Echte meeldauw is de nummer één plantenplaag in rozenbedden. Het stopt ook niet bij veel groenteplanten - tot ergernis van veel tuinders. Worstel jij ook met de vervelende parasiet? Voordat u uw toevlucht neemt tot agressieve chemische middelen, moet u proberen het ongedierte met melk af te weren. De volgende gids geeft u relevante informatie.
Melkzuurbacteriën zijn een geweldig huismiddeltje tegen meeldauw
actie modus
Echte meeldauw wordt veroorzaakt door een schimmel die geen zuur verdraagt. De micro-organismen in melk zijn melkzuurbacteriën, die juist deze afkeer veroorzaken. Om deze reden zijn karnemelk of andere vloeibare melkproducten ook geschikt om te bestrijden.
Melk bevat ook natriumfosfaat, dat de eigen afweer van de plant versterkt. U hoeft het melkmengsel pas te gebruiken als er sprake is van een acute besmetting, maar kunt de plant er preventief mee besproeien.
Echte meeldauw en valse meeldauw
Echte meeldauw is er in twee soorten. Melk werkt helaas alleen tegen echte meeldauw. In tegenstelling tot valse meeldauw herken je hem aan de witte vlekken aan de bovenzijde van het blad, die na verloop van tijd bruin worden. Valse meeldauw daarentegen verspreidt zich aan de onderkant van het blad. Als deze laatste of zelfs beide bladzijden worden aangetast, moet u een alternatieve gewasbescherming gebruiken. De larven van het schimmellieveheersbeestje, ook wel het tweeëntwintigvleklieveheersbeestje (Psyllobora vigintiduopunctata) genoemd, voeden zich bijvoorbeeld met beide soorten meeldauw.
Maak de oplossing
- meng melk (of een andere melkdrank) met water in een verhouding van 1:9
- vul de oplossing in een spuitfles
- spuit de aangetaste plant om de paar dagen met het mengsel
- Om te voorkomen dat het ongedierte zich verspreidt, is het raadzaam om ook aangrenzende planten te besproeien met de melk-wateroplossing