Hoe en wanneer u uw favoriete seringen het beste kunt vermeerderen, hangt niet alleen af van de methode die u kiest, maar vooral van de soort en variëteit. Niet elke sering kan op elke manier worden gereproduceerd - afhankelijk van de sering werken bepaalde technieken beter, andere slechter of helemaal niet. In dit artikel geven we je een overzicht van veelvoorkomende methodes en de daarbij behorende instructies.

De stekken worden gesneden tijdens de bloeiperiode

Vooral makkelijk. Voortplanting via worteluitlopers

Veel seringen vormen zogenaamde worteluitlopers, die je in het voor- of najaar eenvoudig met een schop afknipt en op de gewenste plek terug plant. De vermeerdering van seringen werkt niet eenvoudiger - maar het kan niet bij alle soorten worden geïmplementeerd. Je kunt de methode goed gebruiken bij de soorten wilde sering, die veel worteluitlopers vormt. Edele sering (bijv. 'Charles Jolie' of 'Remembrance of Ludwig Späth') kan uitlopers ontwikkelen, maar dit zijn wilde vormen waarop de edele variëteit alleen wordt geënt. Echte worteluitlopers krijg je alleen van edele rassen die volgens de in vitro methode zijn gekweekt - de ervaring leert echter dat deze zich maar zeer zelden ontwikkelen.

Werkt met bijna alle soorten: vermeerdering via stekken

Als vermeerdering via worteluitlopers niet mogelijk is - om welke reden dan ook - kun je van bijna alle soorten stekken nemen en proberen te rooten. Afhankelijk van de soort en variëteit werkt dit soms beter en soms minder goed, maar het is zeker te testen. De vermeerdering van stekken werkt heel goed bij dwergseringen (bijv. Syringa x meyeri 'Palibin') of de populaire Preston-hybriden (Syringa x prestoniae), terwijl je bij de gevoeligere edele sering beduidend meer verliezen hebt. Je zou succesvol moeten zijn als je deze methode volgt:

  • Snijd de scheuten of kopstekken tijdens de bloeiperiode in mei/juni.
  • Selecteer hiervoor niet-houtachtige uitlopers met ten minste drie bladknopen.
  • Verwijder de onderste bladeren en laat er slechts 2-3 over.
  • Halveer de overige bladeren.
  • Meng de groeigrond van magere grond, zand en algenkalk.
  • Vul kleine potjes met het substraat.
  • Leg de stekken erin.
  • Bevochtig de ondergrond goed.
  • Zet er als kas een afgeknipte PET-fles overheen.
  • Als alternatief kun je ook sjasliekspiesjes in de grond steken
  • en doe er een doorschijnende plastic zak over.
  • De bladeren mogen het plastic niet raken, anders gaat het snel schimmelen.
  • Zet de potten op een lichte (maar geen directe zon!) en warme plek.
  • Geef regelmatig water en lucht.

Nu moet je geduld hebben: veel seringen hebben tot een jaar nodig om te bewortelen, zodat de stekken vaak pas in het volgende jaar uitkomen.

Zelden succesvol: vermeerdering van stekken

Als je een Chinese sering (Syringa x chinensis), een Hongaarse sering (Syringa josikaea) of de boogsering (Syringa reflexa) wilt vermeerderen, raden we de vrij ongecompliceerde vermeerdering met stokken aan. Deze methode is echter niet aan te raden voor de edele lila-variëteiten, omdat hier maar heel weinig bomen groeien - afhankelijk van de variëteit vormt slechts elke tiende tot vijftiende boom daadwerkelijk wortels. Bij de genoemde soorten kun je echter al na een jaar uitkijken naar nieuwe jonge planten. En zo werkt het:

  • Stekken worden in de late herfst gesneden nadat de bladeren zijn gevallen.
  • Deze mogen in tegenstelling tot stekken geen blad meer hebben.
  • Snijd jaarlijkse scheuten over de lengte van een potlood.
  • Deze moeten elk een paar knoppen onder en boven hebben.
  • Trek aan de onderkant een strook van ongeveer twee centimeter breed van de bast.
  • Steek dit uiteinde buiten in het voorbereide bed.
  • Dit moet in de halfschaduw zijn.
  • Graaf hier de grond grondig op en verrijk deze met compost.
  • Ongeveer een derde of de helft van de stok moet de grond in.
  • Bedek het bed in de winter met fleece.
  • Het volgende voorjaar kun je zien welke stokken zijn gegroeid en welke niet.

Als je in de herfst geen kans hebt om de stokjes te plakken, kun je ze ook in een schone doek wikkelen en 's winters in de koelkast bewaren. Ten slotte worden ze in het voorjaar geplant.

Zorgt voor verrassingen: Seringen zaaien

Veel seringen vormen na de bloei capsulevruchten, die je pas in de herfst kunt laten rijpen en oogsten. Giet de fijne zaden eruit, scheid ze voorzichtig van andere delen van de plant en zaai ze meteen in een bak met potgrond. Laat ze 's winters op een schaduwrijke en koele plaats buiten staan en dek ze pas vanaf januari af. Zet ze nu in een (onverwarmde) kas en houd het substraat licht vochtig, de zaden zullen snel ontkiemen. De jonge zaailingen worden in het voorjaar eerst in potten geprikt en pas in het najaar buiten geplant. Houd er rekening mee dat de vermeerdering van zaailingen niet monovariëteit is en dat u vaak voor verrassingen kunt komen te staan. Als je je eigen soorten wilt kweken, zul je met deze methode waarschijnlijk succes hebben.

tips

Lila wordt vaak gekweekt via oculatie - i. H. het enten van een scheut op een scheut van de wilde soort - vermenigvuldigd. In tegenstelling tot de in vitro vermeerdering die in de professionele tuinbouw vaker wordt toegepast, kunt u deze methode thuis zelf uitvoeren.

Categorie:

Bomen