In de toekomst willen we hier een “Plant van de Maand” presenteren die ook onder ongunstige weersomstandigheden en met weinig botanische kennis te kweken is. In ons tuinjournaal staan al een aantal zeer interessante artikelen met veel tips over vetplanten, als bizarre archetypen in een jurk van doornen. Daarom gaat het vandaag om de winterharde exemplaren, die niet minder aantrekkelijk zijn en in elk seizoen een echte blikvanger in de huistuin. Dankzij hun vlezige bladeren, die veel vocht kunnen opslaan, zijn vetplanten echte overlevers.
De cactusvijg verdraagt vorst
Naast de bekende Crassula, Eclaira en Co., dit zijn bladvetten, hebben deze dikbladige planten ook een stam. Ook beschermd door doornen tegen zijn natuurlijke vijanden, zijn de koudebestendige variëteiten bijzonder geschikt voor aanplant in de rotstuin, op terrassen en op het balkon.
Een bijzonderheid onderscheidt de winterharde planten van hun soortgenoten: vanaf september krijgen ze tot begin maart helemaal geen water. Door fotosynthese wordt het opgehoopte restwater in de plantenlichamen omgezet in suiker, zodat terwijl tegelijkertijd het celsap wordt gereduceerd, temperaturen ver onder het vriespunt geen schade aanrichten aan de tropische planten. Dit proces is te herkennen aan de bijzonder karakteristieke kleurveranderingen van groen naar roodbruin, die in de herfst bij veel winterharde planten te zien zijn. In de periode die volgt, genereren ze als het ware hun eigen natuurlijke antivries en bereiden zich zo voor op de winter zonder onze tussenkomst.
Populaire soorten winterharde vetplanten
Als u overweegt om in de tuin te planten, moet u er zeker rekening mee houden dat de stelen van deze planten aanzienlijke afmetingen kunnen bereiken en na korte tijd rijkelijk vertakken. Maar uiteindelijk spelen de juiste standplaatskeuze, een optimaal substraat, een betrouwbare regenbescherming en een soortspecifieke watergift een dominante rol bij deze tropische planten, die wel 15 meter hoog kunnen worden. In het volgende overzicht hebben we enkele van de winterharde vetplanten samengevat die vaak in Duitse tuinen voorkomen:
| verscheidenheid | optimale temperatuur (°C) | groeihoogte (cm) | Kenmerken |
|---|---|---|---|
| Echinocereus viridiflorus | tot - 25 | tot 10 | rijkbloeiend en uitstekend geschikt voor rotstuinen |
| Escobaria vivipara (bolcactus) | tot - 30 | 10 tot 15 | Vorming van eigen uitlopers, heeft koudeprikkel nodig voor bloemen |
| Opuntia engelmannii | tot 20 | 100 tot 400 | Cactusvijg met eetbare vruchten en struikachtige groei |
| bergcactus | tot 20 | ongeveer 150 | Cereuscactus met roze bloemen in de zomer en 8 cm lange doornen; niet voor kameronderhoud |
| Opuntia ficus indica | t/m - 15 (behalve jonge planten!) | ongeveer 500 | Oude variëteit met vruchten tot 10 cm groot, extreem snelgroeiend |
| Corynopuntia clavata | tot 20 | (mini's) 3 tot 7 | optisch zeer opvallende gele bloemen, heeft regenbescherming nodig |
| Opuntia imbricata | tot - 30 | maximaal 500 | meest winterharde soort, mag ook ingekort worden |
| Opuntia tortispina | tot 20 | met brede groei tot 100 | roze bloemen, heeft vorst nodig om te groeien, goed voor potplanten |
Plant- en verzorgingstips voor vetplanten
In alle regio's van Duitsland is kweken in principe in elke tuin mogelijk, met uitzondering van enkele jonge planten, die de eerste jaren binnenshuis of in ieder geval in een koude kas moeten worden gekweekt. Veel van de soorten zijn bijzonder geschikt als potplant en kunnen worden gebruikt om terrassen, balkons of huisingangen te versieren als u niet in de tuin bent. Een paar tips om in gedachten te houden:
- ideale planttijd: eind februari tot augustus;
- de locatie moet beschut tegen regen en zonnig zijn (een zuidhelling is perfect);
- gebruik waterdoorlatende, korrelige substraatgrond zodat regenwater snel kan weglopen;
- GEEN compost gebruiken (gevaar voor schimmelziekten!);
- geef niet direct water na het planten en vermijd wateroverlast.