- herkomst en distributie
- gebruiken
- uiterlijk en groei
- bladeren
- bloemen en bloeitijd
- fruit
- toxiciteit
- Welke locatie is geschikt?
- vloer
- Plant lenterozen op de juiste manier
- Waterbron rozen
- Lenterozen goed bemesten
- Snoei lenterozen op de juiste manier
- linzenrozen vermeerderen
- overwinteren
- ziekten en plagen
- soorten en variëteiten
De Lenteroos (bot. Helleborus orientalis) - ook wel Lentekerstroos of Oosterse Helleborus genoemd - is een kleurrijke voorjaarsbloeier. In tegenstelling tot de verwante kerstroos bloeit de soort niet alleen in het wit, maar ook in vele andere sterke kleuren - en vaak al aan het einde van de winter, wanneer alle andere tuinplanten nog in diepe winterslaap zijn. Eenmaal gevestigd, heeft de lenteroos weinig verzorging nodig.

Inhoudsopgave
Toon alles- herkomst en distributie
- gebruiken
- uiterlijk en groei
- bladeren
- bloemen en bloeitijd
- fruit
- toxiciteit
- Welke locatie is geschikt?
- vloer
- Plant lenterozen op de juiste manier
- Waterbron rozen
- Lenterozen goed bemesten
- Snoei lenterozen op de juiste manier
- linzenrozen vermeerderen
- overwinteren
- ziekten en plagen
- soorten en variëteiten
- Graaf een voldoende groot plantgat.
- Dit moet twee keer zo groot zijn als de kluit.
- Houd een plantafstand van minimaal 15 centimeter.
- Maak de grond goed los.
- Voeg volwassen tuincompost en bladhumus toe aan de uitgraving.
- Plant de lenterozen.
- Druk de aarde goed aan en geef de planten water.
- Verwijder bij nieuw aangeplante voorjaarsrozen de bloemstengels.
- Zo groeien de vaste planten sneller.
- Mulch het wortelgebied om de grond vochtig te houden.
- 'Blue Metallic Lady': groeihoogte tot 40 centimeter, indrukwekkende groeibreedte tot 60 centimeter, paarsrode bloemen met een metaalachtige glans
- 'Double Aubergine': groeihoogte tot 60 centimeter, gevulde, donkerpaarse bloemen
- 'Favorit': zeer robuust ras dat pas in maart bloeit, groeihoogte tot 30 centimeter
- 'Frühlingstanz': groeihoogte tot 60 centimeter, veelkleurige roze en gele bloemen met patronen
- 'Yellow Butterfly': groeihoogte tot 60 centimeter, gele bloemen met rode nerf
- 'Party Dress Ewelina': groeihoogte tot 40 centimeter, gevulde, witte bloemen met een opvallende rode gestippelde nerf aan de binnenkant
- 'Pink Lady': groeihoogte tot 40 centimeter, eenvoudige, felroze bloemen
- 'Red Lady': groeihoogte tot 40 centimeter, eenvoudige donkerrode bloemen
- 'Rock'n'Roll': groeihoogte tot 60 centimeter, dubbele bloemen met opvallend gestippelde rozerode bloemblaadjes
- 'Tango': groeihoogte tot 60 centimeter, dubbele bloemen met roze en wit gestippelde bloembladen en een geel centrum
- 'White Lady': groeihoogte tot 40 centimeter, witgroene bloemen
- 'White Spotted Lady': groeihoogte tot 40 centimeter, witte bloemen sterk gevlekt met rood
herkomst en distributie
De wilde lenteroos of oosterse nieskruid (bot. Helleborus orientalis) heeft zijn natuurlijke verspreidingsgebied in het Nabije Oosten tussen Turkije en de Kaukasus. Hier groeien de mooie vroege bloeiers vooral aan de bosranden en op open plekken. De soort is nauw verwant aan de andere Helleborus-geslachten, zoals de kerstroos, waarmee ze ook kruisen. De resulterende (en nog steeds vormende) hybriden, bekend als Helleborus orientalis-hybriden, zijn populaire sierplanten in veel tuinen.
gebruiken
Als zeer vroegbloeiende soort komen voorjaarsrozen goed tot hun recht wanneer je verschillende gekleurde bloeiende soorten met elkaar combineert of wanneer je Helleborus samenbrengt met heesters die net zo vroeg bloeien, vroege vaste planten (bijv. longkruid) of soortgelijke bollen. Vooral bosanemoon (Anemone nemorosa), sneeuwklokje (Galanthus), elfbloem (Epimedium) of zoet viooltje (Viola) worden aanbevolen. Bovendien kunnen latere gaten in het vaste plantenbed worden vermeden als u de lenterozen samen met varens en siergrassen plant, evenals later bloeiende vaste planten - bijvoorbeeld de ooievaarsbek (geranium).
Helleborus is niet alleen geschikt voor de teelt in het tuinbed, maar kan ook in een emmer op het balkon of terras worden gekweekt.
uiterlijk en groei
In tegenstelling tot de verwante kerstroos hebben voorjaarsrozen een veel langere levensduur: op een geschikte standplaats kunnen de vaste planten, die maar zo'n 50 centimeter hoog worden, wel 40 jaar oud worden. De groenblijvende planten groeien heel langzaam en vormen geleidelijk bossige, losse bosjes. De soort verwildert heel gemakkelijk, waarbij de verschillende variëteiten met elkaar vermengen, wat resulteert in nieuwe combinaties. Lenterozen behoren, net als alle Helleborus-soorten, tot de boterbloemfamilie (Ranunculaceae).
bladeren
De langgesteelde, leerachtige bladeren zijn basaal op de wortelstokken van het sterke wortelstelsel. Het winterharde, donkergroene blad zit het hele jaar aan de plant, waarbij de oude bladeren afsterven nadat de nieuwe zijn uitgelopen.
bloemen en bloeitijd
De meestal eenvoudige komvormige bloemen van de lenteroos hebben een breed scala aan kleuren: er zijn variëteiten met monochromatische witte, crèmekleurige, gele, roze tot donkerrode bloemen, evenals gespikkelde, gestippelde of gestreepte variëteiten op de markt. Verder zijn er nu rassen met dubbele bloemen. De tot tien centimeter doorsnee bloembekers zitten op losse, vertakte scheuten en hangen kenmerkend iets naar beneden. Afhankelijk van het weer verschijnen ze al in februari en kunnen ze vaak tot eind april hun pracht laten zien. Net als hortensia's worden de vijf bloembladen vaak groen als ze vervagen.
fruit
Na de bloei vormen de peulen die typerend zijn voor de boterbloemfamilie en bevatten ze zaden die in de vroege zomer rijp zijn. Knip indien mogelijk vervaagde scheuten niet af, want lenterozen zaaien zichzelf op geschikte locaties. Door hun vrij trage groei groeien de planten niet uitbundig, maar eenmaal in de tuin komen ze vaak tientallen jaren terug. De zaailingen zijn echter niet rasecht, zodat de resulterende planten verschillende bloemkleuren vertonen.
toxiciteit
Zoals alle Helleborus-planten zijn de mooie lenterozen helaas zeer giftig. Zelfs de consumptie van kleine hoeveelheden van de plant kan ernstige vergiftigingsverschijnselen veroorzaken, daarom moet in zo'n geval onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. De saponine en de typische glycosiden, Helleboreïne en Hellebrin, zijn bijzonder giftig. Ontsnappend plantensap irriteert de huid van gevoelige mensen. Draag daarom altijd handschoenen en oogbescherming bij het snoeien.
Overigens dankt de plant zijn Duitse naam "nieskruid" aan de van oudsher stammende gewoonte om de wortelstokken te drogen, te verpoederen en als snuiftabak te gebruiken. Overigens waren in de Middeleeuwen Helleborus-soorten zoals de Lentenroos ook in trek als geneeskrachtige plant, wat tegenwoordig vanwege hun toxiciteit niet wordt aanbevolen.
Welke locatie is geschikt?
Op de juiste standplaats komen voorjaarsrozen vanzelf terug, ook zonder verdere verzorging. De planten voelen zich het prettigst op plaatsen die lijken op hun natuurlijke leefomgeving. Zet ze daarom indien mogelijk in de lichte halfschaduw onder grotere loofbomen of struiken of aan de rand van houtige plantages. Het mag daar echter niet te donker zijn, anders komt de kenmerkende bloem niet tevoorschijn. Helleborus voelt zich in principe ook thuis in de volle zon, mits de grond maar voldoende vochtig is.
vloer
Plant lenterozen in goed doorlatende, frisse en humusrijke leembodem. Dit kan gemakkelijk kalkhoudend zijn, want net als de verwante kerstrozen zijn Helleborus-hybriden zeer tolerant ten opzichte van kalk. De robuuste laatwinterbloeiers verdragen doorgaans ook een zure pH-waarde zeer goed. Bovendien moet rekening worden gehouden met de groeiende ruimtebehoefte van de planten met de leeftijd, aangezien deze zich geleidelijk in de tijd verspreiden.
Plant lenterozen op de juiste manier
Lenterozen kunnen het beste in het voorjaar worden geplant nadat ze zijn uitgebloeid. Ga als volgt verder:
Lees verder
Waterbron rozen
Lenterozen houden altijd van licht vochtige grond en hebben dat nodig om komend voorjaar weer uitbundig te bloeien. De lente-aankondigers kunnen korte tijd droogte aan, maar geven dan vaak minder bloemen. Zorg dus voor voldoende watervoorziening, zeker tijdens droge periodes in de zomermaanden. Overdrijf het echter niet, want overmatig vocht of zelfs wateroverlast zal leiden tot wortelrot op de lenteroos. Daarom moet de grond goed gedraineerd zijn, zodat regen- en gietwater snel kan wegsijpelen.
Lenterozen goed bemesten
Lenterozen hebben geen bemesting nodig op humusrijke grond, daarom is het toevoegen van compost in het voorjaar volledig voldoende.
Lees verder
Snoei lenterozen op de juiste manier
Snoeien is in principe niet nodig, maar u dient wel het oude blad in de late herfst te verwijderen. De reden hiervoor zijn schimmelziekten zoals de zwarte vlekziekte, die in het koude seizoen de bladeren van de lenteroos aantast. Om zelfzaaien tegen te gaan, kan het ook zinvol zijn om de uitgebloeide scheuten terug te knippen.
linzenrozen vermeerderen
Lenterozen kunnen gemakkelijk worden vermeerderd, zowel door zaad als door deling, hoewel de nakomelingen niet trouw zijn aan het ras. Laat u dus verrassen door de bloemkleuren die zich in toekomstige generaties zullen ontwikkelen.
Doe de verdeling in de late zomer of vroege herfst en kies voor dit doel een grotere plant die al goed op zijn locatie is gevestigd. Graaf ze uit en zorg ervoor dat elke sectie ten minste twee scheuten heeft. Zorg ervoor dat u handschoenen draagt om te voorkomen dat u in contact komt met de plantensappen.
Zaden moeten vóór ontkieming worden gestratificeerd, d.w.z. H. een koude periode doormaken - en bij het zaaien niet met aarde bedekt zijn. Lenterozen behoren tot de lichtkiemen.
Lees verder
overwinteren
Lenterozen zijn absoluut winterhard en hebben - met uitzondering van de in pot gekweekte exemplaren - geen speciale winterbescherming nodig. In de herfst kun je de planten alleen weer mulchen en zo voor een extra bron van voedingsstoffen zorgen. In regenachtige winters zal verspreid kreupelhout planten beschermen tegen overmatig vocht. Bij temperaturen vanaf min 15 graden Celsius sterven de bladeren vaak af, maar komen in het voorjaar weer uit.
ziekten en plagen
Wat betreft ziekten en plagen is de lenteroos vrij ongevoelig. Het enige probleem in de herfst of winter kan de zogenaamde zwarte vlekziekte zijn, die zich manifesteert als bruinachtige tot zwarte vlekken op de bladeren. Knip daarom preventief het blad af. Verder eten bladluizen graag de winterbloeiers, maar zijn met een gerichte bui of af en toe besproeien met brandnetelbouillon snel te verdrijven.
tips
Lenten-rozen zijn loyaal aan de locatie en reageren meestal onvriendelijk op verplanting. Zorg er daarom bij het verdelen van de vaste plant voor dat deze net zo diep terug de grond in gaat als voorheen - en niet dieper.
soorten en variëteiten
In principe zijn de commercieel verkrijgbare Lentenrose-hybriden dat niet meer, maar kruisingen van verschillende Helleborus-soorten. Bijna geen enkele variëteit is zoals de andere en er komen voortdurend nieuwe variëteiten bij - bijvoorbeeld als gevolg van zelfzaaiende planten in de eigen tuin. De mooiste soorten zijn bijvoorbeeld de volgende: