Een van de meest populaire en bekende lentebloemen is het lelietje-van-dalen, dat met zijn heerlijke geur talloze insecten aantrekt. Het kan in het wild worden gevonden op onze breedtegraden, maar ook in veel parken en moestuinen.
Lelietje-van-dalen bloeit vaak al in april
Installatieprofiel:
- Botanische naam: Convallaria majalis
- Duitse namen: Lelietje-van-dalen, vrouwentranen, Faltrianblume, Maiblume, Maililie, Augenkraut, Lilie des Tales (lelietje-van-dalen)
- Klasse: Eenzaadlobbigen (Liliopsida)
- Geslacht: Lelietje-van-dalen (Convallaria)
- Familie: Aspergefamilie (Asparagaceae)
- Groeihoogte: 10 tot 30 centimeter
- Hoofdbloeiperiode: april tot juni
- Bladkleur: Donkergroen, duidelijk glanzend
- Bladvorm: Elliptisch, paarsgewijs samengroeiend
- Bloemkleur: wit, gecultiveerde vormen kunnen ook roze zijn)
- Bloemvorm: bellen, allemaal in dezelfde richting wijzend en opgebouwd uit vijf tot dertien individuele bloemen
- Vruchten: Helderrode bessen
oorsprong
Het lelietje-van-dalen komt oorspronkelijk uit Europa, Azië en Noord-Amerika en is zelfs in deze gebieden te vinden op hoogtes tot 1900 meter. Het gedijt vooral in schaarse beuken- en loofbossen op licht kalkrijke bodems. Hier vormt de geurige prinses grote bloementapijten.
planten symboliek
Lelietje-van-dalen staat voor puurheid, feest, gelukzaligheid en de ontwakende liefde. Maar ze behoren niet alleen tot de symbolen van geluk en liefde. Ze worden vaak afgebeeld op middeleeuwse paneelschilderijen vanwege hun dubbelzinnigheid: de Madonna houdt vaak een boeket lelietje-van-dalen in haar handen, net als ter dood veroordeelde martelaren.
planten en verzorgen
Lelietje-van-dalen zijn niet erg veeleisend. In de schaduw onder bomen houden de uitlopers van de geurende voorjaarsbloeiers zelfs stand bij sterke worteldruk. De plant houdt van vochtige, humusrijke grond. De tere plant houdt echter niet van volle zon.
Lelietje-van-dalenspruiten worden in groepen van ongeveer twintig centimeter van elkaar geplaatst. Geef voldoende water zodat de jonge planten goed groeien. Als de lelietje-van-dalen verwelkt zijn, moet je de bloemtrossen wegknippen, de bladeren blijven.
In de herfst mulchen met een dikke laag bladcompost. Extra meststoffen zijn niet nodig.
ziekten en plagen
Lelietje-van-dalen zijn zeer robuust en worden zelden aangevallen door een variant van de roestzwam. Als u dit ontdekt, dient u alle zieke plantendelen af te snijden en bij het huisvuil te deponeren.
Af en toe komt grijze schimmel voor. Behandel het lelietje-van-dalen vervolgens met in de handel verkrijgbare producten, anders gaat de plant rotten en afsterven. De sporen van de schimmel kunnen ook andere planten besmetten.
De leliekever en zijn larven zitten graag op lelietje-van-dalen. Hier is het nuttig gebleken om de kevers te verzamelen en de larven, die meestal onder de bladeren zitten, af te spoelen met de tuinslang. Verdere maatregelen zijn niet nodig.
tips
In 2014 werd het lelietje-van-dalen uitgeroepen tot giftige plant van het jaar. Alle delen van de plant zijn zeer giftig en dit effect gaat zelfs door drogen niet verloren. Bij het verzamelen van daslook bestaat het risico dat de twee planten door elkaar worden gehaald. Als je de lelietje-van-dalenbladeren raspt, ruiken ze niet intens naar knoflook, in tegenstelling tot het populaire kruid. Toch dient u bij twijfel een deskundige te raadplegen die bekend is met de verschillen tussen de planten.