reëel gevaar. Voor de zekerheid moet u bepaalde voorzorgsmaatregelen nemen als u kleine kinderen of huisdieren bij u heeft. Zet de Echeveria bijvoorbeeld op een hoge plek buiten het bereik van nieuwsgierige huisgenoten.
De stoffen in het plantensap kunnen met name huidirritaties veroorzaken, maar er is geen levensbedreigend vergiftigingsgevaar. Werk indien nodig met handschoenen bij het verwijderen van oude bloeiwijzen, vooral als u over het algemeen gevoelig bent voor huidirritatie.
Eigenschappen / Winterhard
Natuurlijk zijn Echeveria niet winterhard. Geen van de verschillende soorten is winterhard - permanent buiten planten is daarom niet mogelijk. Ook de overwinteringsruimtes in huis moeten vorstvrij zijn, ook als de plant het daar graag koeler heeft.
Tijdelijk uitplanten in de zomer is natuurlijk mogelijk en gezien het kleine, compacte formaat van de plant ook niet bijzonder moeilijk. Vooral zonnige rotstuinontwerpen rond het terras kunnen sfeervol worden verrijkt met Echeveria. Wacht in mei op de ijsheiligen voordat je gaat planten. Zodra in het najaar de eerste nachtvorst aangekondigd wordt, graaf je de Echeveria weer op en haal je ze in huis.
Onthouden:
- Echeveria niet winterhard
- Altijd beschermen tegen vorst
- Kan in de zomer tussen ijsheiligen en de eerste herfstvorst uitgeplant worden
Profiel / herkomst
De Echeveria is voornamelijk inheems in Mexico, waar hij voorkomt in droge rotsgebieden van 500 tot 3000 meter hoogte. Hun verspreidingsgebied strekt zich echter ook uit ten noorden en ten zuiden ervan - sommige soorten zijn ook te vinden in het zuiden van de VS, vooral in Texas, of in het noorden van Zuid-Amerika, bijvoorbeeld in Peru. In zijn regenarme oorspronkelijke leefgebieden heeft hij zich met zijn vlezige, waterbergende bladeren aangepast aan de omstandigheden.
Dit heeft natuurlijk voordelen voor de lokale kamerplantencultuur, aangezien je je er niet al te veel zorgen over hoeft te maken. Een ideale plant voor iedereen die in het dagelijks leven niet veel tijd kan/wil besteden aan de verzorging van kamerplanten.
Onthouden:
- komt uit droge rotsachtige gebieden, voornamelijk in Mexico, het zuiden van de VS en het noorden van Zuid-Amerika
- is daarom zeer zuinig, behoeft nauwelijks aandacht
Profiel / groei
Echeveria behoort tot de vetplantenfamilie en is meestal groenblijvende vetplanten. Kenmerkend voor zijn uiterlijk is zijn lage, samengedrukte, rozetachtige groei, waardoor het lijkt alsof hij tegen de grond ligt. In de regel blijft de Echeveria maar 10 tot 15 cm hoog. Sommige soorten groeien echter ook als kleine struiken.
Profiel / bladen
De bladeren van de Echeveria zijn het belangrijkste voor siertuindoeleinden. Ze zijn zowel afzonderlijk als samen in de rozet-opstelling buitengewoon mooi gevormd. Ongeveer 20 van hen staan samen over de gedrongen scheutas en hebben meestal een driehoekige tot omgekeerde eivormige vorm, taps toelopend naar een punt aan de voorkant. Samen vormen ze een 7 tot 10 cm brede rozet.
Omdat de bladeren van de plant als waterreservoir dienen, hebben ze een vlezige consistentie die typisch is voor lommerrijke vetplanten. Ze hebben een hoog watervasthoudend vermogen en zorgen ervoor dat de Echeveria lange periodes van droogte zonder klachten kan overleven. De sappige structuur van de bladeren maakt ze echter ook gevoelig voor breuk. Ga dus altijd zo voorzichtig mogelijk om met de bladrozet. De bladeren van sommige soorten hebben donzige haren.
De bladeren zijn qua kleur meestal dof, lichtgroen, soms ook in grijsblauwe tinten groen of in roodtinten met een paarse zweem. De bladranden en toppen van de groene variëteiten zijn vaak iets roodachtig.
Plaateigenschappen in één oogopslag:
- meestal driehoekige tot omgekeerde eivormige vorm
- vormen samen een bladrozet van 7-10 cm breed
- dikke vlezige consistentie, enigszins gevoelig voor breuk
- hoge wateropslagcapaciteit
- lichtgroene tot blauwachtige, grijzige en roodachtige kleuren
planten / locatie
Echeveria zijn gewend aan veel zon vanuit hun oorspronkelijke habitat. Geef je plant daarom een zo licht mogelijke plek in je kamer in huis. De Echeveria heeft niets tegen permanent zonlicht en warmte. Een plek bij een groot raam dat indien mogelijk op het zuiden is gericht, is ideaal voor hen. Je kunt ze in de zomer ook buiten zetten, maar ze moeten daar wel tegen regen worden beschermd.
Qua temperatuur houdt de Echeveria het - geen wonder - warm. Met een jaarrond teelt in een warme ruimte zit je aan de veilige kant. In de winter vindt ze het wat koeler. Rond de 15°C is hier beter, zeker als je het volgende voorjaar wilt bloeien.
Locatievereisten in één oogopslag:
- warm en zonnig
- droog - dus bescherm ze tegen regen als ze in de zomer tijdelijk buiten worden gekweekt
- iets koeler in de winter (koude stimulans voor bloei)
planten / aarde
Echeveria heeft een doorlatend, mineraal substraat nodig met een matige voedingswaarde. Cactusgrond uit speciaalzaken is hiervoor geschikt, als je het zelf mengt, gebruik dan wat compostaarde, grof zand en eventueel wat vulkanisch gesteente.
planten / vermeerderen
dochter rozetten
Echeveria vormt na verloop van tijd enkele dochterrozetten in de pot en vermenigvuldigt zich zo vanzelf.U kunt de dochterrozetten eenvoudig opgraven en in nieuwe potten plaatsen.
stekken
Indien de Echeveria geen dochterrozetten heeft op het moment dat u een stek voor uw plantenverzameling wilt halen of aan iemand anders wilt geven, is er ook de mogelijkheid tot vermeerdering door stekken. Pluk hiervoor een blad uit de rozet en zet dit in een plantenbak met turfachtige, zanderige ondergrond. Zet de kweekpot warm en helder op.
zaadteelt
Je kunt Echeveria ook uit zaden kweken. Sommige soorten produceren echter geen vruchtdragende zaden, dus als u aan de veilige kant wilt blijven, kunt u beter zaden van speciaalzaken gebruiken. Zet de zaden in een zandig groeimedium dat ze matig vochtig houden. Ze ontkiemen het best rond de 18°C.
verzorgen / water geven
Als het om water gaat, is de Echeveria een echte asceet. Hij heeft heel weinig water nodig, wat hem ideaal maakt voor mensen die veel reizen. In principe hoeft u slechts sporadisch water te geven - en alleen als de ondergrond volledig droog is. Zoals bij veel andere dorstvrije planten geldt ook voor Echeveria de vuistregel: te weinig is altijd beter dan te veel. Als hij te veel water krijgt, zal de Echeveria dit heel duidelijk laten zien door vervaging van de bladeren.
De vetplant houdt er niet van als zijn bladeren een koude douche krijgen, dus alleen water op de grond. Anders kan er ook rot in de bladrozet ontstaan.
In de winter hoeft u nauwelijks water te geven.
Castingpraktijk in één oogopslag:
- Heel weinig water geven
- Alleen op de ondergrond water geven, niet in de bladrozet
- Stop met water geven in de winter
Verzorging / Bemesting
De Echeveria hoeft eigenlijk niet bemest te worden. Als ze echter langer dan 2 jaar in een pot heeft gestaan, kun je haar in de zomermaanden wat voedingssupplementen geven. Gebruik zachte meststoffen, ofwel cactusmest uit speciaalzaken of organische mest uit je eigen huishouden en tuin zoals koffiedik, compost of brandnetelmest. De frequentie van de bemesting is gebaseerd op de watergift - d.w.z. slechts zeer incidenteel. Vanaf september moet je stoppen met bemesten.
Onthouden:
- Vanaf het tweede jaar in pot wat mest aan te raden
- Gebruik zachte cactusmest, compost, koffiedik of brandnetelmest
- Alleen tijdens de zomermaanden, parallel aan de bewateringsintervallen
verzorgen / verpotten
Wil je iets goeds doen voor je Echeveria, behandel hem dan om de twee jaar met een nieuw substraat. De plant heeft zelden echt meer ruimte nodig, het gebruikte substraat is meer de reden voor de potverplaatsing. Zet de Echeveria in het voorjaar in een nieuw mengsel van compost en zand.
verzorgen / snijden
De Echeveria zelf hoeft niet geknipt te worden. Hun compacte rozetgroei verleidt hen helemaal niet. Wat u echter wel kunt doen om voor de plant te zorgen, is oude en opgedroogde delen verwijderen. Dit omvat vervaagde bloeiwijzen en oude bladeren. Maar je hoeft ze niet te snijden met een snijgereedschap. Het is beter om ze er gewoon uit te plukken.
Onthouden:
- De Echeveria heeft geen vormsnoei nodig
- Verwijder alleen oude, uitgedroogde delen van de plant, bij voorkeur door ze eruit te plukken
Zorg / Ziekten
Echeveria is heerlijk resistent tegen ziekten, waardoor het aantrekkelijker is voor de minder toegewijde liefhebber van kamerplanten. Wat het meest waarschijnlijk zal beschadigen, is te veel water, wat kan leiden tot schimmel en rot.
Verzorging / Plagen
Ook is de Echeveria niet erg vatbaar voor ongedierte. Tijdens de bloeiperiode kunnen bladluizen op de bloeiwijzen verschijnen. Je herkent de kleine roodachtige tot zwartachtige of groenachtige insecten vooral aan de honingdauw die ze afscheiden door het plantensap op te zuigen en die aan de bladeren en de vensterbank plakt.
De beste manier om een bladluisplaag te bestrijden is door de plant eerst mechanisch te besproeien. Als de besmetting verder gevorderd is, kunt u preparaten op neemoliebasis of een mengsel van water en kaliumzeep gebruiken. Dit zal het ongedierte verstikken.
Als alternatief kunt u ook gewasbeschermingsmiddelen gebruiken. Je hoeft ze alleen maar in de grond te doen, zodat ze geleidelijk hun voor de luizen giftige werkzame stof aan de plant afgeven.
Veel Gestelde Vragen
Kun je Echeveria eten?
Echeveria mag natuurlijk niet worden gegeten gezien de milde toxiciteit. Er is echter ook geen echte reden om je hier zorgen over te maken. Want ook wanneer delen van planten worden gegeten, blijft de irritatie van de slijmvliezen in het gunstigste geval bestaan, maar is er geen risico op dodelijke vergiftiging. De daarvoor benodigde consumptiedosis zou nauwelijks worden gegeten.
Mijn Echeveria heeft zwarte vlekken
Zwarte vlekken duiden op te veel water of een schimmelinfectie.
tip
Om de Echeveria te beschermen tegen bladrot, is het raadzaam om de bovenkant van het substraat te bedekken met een laag zand. Dit onderstreept ook hun exotische karakter.