Iedereen die ermee omgaat, moet zijn handen daarna goed wassen. De bladeren van de vingerhoed pakken letterlijk een klap uit. Hoe kun je ze herkennen? Wat moeten tuiniers nog meer over hen weten?

Zijn de bladeren giftig?

Net als alle andere delen van de vingerhoedskruidplant zijn de bladeren giftig. De maximale hoeveelheden van de zogenaamde digitaloids zitten vooral in de stengels en bladeren. Deze beïnvloeden het hartritme. Wat onschuldig klinkt, kan dodelijk zijn.

Twee blaadjes van een vingerhoed kunnen voor een volwassene het verschil betekenen tussen leven en dood. Vooral kinderen en dieren lopen gevaar. Plant daarom nooit vingerhoedskruid in tuinen met kinderen en huisdieren.

In het ergste geval kan vergiftiging door de bladeren van het vingerhoedskruid eindigen in een hartstilstand. Lichtere vergiftiging is onder andere te herkennen aan de volgende symptomen:

  • misselijkheid
  • Braaksel
  • diarree
  • hallucinaties
  • visuele stoornissen
  • delirium
  • hartritmestoornissen

Uiterlijke kenmerken van de bladeren

U herkent de bladeren aan de volgende uiterlijke kenmerken:

  • alternerende fitting
  • Basale bladeren gesteeld, stengelbladeren zittend
  • eivormig tot lancetvormig
  • tot 20 cm lang
  • inkepingen aan de rand
  • grijsviltig behaard aan de onderkant

De basale bladeren van het vingerhoedskruid vormen een rozet. In het eerste jaar ontwikkelt deze bladrozet zich op de grond. De bloemen verschijnen het volgende jaar. Het is niet ongebruikelijk dat de bladeren worden aangezien voor onkruid en worden verwijderd. Het einde van de meerjarige vingerhoedskruid…

Ziekten laten sporen achter op de bladeren

Iedereen die het vingerhoedskruid heeft geplant, kan schrikken als het lelijke bladeren krijgt, niet bloeit en een ellendig bestaan leidt. Soms wordt hij ziek. Deze omvatten echte meeldauw en bladvlekkenziekte (virus).

Zodra het blad wit begint te worden, plotseling bruin wordt of opkrult, is dat een alarmsignaal voor de tuinman om de zorg te heroverwegen en meer aandacht te besteden aan het vingerhoedskruid.

In het geval van echte meeldauw moeten de aangetaste delen van de plant worden verwijderd en afgevoerd. Om de ontwikkeling van schimmelziekten te voorkomen, staan een goede drainage van het vingerhoedskruid en een goede toevoer van voedingsstoffen voorop.

tips en trucs

Voor de voorzichtigen: de bladeren kunnen uitwendig als kompres worden gebruikt om wondgenezing te bevorderen.

Categorie:

Moestuin