Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Na de walnotenoogst in het vroege najaar begint de bloeicyclus van de walnotenboom in de late winter opnieuw: in het koele seizoen vormt de plant nieuwe knoppen, waaruit de bloemen in het voorjaar ontspruiten. Onze gedetailleerde gids legt uit hoe de kleine walnootknoppen zich uiteindelijk ontwikkelen tot de nobel ogende bloesems en heerlijke vruchten.
De katjes zijn de mannelijke bloemen van de walnotenboom
Van de knoppen tot de bloemen
De bladverliezende walnotenboom is een hermafrodiete of eenhuizige (eenhuizige) plant. Dit betekent niets anders dan dat er in de winter zowel mannelijke als vrouwelijke knoppen aan de boom zullen vormen.
Opmerking: op jonge leeftijd kan de walnootboom alleen mannelijke bloemen of alleen vrouwelijke bloemen produceren. Door de jaren heen en naarmate de boom ouder wordt, past de verdeling zich echter meestal aan zodat beide geslachten vertegenwoordigd zijn.
mannelijke bloemen
De mannelijke bloemen zijn meestal samengesteld uit verschillende vrij dikke, cilindrische bloeiwijzen. Deze bloeiwijzen worden katjes genoemd. Ze zijn ongeveer zes tot twaalf centimeter lang en bevatten één tot vier miljoen stuifmeelkorrels.
vrouwelijke bloemen
De vrouwelijke bloemen groeien aan het einde van de verse scheuten. Ze zitten ofwel alleen, in paren, in drieën of in kleine spikes van ongeveer 18 tot 20 stuks.
hoogtijdagen
Walnootbomen bloeien over het algemeen tussen april en juni. Een bijzonderheid doet zich voor: de mannelijke bloemen verschijnen meestal drie tot vier weken voordat de vrouwelijke bloemen verschijnen.
Pre-vrouwelijkheid (protogynie genoemd in technisch jargon) komt slechts zelden voor, in welk geval de vrouwelijke bloemen zich beginnen te ontwikkelen voordat de mannelijke bloemen geslachtsrijp zijn.
Zelfbestuivende wilde bloemen
De echte walnoot is een zelfbestuivende windbloeiende plant - dat betekent niets anders dan de bestuiving van de walnootboom door de wind.
Noot voor de geïnteresseerden: Windbloed wordt anemofilie genoemd.
De vrouwelijke bloeiwijzen van de walnoot worden bevrucht met stuifmeel, zodat ze zich geleidelijk ontwikkelen tot bolvormige, groenschillige vruchten, onder de schil waarvan uiteindelijk de belangrijkste attractie van de walnotenboom groeit: de eetbare pit, die zoveel gezonde ingrediënten bevat.
Opmerking: Apomixis is aanwezig in enkele variëteiten van de walnotenboom, waarbij de walnoten vruchten ontwikkelen zonder enige bestuiving.