Buxus is in bijna elke tuin te vinden, vaak als lage of hoge haag of vormsnoei. De groenblijvende boom, die gemakkelijk te knippen is, kan in allerlei fantasierijke vormen en figuren worden gesneden, een trend die begon in de baroktijd.
Buxus is een zeer populaire struik voor landschapsarchitectuur
De buxus in een informatief overzicht
- Botanische naam: Buxus
- Populaire namen: Buchs, Bux
- Plantenfamilie: Buxusfamilie (Buxaceae)
- Voorkomen: Europa, Azië, Afrika, Noord- en Zuid-Amerika
- Soort: ongeveer 30
- Standplaats: halfschaduw, zon
- Hoogte: tussen de 50 centimeter en 6 meter afhankelijk van de soort en variëteit
- Groeivorm: kleine struik of boom
- Leeftijd: 500 jaar en meer
- Wortelvorm: ondiepe wortels, dicht wortelnetwerk
- Maagdenpalm / Bladverliezend: groenblijvend
- Bladeren: eivormig, tussen één en 2,5 centimeter lang
- bloemen: onopvallend, alleen bij oudere exemplaren
- Bloeitijd: maart tot mei
- Vruchten: zwarte capsulevruchten
- Toxiciteit: alle delen van de plant zijn giftig
- Winterhardheid: hoog (behalve voor niet-inheemse soorten)
- Gebruik: haagplant, perkrand, vormsnoei, solitaire, bonsai
Karakterisering, soorten en variëteiten
Met uitzondering van Australië, Nieuw-Zeeland en de Noord- en Zuidpool komen buxussoorten bijna overal ter wereld voor. De meeste van de ongeveer 30 soorten komen uit de tropen en subtropen. In Europa daarentegen zijn er maar twee soorten inheems: de gewone buxus (Buxus sempervirens) komt uit het Middellandse Zeegebied en werd al zo'n 2000 jaar geleden als tuinplant gekweekt in het oude Romeinse rijk. Het Balearische buxus (Buxus balearica) werd (en wordt nog steeds) gebruikt als cultuurplant in veel mediterrane tuinen. In Midden-Europa daarentegen speelt deze soort geen rol, in tegenstelling tot de Buxus microphylla, de kleinbladige of Japanse buxus, die uit het Verre Oosten komt. Deze maakt al eeuwenlang deel uit van traditionele Japanse tuinen, maar is ook al geruime tijd een populaire tuinboom in ons land.
Populaire soorten voor de moestuin
In dit land zijn alleen Buxus sempervirens en Buxus microphylla relevant als tuinbomen. De meest populaire soorten zijn:
- 'Faulkner': B. microphylla, glanzend, donkergroen blad, breder dan hoog, niet erg gevoelig voor schimmelziekten
- 'Herrenhausen': B. microphylla, vrij laag met relatief grote bladeren, lichtgroene tot gelige bladkleur, niet erg gevoelig voor schimmelziekten
- 'Angustifolia': B. sempervirens, donkergroen blad, groeihoogte tot 90 centimeter
- 'Argenteo variegata': B. sempervirens, goudgele bladranden
- 'Blauer Heinz': B. sempervirens, blauwgroen blad, lage groei
- 'Globosa': B. sempervirens, natuurlijk bolvormige groei
- 'Graham Blandy': B. sempervirens, zuilvormige groei, tot drie meter hoog, smal blijvend
- 'Handsworthiens': B. sempervirens, snelgroeiend, tot vijf meter hoog
- 'Marginata': B. sempervirens, lichtgroen blad met gele randen
- 'Rotundifolia': B. sempervirens, tot 100 centimeter hoog
- 'Suffruticosa': B. sempervirens, lichtgroen blad, blijft laag tot 50 centimeter hoog
tips
Vooral de lage cultivars 'Blauer Heinz' en 'Suffruticosa', populair voor de kant-en-klaarteelt, zijn vatbaar voor infectie door de schimmel Cylindrocladium buxicola.