De schijnaardbei heeft menig hobbytuinier al voor de gek gehouden omdat hij verwarrend veel lijkt op een gecultiveerde aardbei. Gezien zijn betoverende schoonheid neemt niemand aanstoot aan de gelijkenis van zijn vruchten met aardbeien. Zijn nep-aardbeien eetbaar?
Onaangename gezondheid
Nepaardbeien en tuinaardbeien komen beide uit de rozenfamilie. Hoewel beide planten eetbaar fruit produceren, verschilt hun niveau van eetbaarheid sterk. De schijnaardbei komt niet in de buurt van het verleidelijke genot van sappig-zoete gecultiveerde aardbeien. Het kan niet eens een kaarsje houden bij de kleine wilde aardbeien. Het is immers niet giftig en dus eetbaar, zij het met een zeer bittere smaak.
Optiek top smaak
De tekortkoming van hun onsmakelijk aroma maakt de schijnaardbei goed met verleidelijke eigenschappen die een lust voor het oog zijn. Tuinders hebben daarom de Indiase schijnaardbei ruim 200 jaar geleden vanuit Zuidoost-Azië naar Europa gebracht. Omdat de sierplant zich uitstekend door uitlopers kan verspreiden, wordt hij vaak in het wild aangetroffen. Deze eigenschappen rechtvaardigen de hoge populariteit van een Indiase schijnaardbei in de siertuin:
- fijne blaadjes in een mooi rozetarrangement
- goudgele bloemen van mei tot oktober
- delicate geur trekt vlinders en hommels aan
- decoratief, helderrood fruit in zomer en herfst
Omdat de valse aardbei in bijna elke grond gedijt, siert hij zelfs problematische locaties met eeuwige bloemen. Onder bomen dient het als smaakvolle bodembedekker of geeft het de grauwe binnenplaats een sprookjesachtig karakter. Het sterke blad is bestand tegen de ijzige temperaturen tot ver in de winter. Hier verdrijven de glinsterende dauwdruppels in de ochtend de winterse melancholie. Wie geeft er om de bittere smaak van een schijnaardbei?
tips en trucs
De schijnaardbei wordt meteen als zodanig onthuld door een speciaal attribuut. Hun vruchten wijzen altijd naar de lucht, terwijl wilde aardbeien en tuinaardbeien naar beneden hangen.