De wilg is zelfs hier in Duitsland in talloze soorten vertegenwoordigd. Om de afzonderlijke wilgensoorten te onderscheiden, helpt het om enkele kenmerken nader te bekijken. Bij de zilverwilg kun je bijvoorbeeld de vrucht als richtlijn gebruiken. Niet alleen het uiterlijk leidt tot een veilige identificatie, ook het tijdstip van fruitrijping is belangrijk. Op deze pagina vind je alles wat je moet weten over de vruchten van de wilg.
De zaden van de witte wilg zijn verpakt als katoen
Eigenschappen in één oogopslag
- Fruitsoort: capsulevrucht
- Tijd van fruitrijping: mei tot juni
- Vorm van infructescence: langwerpig
vrijkomen van zaden
Nadat de bladeren in de periode april tot mei zijn uitgelopen, verschijnen de bloemen van de witte wilg. Dit zijn de bekende kittens, die cilindrisch van vorm zijn en opvallend haar hebben. Ze kunnen een lengte bereiken van maximaal zeven centimeter. Mannelijke kittens zijn te herkennen aan hun gele kleur. De vrouwelijke bloemen daarentegen zijn eerst groen, maar vormen later een wollig, wit laagje.
Katjes worden bestoven door insecten. Vooral de witte wilg trekt bijen aan. Omdat de loofboom zijn bloemen eerder opent dan alle andere inheemse boomsoorten, dient hij als een belangrijke bron van nectar voor de ijverige honingverzamelaars. Later ontwikkelen zich kleine capsulevruchten uit de bloemen, die een wit, dicht behaard zaad bevatten. De zaden zijn uiterlijk in juli rijp, maar meestal al in juni, zodat de wilg zich zelfstandig kan voortplanten. Het gebruikt de wind om het te verspreiden. De zaden hebben echter slechts een korte termijn kiemkracht.
Eigenaardigheden van gecultiveerde vormen
Om de loofboom optimaal aan de omgevingsomstandigheden aan te passen, wordt de wilg vaak gebruikt om zogenaamde hybriden te kweken. Een bijzonder ras van deze soort is de bekende treurwilg, eigenlijk hebben wilgen maar de bloemen van één geslacht, waarbij de mannelijke populatie overheerst. Bij de treurwilg valt echter op dat naast de mannelijke ook vrouwelijke katjes verschijnen.