Als u uw kurkentrekkerhazelaar heeft besteld om te verhuizen, zal het hout een stressvolle procedure ondergaan. Het tijdstip is even relevant als de procedure. Lees hier hoe u vakkundig een Corylus avellana 'Contorta' verplant.
Hoe groter de kurkentrekkerhazelaar, hoe moeilijker het is om te transplanteren
Criteria voor de beste date
Met een sterk centraal wortelgestel vestigt een kurkentrekkerhazelaar zich fel op zijn standplaats. Het is duidelijk dat verhuizen naar een alternatieve plek voor het hout gepaard gaat met een hoge mate van stress. De timing van het verplanten moet zorgvuldig worden gekozen. Zo kies je de beste datum:
- De boom heeft al zijn gebladerte afgeworpen
- Het weer wordt vorstvrij en bewolkt
- De kurkentrekkerhazelaar is niet ouder dan 5 jaar
De leeftijdsgrens van 5 jaar verwijst naar een plant buiten. Verplanten van oudere heesters is in principe mogelijk; gaat gepaard met een hoog risico op wanbetaling. Als de sierboom goed gedijt in de emmer, staat verplanten altijd op de agenda als de pot volledig is doorgeworteld. Deze eis geldt ongeacht de leeftijd.
Kurkentrekker hazelaar transplanteren - Hoe het goed te doen?
Start op de gekozen datum met het verplanten door de kluit rondom uit te graven met een spade. De straal komt overeen met ongeveer tweederde van de groeihoogte. Maak vervolgens de kluit los met de graafvork om deze met zoveel mogelijk aarde uit de grond te tillen.
Op de nieuwe standplaats heb je vooraf al een plantkuil gemaakt met het dubbele volume van de kluit. De uitgraving is verrijkt met compost en zand. Plaats de kurkentrekkerhazelaar met behoud van de vorige plantdiepte, trap de grond in en geef royaal water. Totdat de struik wortel heeft geschoten, voorkomt een steunstok ongewenste windworp.
Snoeien compenseert verloren wortelmassa
Nadat u een kurkentrekkerhazelaar op de nieuwe locatie heeft geplant, kunt u de omvang van de verloren wortelmassa inschatten. Snijd nu de sierheester terug zodat de balans tussen boven- en ondergrondse groei hersteld is.
tips
In tegenstelling tot zijn grote broer, de gewone hazelaar, produceert een kurkentrekkerhazelaar zelden noten. Op hoge leeftijd en met goede zorg kun je met een beetje geluk nog wat van de noten oogsten. Ondanks hun kleine formaat zijn hazelnoten nog steeds eetbaar.