Als mensen het hebben over de toorts of wolbloem, bedoelen ze meestal een Verbascum-soort met goudgele bloemen. Met betrekking tot toxiciteit of genezende effecten moet onderscheid worden gemaakt tussen verschillende soorten toorts.

Van de bloemen en bladeren van de toorts kan gezonde thee worden gemaakt

Let op giftig: de zwarte toorts

In tegenstelling tot de katoenbloem met gele losse bloemen en een hoogte tot twee meter, is de zwarte toorts (Verbascum nigrum) meestal kleiner (tot ongeveer 120 centimeter hoog) en wordt gekenmerkt door opvallende paarse meeldraden op de lichtgele bloemen. Het kruid, dat minder harig is dan de katoenbloem die in de cottagetuinen voorkomt, bevat het giftige spermine kaloïde verbacine en het iridoïde aucubine.

De giftige effecten van geelbloemige toorts op dieren

Hoewel de wolbloem, die wordt gewaardeerd om zijn helende eigenschappen en daarom al eeuwenlang in klooster- en boerderijtuinen wordt geplant, niet giftig is voor de mens en waarschijnlijk ook wel eens aan vee werd gevoerd als natuurlijk middel, zouden delen van de plant om een toxisch effect te hebben op vissen en andere dieren. Er wordt gezegd dat Aristoteles de zaden van de plant in water strooide om het vissen te vergemakkelijken door het verdovende effect van de saponinen in de vis.

Gebruik voor helende thee en inhalaties

Zelfs Hippocrates en Hildegard von Bingen waardeerden de eigenschappen van toorts als natuurlijk medicijn. Toepassingsgebieden voor het gebruik van vandaag zijn in de volgende gebieden:

  • om slijm op te lossen bij verkoudheid en hoest
  • astma behandelen
  • bij de behandeling van gastro-intestinale aandoeningen

Van de gedroogde bladeren en bloemen van de toorts worden extracten gemaakt met hoogwaardige oliën of vers gebrouwen thee.

tips en trucs

Omdat het herkennen van de juiste plantsoort en het volledig drogen van de plantdelen enige kennis vereist, kunnen toortsthee onder de naam Verbasci flos ook in de apotheek worden gekocht.

Categorie:

Kruiden