De meidoorn is niet alleen een hartige, kleurrijke schoonheid tussen de haagplanten, maar ook volledig winterhard en verdraagt stadslucht. De ene of de andere ziekte kan de rozenplant echter aantasten.
De spinmot is heel gemakkelijk te herkennen aan zijn webben
Een rode afstammeling van de meidoorn
De cultivar Paul's Scarlet of the Crataegus laevigata - de tweeledige meidoorn - wordt als een echte meidoorn beschouwd. Het is dus een karmijnrood bloeiende cultivar van deze inheemse haagplant. De meidoorn heeft dan ook zeer vergelijkbare eigenschappen en vereisten - hij is dol op het decoratief gelobde blad dat typisch is voor meidoorn en houdt van de zon en de voedselrijke, kalkrijke grond, net als zijn witbloemige voorouder.
Vergelijkbare ziekterisico's
bacterievuur
Helaas heeft de meidoorn ook bepaalde gezondheidsrisico's gemeen met de meidoorn. Hoewel hij zeer goed bestand is tegen vorst en stadslucht, is hij gevoelig voor bacterievuur. Deze bacteriële ziekte is zeer gevaarlijk en moet ook worden gemeld aan de Plantenziektekundige Dienst vanwege het sterke overdrachtspotentieel op andere rozenplanten, met name pitvruchtbomen.
Als een meidoorn geïnfecteerd is, vertoont deze donker verkleurde takken en gedroogde scheutpunten die eruitzien alsof ze zijn verbrand.
Helaas is deze ziekte niet gemakkelijk te genezen en wordt daarom zo gevreesd. Zonder tegenmaatregelen sterven meidoorns na één tot twee jaar, jonge planten worden na twee tot drie weken gedood.
Als de ziekte wordt gediagnosticeerd (wat duidelijk alleen in het laboratorium kan), moeten de zieke delen van de plant zeer royaal worden weggesneden. Als de besmetting ernstig is, is opruimen noodzakelijk. Het besmette materiaal dient zo mogelijk te worden verbrand, zo nodig in een afvalverbrandingsinstallatie voor grotere hoeveelheden.
Om bacterievuur te voorkomen, kunt u speciale gistpreparaten gebruiken, die voorkomen dat de ziekteverwekker de plant binnendringt, vooral in de meest risicovolle zomertijd als het warm en vochtig weer is.
Onthouden:
- Bacterievuur is een zeer besmettelijke, aangifteplichtige bacteriële ziekte
- In geval van besmetting is royaal snoeien of opruimen noodzakelijk
- Verbrand ziek plantaardig materiaal
- Ter preventie: gistpreparaten
webmot
Een ander risico voor de gezondheid van meidoorn is de spinmot. Het vreet aan de bladeren van de plant en bedekt ze met opvallende witte vliezen.
De beste manier om een besmetting te bestrijden is mechanisch door de meidoorn te besproeien met een krachtige waterstraal. Het is effectief, zij het omslachtig, om de nog verpopte rupsen in de late winter van de takken te schrapen. Bij reeds uitgekomen spinmotten is het moeilijk voor bestrijdingsmiddelen om het ongedierte te bereiken via de vliezen die dan ontstaan - verwijder in dit geval eerst de vliezen met de hand.