Epiphyllum behoren tot de bladcactussen die overtuigen met een grote overvloed aan bloemen. De onderhoudsvriendelijke planten hebben een struikachtige groeiwijze, wat nogal ongebruikelijk is voor typische cactussen. Door de vaak hangende scheuten worden ze vaak als stoplichtplant gekweekt, maar stellen qua standplaats, substraat en verzorging andere eisen dan andere cactusplanten. Hoe u op de juiste manier voor de interessante epiphyllum zorgt, leert u van dit artikel.

Bladcactussen zijn er in veel verschillende kleuren

Inhoudsopgave

Toon alles
  1. herkomst en distributie
  2. gebruiken
  3. uiterlijk en groei
  4. bloemen en bloeitijd
  5. fruit
  6. Welke locatie is geschikt?
  7. substraat
  8. planten en verpotten
  9. Giet epiphyllum
  10. Epiphyllum goed bemesten
  11. Op de juiste manier gesneden epiphyllum
  12. epiphyllum vermenigvuldigen
  13. overwinteren
  14. ziekten en plagen
  15. soorten en variëteiten

    16. herkomst en distributie

    De meeste soorten van het geslacht Epiphyllum zijn inheems in Midden- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied, waar ze als epifyten groeien aan de hoge bomen van de tropische vochtige regenwouden. Hybriden van wilde soorten die erg op elkaar lijken, zijn op de markt te vinden. Deze worden als minder veeleisend beschouwd dan hun oudersoort en zijn daarom gemakkelijker te verzorgen als kamerplanten.

    gebruiken

    Door hun tropische oorsprong zijn Epiphyllum bladcactussen hier niet winterhard en worden daarom vooral als kamerplant gekweekt. De planten, die erg gevoelig zijn voor kou, mogen alleen tijdens de warme zomermaanden op het terras of balkon, maar mogen niet worden blootgesteld aan de brandende zon. Omdat de meeste soorten en variëteiten een hangende gewoonte hebben, kun je ze als stoplichtplant houden. Als dit niet gewenst is, moeten de lange scheuten worden ondersteund of omhoog worden vastgebonden.

    uiterlijk en groei

    Alle Epiphyllum-bladcactussen groeien ofwel epifytisch of lithofytisch, d.w.z. H. als epifyten op bomen of rotsen. De verschillende soorten groeien als struiken, vormen hangend of klimmend en zelden rechtopstaande scheuten. De lange scheuten zijn vaak zwaar vertakt en worden met de jaren verhout. In tegenstelling tot de ronde oudere zijn jonge scheuten vrij vlak en niet verschillend van bladeren - ondanks alle uiterlijke overeenkomsten zijn het echter geen echte bladeren. Doornen zijn meestal afwezig. Sommige soorten vormen enkele, maar deze blijven erg klein.

    bloemen en bloeitijd

    De solitaire, meestal trechtervormige bloemen kunnen erg lang zijn: sommige Epiphyllum-soorten imponeren met tot 30 centimeter grote bloemen, die ook in bijna elke kleur behalve blauw kunnen worden gekleurd. De wilde soorten hebben meestal witte, gele of roze bloemen aan de buitenkant, die aan de binnenkant lichtgeel of witachtig zijn. De bloeitijden verschillen sterk per soort en variëteit. Overigens bloeien veel soorten pas vanaf de leeftijd van ongeveer vijf jaar, daarom hoeft een gebrek aan bloei niet per se te worden toegeschreven aan slechte verzorging.

    fruit

    In dit land worden door een gebrek aan bestuivers zelden vruchten gevormd. Je kunt de zwarte, niervormige zaden echter in speciaalzaken kopen en gebruiken om je eigen planten te kweken.

    Welke locatie is geschikt?

    Epiphyllum bladcactussen geven de voorkeur aan een lichte en warme standplaats zonder fel zonlicht. Een halfschaduwrijke plaats die vooral 's middags bescherming biedt tegen de brandende zon, is het beste. Als de standplaats te zonnig is voor de plant, komt dit al snel tot uiting in bladverbranding. In de zomer kun je de bladcactussen buiten zetten, maar bescherm ze ook tegen de middagzon en regen. Een hoge luchtvochtigheid tussen 60 en 80 procent is ook belangrijk bij het houden van het appartement.

    substraat

    Zelfs als Epiphylen cactussen zijn, is de in de handel verkrijgbare cactusaarde ongeschikt als substraat. Bladcactussen hebben een hoge voedingsbehoefte die niet kan worden gedekt door cactusaarde. Gebruik in plaats daarvan speciale grond voor bladcactussen (verkrijgbaar in speciaalzaken) of meng het zelf van normale potgrond en een derde van bastmulch, puimsteengrind of kwartszand (15,85 €) - het is belangrijk dat het substraat goed gedraineerd is en niet drassig helemaal kan alleen maar ontstaan.

    planten en verpotten

    De meeste Epiphyllum bladcactussen groeien hangend, waardoor ze goed geschikt zijn voor hanging baskets. Je kunt ze ook in een hoge plantenbak planten, zodat de lange scheuten naar beneden kunnen hangen. Soorten die hoger zijn dan 20 centimeter moeten ofwel als stoplichtplant worden gekweekt of in ieder geval worden ondersteund. Belangrijk bij het planten is niet alleen het juiste substraat, maar ook een goede potdrainage. Bladcactussen hebben vrij veel water nodig, maar mogen niet nat staan. De planten gedijen daarom het beste in plantenbakken met een automatisch watergeefsysteem.(32.95€)

    Omdat jonge planten vaak sterk groeien, moet je ze elk jaar naar een grotere pot verplaatsen. Bovendien is de ondergrond uiterlijk na drie jaar opgebruikt en dient dan vervangen te worden. De lente is de beste tijd om te verpotten.

    Giet epiphyllum

    Ook al houden de klassieke cactussen van nogal droog: als typische regenwoudbewoner heeft de Epiphyllus bladcactus vocht nodig en kan hij slecht tegen droogte. De plant houdt niet van uitgedroogd substraat en ook niet van wateroverlast. Houd de grond daarom tijdens het groeiseizoen gelijkmatig vochtig, maar niet nat. Overtollig gietwater direct verwijderen en zo mogelijk regenwater of ontkalkt leidingwater gebruiken - bladcactussen verdragen geen kalkhoudend water. Het is ook belangrijk om deze speciale instructies in acht te nemen bij het water geven:

    • Vier tot zes weken na de bloei zeer spaarzaam water geven
    • Verhoog langzaam de watergift vanaf april
    • Geef overvloedig water tussen mei en september
    • Het substraat moet dan goed worden bevochtigd
    • Vernevel de plant dagelijks tijdens het groeiseizoen
    • Spuit geen bloemen, ze zullen vlekken maken

    Epiphyllum goed bemesten

    Met betrekking tot de bemesting moeten ook enkele speciale kenmerken in acht worden genomen. Bladcactussen hebben een vrij hoge voedingsbehoefte, daarom mag je ze nooit met cactusmest geven - dit is niet aangepast aan de behoefte van de Epiphyllum-soort. Neem in plaats daarvan een normale kamerplantenmest, die u tussen april en september elke 14 dagen in de helft van de dosering toedient. Maar wees voorzichtig: stikstofrijke meststoffen leiden al snel tot overbemesting, daarom zijn volkoren en blauwkorrelige producten niet geschikt. Het is beter om een stikstofarme meststof te gebruiken, omdat dit een weelderige bloei beter bevordert. Tijdens de wintermaanden vindt er geen bemesting plaats.

    Op de juiste manier gesneden epiphyllum

    Hoewel Epiphyllum bladcactussen heel goed snoeien verdragen, mogen ze alleen gesnoeid worden als er echt behoefte aan is - bijvoorbeeld omdat ze te groot zijn geworden voor hun standplaats. De planten ontwikkelen vanzelf een min of meer symmetrische groei, die bij verkeerd gebruik van een schaar ongelijkmatig kan worden. Alleen zieke, dode of gebroken scheuten en uitgebloeide bloemen mogen worden verwijderd. Knip deze net onder het bloemhoofd af.

    epiphyllum vermenigvuldigen

    Epiphyllum bladcactussen zijn gemakkelijk te vermeerderen door stekken of door te zaaien, al moet je geduld hebben bij het vermeerderen van zaden: afhankelijk van de soort en variëteit is de kiemtijd enkele weken tot zelfs maanden.

    Voortplanting via stekken

    Voor de vermeerdering van stekken snijdt u in de vroege zomer ca. 15 centimeter lange, gezonde scheuten af, waarvan de snijpunten één tot drie dagen moeten drogen voor het planten. Zet ze vervolgens ongeveer drie centimeter diep in een plantenbak gevuld met groeisubstraat of onbemeste kokosgrond en houd deze de komende weken licht vochtig. In de regel kunnen de meeste bladcactussen vrij gemakkelijk worden geworteld en beginnen ze al na enkele weken te groeien.

    zaaien

    U kunt de zaden voor het zaaien verkrijgen bij speciaalzaken of door de rijpe vruchten van uw bladcactussen te verzamelen. De lente is de ideale tijd om te zaaien. Zaai de zwarte zaden op onbemeste kokosgrond, kokoshumus of speciale kokoszwellende tabletten en bedek ze nooit met substraat - alle soorten ontkiemen in het licht. U kunt de plantenbak het beste in een kas plaatsen of afdekken met doorschijnende folie of glas. Houd de ondergrond vochtig door deze te besproeien met kalkvrij water.

    overwinteren

    Belangrijk voor een weelderige bloei van de Epiphyllum bladcactussen is een winterrustfase, waarin de planten wat koeler zijn bij tien tot maximaal 15 graden Celsius en ook maar weinig water krijgen en niet meer worden bemest. Toch is er veel licht nodig, daarom moeten de bladcactussen ook in de winter zo helder mogelijk zijn. Een permanent warme winterslaap beschadigt de planten, verzwakt ze en maakt ze vatbaarder voor ziekteverwekkers en plagen.
    Lees verder

    ziekten en plagen

    Met de juiste zorg zijn Epiphyllum-bladcactussen winterharde, winterharde kamerplanten die zelden door ziekten worden aangetast. Als de planten ziek zijn, ligt de oorzaak meestal in verkeerde verzorging:

    • Rot op scheuten en wortels: te veel vocht
    • verwelkte, dunne scheuten: droogheid
    • lichte, witgroene vlekken op bladtakken: virale infectie
    • kurkachtige plekken: schimmelinfectie

    Als er tekenen zijn, is het enige dat helpt, de zieke delen van de plant royaal terug te knippen en over te brengen naar vers substraat en een nieuwe pot. Spint, wolluis en schildluis zijn de meest voorkomende plagen.

    tips

    In de winter mogen bladcactussen niet worden besproeid, anders hebben ze de neiging om te rotten.

    soorten en variëteiten

    Epiphyllum is een epifytisch groeiend geslacht van planten uit de cactusfamilie (bot. Cactaceae), die vanwege hun struikachtige groei tot de bladcactussen worden gerekend samen met soorten van verschillende cactusgeslachten. Deze omvatten bijvoorbeeld de kerstcactus en de paascactus, die echter tot verschillende geslachten behoren en slechts in de verte verwant zijn. Er zijn zo'n 17 verschillende Epiphyllum-soorten, waarbij met name bijzondere hybride vormen worden gekweekt. Deze worden als minder gecompliceerd beschouwd en produceren vaak meerdere keren per jaar grote, geurende bloemen.

    De volgende soorten en cultivars worden in het bijzonder aanbevolen:

    • Epiphyllum ackermannii: Een bijzonder rijkbloeiende soort met lichtrode tot rode bloemen tot 12 centimeter groot
    • Epiphyllum anguliger: bloemen tot 18 centimeter groot, wit van binnen en geel van buiten
    • Epiphyllum hookeri: soort afkomstig uit Zuid-Amerika met tweekleurige bloemen die wit van binnen en geelbruin van buiten zijn, bloemen intens geparfumeerd met lelies en alleen 's nachts open
    • Epiphyllum oxypetalum: puntige, kleine bloemen met rode buitenste bladeren
    • 'Deutsche Kaiserin': rijkbloeiende hybride soort met veel felroze bloemen
    • 'Spring Splendor': aangenaam geurende, smalle bloemen met paarse bloemblaadjes
    • 'Himmelauge': zeer grote, heldere karmozijnrode bloemen tot 17 centimeter groot
    • 'Knebels Dickchen': heldere karmozijnrode bloemen met oranjerode bloemblaadjes
    • 'Queen Ann': vormt zeer grote, zuiver witte bloemen met een diameter tot 20 centimeter
    • 'Siegfried': veel aangenaam geurende lichtroze bloemen met gele bloemblaadjes

Categorie:

Moestuin