Esdoorn, eik, iep, den, spar - al deze prachtige bomen groeien in onze bossen, maar ze kunnen ook worden gekweekt in voldoende grote tuinen. Ze zijn echter niet geschikt om in de woonkamer te bewaren. Er zijn een aantal mooie kamerbomen die zich thuis voelen in ruime, lichte kamers.
De berkenvijg is een klassieke kamerplant
De mooiste kamerbomen
Alleen planten die van nature in de (sub)tropische gebieden van de wereld voorkomen, zijn geschikt als kamerplant. Daar groeien ze vaak tot metershoge planten, wat ze hier natuurlijk niet bereiken - de licht- en warmteomstandigheden zijn anders en de planter beperkt ook de natuurlijke groei. Niettemin bereiken sommige van de gepresenteerde bomen nu aanzienlijke afmetingen en hebben daarom ruimte nodig. Meestal kunnen ze echter gemakkelijk worden gesnoeid.
kamer linde
De lindeboom (Sparmannia africana) komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en behoort tot de malvefamilie. Hij wordt tot drie meter hoog, maar moet regelmatig worden ingekort. De houtachtige plant wordt voornamelijk gekweekt om zijn lichtgroene bladeren, die wel 20 centimeter groot kunnen worden.
berken vijg
Natuurlijk mag hij niet ontbreken in een verzameling populaire kamerbomen: de Ficus benjamina. Er is een groot aantal variëteiten met verschillende bladvormen, maten en kleuren op de markt, waarvan vooral de bonte uitvoeringen populair zijn. De vioolkistboom (Ficus lyrata) en de rubberboom (Ficus elastica) zijn nauw verwant.
gelukskastanje
Deze kamerboom, botanisch Pachira aquatica, komt oorspronkelijk uit Midden- en Zuid-Amerika en is nauw verwant aan de baobabboom. Opvallend zijn de grote, handvormig gerangschikte bladeren. De plant kan binnenshuis tot twee meter hoog worden en heeft meestal een gevlochten stam.
binnenspar
De kamerspar of Norfolk-spar (Araucaria heterophylla) komt van het kleine, zeer afgelegen Norfolk-eiland ten oosten van Australië. Daar groeit de conifeer tot 60 meter hoog - in de pot bereikt hij een hoogte van slechts twee meter.
tips
Hoewel palmbomen een stam vormen, zijn het nog steeds geen bomen. Een typisch kenmerk ontbreekt: de toename in dikte. Hetzelfde geldt voor de yuccapalm, die eigenlijk geen palmboom is - ook hier neemt de stamomtrek met de jaren niet toe, maar de plant kan toch enkele meters hoog worden.