Met zijn kleine, lepelachtige bloemen wordt het enkele blad vaak verward met de meestal roodbloemige flamingobloem ("Anthurium"), die twee verschillende soorten zijn. De een is de ander echter een makkelijk te verzorgen kamerplant die erg populair is in Duitse huiskamers. Spathiphyllum, de botanische naam voor het enkele blad, heeft vele andere namen: het is ook in de handel verkrijgbaar als bladpluim, vredeslelie of schedeblad.

Het enkele blad bloeit helderwit

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. herkomst en distributie
  2. gebruiken
  3. uiterlijk en groei
  4. bladeren
  5. bloemen en bloeitijd
  6. fruit
  7. toxiciteit
  8. Welke locatie is geschikt?
  9. substraat
  10. planten en verpotten
  11. hydrocultuur
  12. giet enkel blad
  13. Enkel blad goed bemesten
  14. Snijd één vel correct af
  15. vermenigvuldig enkel blad
  16. ziekten en plagen
  17. soorten en variëteiten

    18. herkomst en distributie

    Spathiphyllum is geen enkele soort, maar een plantengeslacht met zo'n 50 verschillende soorten binnen de aroid-familie (Araceae). De meeste van deze enkelbladige variëteiten zijn inheems in de tropische gebieden van Zuid-Amerika, waarvan vele afkomstig zijn uit Colombia en nog niet wetenschappelijk zijn beschreven. In zijn natuurlijke omgeving gedijt het enkele blad in de schaduw van grote junglebomen.

    gebruiken

    Van de ongeveer 50 soorten van het enkelblad worden als sier- of kamerplant gekweekt, waarbij vooral de witbloemige Spathiphyllum floribundum en Spathiphyllum patinii en de soort Spathiphyllum wallisii met de snel vergroenende bloembladen van belang zijn. Er zijn ook een aantal bijzondere hybriden. De plant, die oorspronkelijk uit tropische streken komt, is niet geschikt om in de tuin te houden, maar kan tijdens de warme zomermaanden wel op een schaduwrijke plek op het balkon of terras geplaatst worden.

    uiterlijk en groei

    Alle Spathiphyllum-soorten zijn tussen de 30 en 120 centimeter hoge, kruidachtige en klonterige planten. De soort is persistent en kan met goede zorg vele jaren of zelfs decennia leven en is op dat moment een indrukwekkende grootte - ook qua omvang! - bereiken. Door de jaren heen ontwikkelt zich een sterke onderstam. Het enkele blad heeft een wortelstok die zich net onder het substraatoppervlak ontwikkelt en soms ook aan het oppervlak te zien is. De bladeren komen rechtstreeks uit de wortelstok. De soort produceert geen melkachtig sap, wat anders typisch is voor veel aronskelkplanten.

    bladeren

    Het meest opvallende aan het enkele blad zijn waarschijnlijk de grote, glanzend groene en glinsterende metalen bladeren. Deze zijn ongeveer 25 centimeter lang en hebben lange stelen. Ze zijn elliptisch tot langwerpig van vorm met een duidelijke, driehoekige hoofdnerf. Spathiphyllum dankt zijn naam ook aan zijn aantrekkelijke blad: het Griekse woord "spatha" beschrijft lepelvormige gereedschappen zoals een spatel of schop, een roeispaan of zelfs een zwaard, terwijl het tweede deel van de botanische naam, het Griekse phýllon, eenvoudigweg betekent "blad". In feite behoort het geslacht tot de botanische orde van de kikkerlepelachtige (Alismatales).

    De grote bladeren kunnen echter meer doen dan er alleen goed uitzien: het enkele blad wordt beschouwd als een uitstekende kamerluchtreiniger en filtert potentieel giftige componenten zoals formaldehyde, benzeen, ammoniak en andere uit. Om deze reden is het aan te raden om Spathiphyllum in slaapkamers te plaatsen.

    bloemen en bloeitijd

    Gewoonlijk ontwikkelt het enkele blad tussen maart en september langstelige, geelachtige bloemaren, die worden omgeven door een wit tot groenachtig gekleurd schutblad. In de winter daarentegen ontstaan er meestal geen nieuwe bloemen. Sommige soorten en variëteiten verspreiden een lichte geur van vanille. De bloemen blijven enkele weken staan, maar verkleuren na verloop van tijd van helderwit naar groenachtig.

    Spathiphyllum bloeit niet, wat te doen?

    Als het enkele blad niet wil bloeien, zijn er verschillende mogelijke oorzaken. Vaak komt dit door een te donkere standplaats en/of onjuist water- of bemestingsgedrag. Hoewel de soort ook in de schaduw gedijt, heeft hij licht nodig om bloemen te ontwikkelen - ook als hij niet wordt blootgesteld aan direct zonlicht. Ook moet u de sterk consumerende plant regelmatig bemesten en niet direct uit de kraan water geven met koud water.

    Als de beste zorg niet helpt - wat bij oudere exemplaren vaak het geval kan zijn - kan de volgende maatregel helpen: Leg het enkele laken in de wintermaanden enkele maanden op een koele plaats, bijvoorbeeld in een onverwarmde of weinig verwarmde slaapkamer , stop met bemesten en geef weinig water. Geef de plant na minimaal acht weken veel water en bemest met een goed bloeiende plantenmest.

    fruit

    Spathiphyllum geeft in de kamercultuur meestal geen vruchten door gebrek aan bestuiving. In zijn natuurlijke habitat ontwikkelen zich na de bloei groene bessen, die tot acht kleine zaadjes bevatten.

    toxiciteit

    Het enkele laken is giftig voor zowel mens als dier en mag daarom niet in huishoudens met kleine kinderen en/of huisdieren (vooral katten, honden, kleine knaagdieren en vogels) of buiten hun bereik worden geplaatst. Mogelijke vergiftiging met Spathiphyllum manifesteert zich b.v. door verhoogde speekselvloed en slikproblemen tot misselijkheid, braken en diarree.

    Bovendien wordt aangenomen dat Spathiphyllum allergieën veroorzaakt, waarbij met name de bloemen en het stuifmeel een overeenkomstig potentieel hebben.

    Welke locatie is geschikt?

    Net als op zijn natuurlijke standplaats in het tropisch regenwoud, gedijt het enkele blad het beste op een lichte, deels beschaduwde plaats zonder direct zonlicht, met een hoge luchtvochtigheid en bij temperaturen tussen 18 en 25 °C. Schaduwrijke plaatsen, bijvoorbeeld op een raam op het noorden, zijn ook goed geschikt. De plant vormt hier echter veel donkergroen blad, maar nauwelijks bloemen. Daar staat tegenover dat op te zonnige locaties het risico op zonnebrand bestaat, wat zich vooral uit in beschadiging van de bladranden. Spathiphyllum is tijdens de bloeiperiode bijzonder gevoelig voor de zon. Door de permanent hogere luchtvochtigheid voelen de planten zich het prettigst in een lichte badkamer.

    Het mag echter ook in de winter niet koeler worden dan ongeveer 15 °C.
    Lees verder

    substraat

    Gebruik als substraat hoogwaardige, normale potgrond - indien mogelijk op basis van compost en zonder goedkope turf - en meng er geëxpandeerde klei (19,73€) of kleikorrels door voor een betere doorlaatbaarheid. Als alternatief kunt u de potgrond zelf mengen als compostaarde, bladaarde en zand - elk in gelijke delen. Zorg ervoor dat de basismaterialen vrij zijn van ziekteverwekkers zoals schimmels en geen kiembare onkruidzaden bevatten. Ontsmet daarom het gemengde substraat in de oven of in de magnetron.

    planten en verpotten

    Het enkele blad heeft geen al te grote plantpot nodig, maar dient vanwege de snelle groei jaarlijks in een grotere emmer te worden verpot. Aangezien echter een bepaalde groeihoogte, die per soort en variëteit varieert, het einde is, mag de laatste plantpot niet groter zijn dan ongeveer 20 centimeter in diameter. Als de plant volgroeid is, hoef je het gebruikte substraat nog maar ongeveer om de twee tot drie jaar te vervangen door vers. Maar of je nu gaat planten of verpotten, een goede drainage in de plantenbak is altijd belangrijk. Deze heeft in ieder geval een afvoer nodig waardoor overtollig gietwater ongehinderd kan weglopen. Bedek het afvoergat aan de onderkant van de pot met grotere scherven aardewerk ed om dichtslibben en verstopping te voorkomen.

    hydrocultuur

    Je creëert perfecte omstandigheden voor de lettergreep als je hem hydrocultuur kweekt. De plant is zeer geschikt voor deze vorm van kamerplantenteelt, vooral omdat je je geen zorgen hoeft te maken over regelmatig water geven en bemesten. Geef de voorkeur aan speciale potten met een waterniveau-indicator en gebruik alleen meststoffen die geschikt zijn voor hydrocultuur. Deze moeten anders worden samengesteld en verwerkt dan conventionele meststoffen voor in de grond gekweekte planten.
    Lees verder

    giet enkel blad

    Als typische regenwoudplant heeft het enkele blad veel vocht nodig, maar het mag niet permanent nat worden gelaten. Wateroverlast leidt onvermijdelijk tot wortelrot en dus tot de dood van de kamerplant. Hoewel "natte voeten" voor korte tijd geen kwaad kunnen, moet u het overtollige water altijd zo snel mogelijk uit de plantenbak of de schotel verwijderen. Houd het enkele blad gelijkmatig vochtig en geef altijd weer water als het substraatoppervlak al iets is opgedroogd. In de wintermaanden heeft Spathiphyllum meestal minder water nodig, mits het wat koeler is en niet per se direct naast of boven een kachel.

    Ook moet u, vooral tijdens de wintermaanden, letten op een hoge luchtvochtigheid en het enkele blad regelmatig besproeien met een verstuiver. De plant houdt ook van af en toe een lauwe bui.
    Lees verder

    Enkel blad goed bemesten

    Aangezien Spathiphyllum, zoals bijna alle regenwoudplanten, een zware eter is, moet u ze tussen maart en oktober voorzien van een hoogwaardige meststof voor bloeiende planten. Volgens de instructies op de verpakking, ongeveer elke twee tot vier weken bemesten. Kleine exemplaren hoeven minder vaak te worden bemest dan grotere, omdat ze van nature minder voedingsstoffen nodig hebben. Zorg ervoor dat de meststof weinig stikstof bevat, maar een fosforsamenstelling heeft. Dit bevordert de vorming van bloemen, terwijl stikstof vooral de scheut- en bladgroei stimuleert. Bemest altijd op vochtig substraat en let op tekenen van overbemesting.

    Overigens is het enkele blad ook heel goed te bemesten met gewoon koffiedik, al is dit niet voldoende als blijvende tongmest.
    Lees verder

    Snijd één vel correct af

    Regelmatig snoeien is niet nodig en ook niet geschikt voor het enkele blad. Je kunt alleen vervaagde en uitgedroogde scheuten direct boven het substraat afsnijden.
    Lees verder

    vermenigvuldig enkel blad

    Ook hoeft u geen enkel blad terug te knippen dat te groot is geworden om de plant te verkleinen. In plaats daarvan kun je zo'n exemplaar gemakkelijk delen en tegelijkertijd een of zelfs meer uitlopers krijgen. En zo werkt het:

    • Pot één blad uit, verwijder aarde van wortels
    • Scheidingspunten selecteren
    • snij liever uitlopers af
    • elk afzonderlijk wortelgedeelte moet ten minste één scheut hebben
    • Snijd de wortelstok op de aangegeven punten met een scherp mes
    • plant de individuele planten in hun eigen potten

    Hoewel het delen vrij betrouwbaar werkt, is vermeerdering door stekken bijna onmogelijk met een enkel blad. Je kunt echter nog steeds zaden gebruiken - die af en toe in de winkel verkrijgbaar zijn - om nieuwe planten te kweken. Het is echter voor de leek moeilijk om Spathiphyllum te laten ontkiemen en vervolgens te laten groeien - dit project vereist veel geduld en goede botanische kennis.
    Lees verder

    ziekten en plagen

    Het enkele blad is zeer robuust en wordt zelden ziek. Ziekteverschijnselen zoals bruin of geel verkleurde bladeren zijn meestal te wijten aan verkeerde verzorging en moeten dienovereenkomstig worden behandeld. Wat plagen betreft, zijn er op Spathiphyllum af en toe wolluizen of bladluizen te vinden, evenals spintmijten (“rode spin”) als deze te droog wordt gehouden. Met af en toe een warme douche of frequenter gebruik van een verstuiver kun je deze beestjes gemakkelijk te lijf gaan.

    Gele bladeren

    Gele bladeren op het enkele vel kunnen verschillende oorzaken hebben:

    • ongedierte besmetting
    • tekort aan voedingsstoffen
    • wateroverlast

    Vooral als de bladeren niet alleen geel worden, maar nog hangen, houd je de plant waarschijnlijk veel te nat en zijn de wortels al gaan rotten. Het aangetaste enkelvoudige blad direct oppotten, de aangetaste delen van de plant wegknippen (inclusief de rotte wortels) en in een nieuwe planter en in vers substraat plaatsen. Geef de plant in de toekomst minder water en pas na vingertesten.

    Als daarentegen de gele bladeren zonder duidelijke reden verschijnen, zitten er vaak spintmijten achter, die niet met het blote oog kunnen worden gezien. Omdat deze plagen van droog en warm weer houden, worden ze gemakkelijk afgestoten door de luchtvochtigheid te verhogen.

    Bruine bladeren en bladvlekken

    Het enkele vel reageert meestal ook op verzorgingsfouten met bruin verkleurende bladeren of bladvlekken:

    • bruine bladpunten: een duidelijke indicatie dat de lucht te droog is, verhoog de luchtvochtigheid
    • bruin, uitdrogend blad: te veel water (wateroverlast) of gebrek aan water, verpotten of één blad water geven in vers substraat
    • bruine bladvlekken of stippen: overbemesting, één blad verpotten in vers substraat
    • donkerbruine, ringvormige bladvlekken: bladvlekkenziekte, aangetast blad afknippen

    groene bloemen

    Sommige varianten van de monoleaf hebben van nature groen-witte of groene schutbladen, dit is dus normaal en niets om je zorgen over te maken. Zijn de schutbladen van jouw soort daarentegen juist helderwit in plaats van groen, dan is de plant waarschijnlijk te donker. In dit geval zal het helpen om naar een helderdere plaats te gaan, hoewel u natuurlijk direct zonlicht moet vermijden. Overigens worden de witte bloemen, die weken meegaan, na een tijdje groen als ze verwelken.Dit fenomeen is ook volkomen normaal en geen reden om tegenmaatregelen te nemen.

    tips

    In de regel blijft het enkele blad gezonder en gedijt het beter als je het substraat relatief droog houdt en de grote bladeren vaker met water besproeit. Zo krijgen niet alleen de vaak voorkomende, lelijk ogende bruine bladpunten kans, maar ook de spint, die van warmte en vocht houdt.

    soorten en variëteiten

    De meest gekweekte soorten van het enkele blad zijn:

    • Spathiphyllum floribundum: parelwit schutblad, gele kolf, bladeren tot 20 centimeter lang
    • Spathiphyllum patinii: vergelijkbaar met S. floribundum maar met smallere en langere bladeren
    • Spathiphyllum wallisii: groen-wit schutblad, korte kolf, zeer hoge soort

    Naast de genoemde soorten zijn er enkele interessante hybride vormen in de cultuur:

    • 'Gemini': bont blad
    • 'Chopin': gedrongen groei
    • 'Sweet Paco': delicate vanillegeur
    • 'Pearl Cupido': donkergroen, lancetvormig blad

Categorie:

Verzorgingstips