In het taalgebruik bestaat verwarring over de betekenis van de termen "humus" en "compost". Hoewel beide substraatvormen overeenkomsten hebben, zijn er subtiele verschillen in hun vorming en samenstelling. Vanwege de overeenkomsten is compost ideaal voor bodemverzorging.
Humus is de bovenste laag grond
Humus als homogene bodemlaag
Humus is de bovenste bodemlaag in natuurlijke habitats, die bestaat uit afgebroken organische resten. Bodemorganismen verwerken dierlijke en plantaardige resten en produceren een homogeen substraat dat rijk is aan voedingsstoffen. De bodemfauna heeft vocht, lucht en warmte nodig voor de omzetting van de stoffen. Als de omstandigheden niet goed zijn, ontstaat er rot. Een laag humus op de grond slaat water op en levert voedingsstoffen aan de planten.
Humusbodems komen niet overal voor. De bodemfauna wordt beïnvloed door de koolstof-stikstofverhouding. Er is een onbalans ten gunste van koolstof op de bodem van naaldbossen. Naaldstrooisel verzuurt de bodem, waardoor er nauwelijks bodemdieren zijn. In loofbossen is de verhouding in evenwicht en produceert de bodemfauna een dikke laag humus.
Compost als heterogene samenstelling
In tegenstelling tot humus is de compostgrond nog niet volledig verteerd. Het substraat is een samenstelling van plantaardig afval, dat eerst door inwerking van bodemorganismen wordt verwerkt tot humus. In algemeen gebruik wordt rijpe compostgrond ook wel compost genoemd. Het compostsubstraat bevat vaak niet-verrotte en houtachtige plantendelen, zodat alleen delen homogene humus met een fijne kruimelstructuur bevatten.
Terwijl humus wordt gemaakt in natuurlijke habitats zonder menselijke tussenkomst, wordt compost actief geproduceerd. Er is verse compost die kleine hoeveelheden afbreekbare organische resten bevat. Dit substraat stimuleert de activiteit van bodemorganismen. Afgewerkte compost bevat grote hoeveelheden pure humus en kleine delen van moeilijk afbreekbare stoffen. Het wordt langzaam verwerkt door de bodemfauna en vormt een langzaam stromende voedingsbron.
gebruik van compost
Humus heeft een uitgebalanceerde verhouding van calcium en ijzer, kalium en aluminium, magnesium en mangaan, fosfor en zwavel, stikstof en koolstof. Een goed gerijpte compost die minimaal een jaar bewaard is gebleven is vergelijkbaar met pure humus. Het dient niet alleen als meststof, het heeft ook een positief effect op de bodem.
Compost veroorzaakt deze effecten:
- Bevordering van de kruimelstructuur
- Verbetering van de water- en luchtbalans
- Toename buffercapaciteit
- Maximale stabiliteit van het aggregaat