Deze bladplant is waarschijnlijk een van de bekendste kamerplanten, wat ongetwijfeld ook te maken heeft met zijn robuustheid. Zelfs mensen zonder de spreekwoordelijke groene vingers kunnen er goed mee overweg, want het is een klassieker onder de hydrocultuur. In het volgende artikel willen we het hebben over een minder mooie eigenschap van deze plant, de giftigheid voor mens, kinderen en katten.

Bekende giftige plant
De werking van het gif.webp van de diffenbachia is al lang bekend. In de onmenselijke tijden van slavernij werden bijvoorbeeld ongewenste getuigen gedwongen van de bladeren te eten en zo het zwijgen opgelegd.
De actieve ingrediënten
- oxaalzuur
- Calciumoxalaat naalden
- saponinen
- cyanogene glycosiden
- prikkelende stoffen
- alkaloïden
Alle delen van de plant (bladeren, bladstelen en de stengel) zijn giftig voor mensen, katten en andere huisdieren.
Hoe werkt het gif.webp?
Als je de plant aanraakt, werkt het gif.webp als een slangenbeet. De calciumoxalaatnaalden beschadigen de huid, waardoor de giftige actieve ingrediënten diep kunnen doordringen. Het resultaat is pijnlijke huidirritatie.
Bij het eten van delen van de diffenbachia verbrandt het slijmvlies eerst en vormen zich blaren in de mond. Slijmvliezen, lippen en tong zwellen sterk op. Dit leidt tot spraakstoornissen en kan zelfs leiden tot verstikking.
Als sap van de diffenbachia in het oog spat, begint het overvloedig te wateren. Hierdoor ontstaan ooglidkrampen en ernstige ontstekingen.
Eerste hulp maatregelen
Als een baby of een kat per ongeluk aan de Diffenbachia heeft geknabbeld, verwijder dan zo snel mogelijk alle delen van de plant die nog in de mond zitten. Laat de getroffen persoon vervolgens zijn mond spoelen. Vloeistof drinken is logisch, maar je moet nooit melk te drinken geven, omdat dit de opname van het gif.webp bevordert. Als er sap van de diffenbachia in uw ogen komt, spoel ze dan onmiddellijk uit.
Raadpleeg in ieder geval achteraf een arts!
tips
Vanwege de toxiciteit en gevaarlijkheid mag de diffenbachia niet worden gekweekt in huishoudens met een baby, peuter of huisdieren.