Er zijn veel verschillende soorten paardenstaart. Sommige zijn giftig - vooral voor grazende dieren. Dit zijn alleen moeraspaardenstaart en variëteiten die op vijvers groeien. Paardenstaart of paardenstaart daarentegen is niet giftig en kan zelfs gegeten worden.
Veldpaardenstaart is niet alleen volledig niet-toxisch, maar zelfs eetbaar en heilzaam
Alleen moeraspaardenstaartsoorten zijn giftig
Moeraspaardenstaart is een van de giftige planten. Alle delen van de plant bevatten de alkaloïden equisetin en palustrine, die zeer giftig zijn, vooral voor grazende dieren. Maar mensen kunnen ook vergiftigd raken als ze paardestaart als thee drinken of in salades eten.
Voorzichtigheid is dus geboden bij het verzamelen in de natuur. Beide paardenstaartsoorten lijken erg op elkaar en zijn alleen door kleine kenmerken van elkaar te onderscheiden.
Het is het beste om paardestaart alleen te verzamelen voor consumptie in weilanden en velden waar geen vochtige holtes in de grond of zelfs vijvers zijn.
Paardestaart is eetbaar
Heermoes of heermoes bevat geen giftige stoffen, maar bevat wel veel kiezelzuur, dat een belangrijke rol speelt in de natuurgeneeskunde en cosmetica.
Het kruid kan zelfs in het voorjaar gegeten worden. De bruine en groene scheuten kunnen als onderdeel van een salade worden gegeten of als groente worden gestoomd. De Japanners maken zelfs paardenstaart in het zuur en genieten ervan als delicatesse. Bruine scheuten hebben een lichte paddenstoelensmaak, terwijl groene scheuten erg bitter zijn en eerst moeten worden bewaterd.
In de natuurgeneeskunde wordt paardestaart vanwege zijn waardevolle ingrediënten gebruikt voor de behandeling van ontstekingen en in cosmetica voor haar en tanden. De ingrediënten zijn onder andere:
- silica
- tannines
- flavonoïden
- essentiële oliën
- potassium
tips
Heermoes of heermoes kan worden gebruikt om een zeer vloeibare mest te maken die ideaal is als meststof voor veel tuinplanten. Ervaren tuinders behandelen hun rozen met paardenstaartbouillon om echte meeldauw te voorkomen.