- De passiebloemen en hun vruchten
- De passievrucht met paars gekleurde schil
- De passievrucht of granadilla
- Het verschil in smaak tussen passievrucht en passievrucht
- tips en trucs
De naam Maracuja wordt in dit land heel vaak gebruikt als synoniem voor de passievrucht. De naam is eigenlijk niet helemaal correct, aangezien er strikt genomen twee soorten fruit zijn.

De passiebloemen en hun vruchten
De meeste van de meer dan 530 ondersoorten van het geslacht Passiflora (Passiflora) groeien met klimranken die in verschillende mate verhouten tot struiken en bomen. De meeste soorten passievruchten komen oorspronkelijk uit Zuid- en Noord-Amerika, hoewel er ook soorten zijn met voorouders uit Australië en zelfs uit Madagaskar. De planten, met hun karakteristieke bloemen, kregen hun naam, die doet denken aan de Passies van Christus, ten tijde van het zendingswerk in Zuid-Amerika, toen missionarissen meenden symbolen voor de Passie van Christus te zien in de verschillende delen van de bloemen. Hoewel de vruchten van cultivars die populair zijn vanwege hun bloemen, zoals die van het ondergeslacht Decaloba, oneetbaar of zelfs giftig kunnen zijn, zijn de meeste passievruchtsoorten erg populair als vers fruit en vruchtensap.
De passievrucht met paars gekleurde schil
De vruchten die in dit land commercieel worden verkocht, meestal onder de naam passievrucht, zijn meestal de vruchten van het plantengeslacht dat bekend staat als de paarse granadilla. Dit lijkt qua vorm en grootte op een ei, maar heeft een gladde en glanzende paarse schaal. Botanisch gezien zijn het eigenlijk bessen, maar wat eigenlijk wordt gegeten is de inhoud van de gesneden vrucht, die bestaat uit zaden en aanhangend vruchtvlees. Er wordt vaak gezegd dat een sterk gerimpelde schil van de paarskleurige passievrucht zou wijzen op de optimale mate van rijpheid. Een passievrucht met een gladde schil kun je echter ook zonder problemen consumeren, die zal alleen wat zuurder van smaak zijn dan zeer verschrompelde en dus geavanceerdere rijping.
De passievrucht of granadilla
Op veel sapflessen staat al decennia naast de naam Maracuja een gesneden passievrucht met een paarskleurige schil op het etiket. Eigenlijk is dat niet helemaal correct, aangezien Maracuja meestal de geel tot oranje gekleurde passievrucht wordt genoemd. Zelfs in het vergevorderde stadium van rijping hebben deze een relatief drukbestendige schaal, maar verder zijn ze niet ongelijk in vorm en grootte aan de paarskleurige vertegenwoordigers van de soort. De gele granadilla wordt soms wat groter en de smaak is vaak niet helemaal te vergelijken met de paars gekleurde vruchten van Passiflora edulis. Deze worden dan ook zelden als vers fruit in de handel aangeboden en komen veel vaker in de sapcentrifuge terecht.
Het verschil in smaak tussen passievrucht en passievrucht
Kortom, het smaakverschil tussen de vruchten van beide ondersoorten van passiebloemen is niet erg groot, ook al zijn ze niet precies hetzelfde. Het principe is voor beide soorten hetzelfde, dat zaden en vruchtvlees samen en meestal met een lepel worden gegeten. Er zijn andere mogelijke toepassingen:
- als fruitgarnituur voor ijscoupes
- als topping voor taarten zoals Pavlova
- als gepureerd ingrediënt voor smoothies
tips en trucs
In de handel worden passievrucht en maracuja vaak afwisselend onder beide namen aangeboden. Beide soorten zijn in principe even geschikt voor directe consumptie en verwerking in de keuken.
WK