Witte of bruine vlekken op de bladeren doen sommige tuinders twijfelen of de vruchten nog eetbaar zijn. Echte meeldauw is immers een schimmel die soms tot de dood van de plant leidt. Terwijl huisdieren zich totaal niet bewust zijn van de schadelijke coating, lopen kinderen ook het risico besmette bladeren te eten, omdat de valse meeldauw aan de onderkant van het blad vaak onopgemerkt blijft. Hier leest u of er sprake is van een gezondheidsrisico en wat dat is.
Meeldauw kan in de meeste gevallen worden afgewassen
toxiciteit
Echte meeldauw is niet giftig, maar moet toch voorzichtig worden behandeld. Fruit en kruiden kun je zonder aarzelen eten, niet in de laatste plaats omdat je de geoogste groenten over het algemeen goed van tevoren wast. Omdat er een risico bestond op aanzienlijke oogstverliezen, verwerken veel boeren ook planten die zijn aangetast door echte meeldauw en verkopen ze.
Gevolgen van een allergische reactie
Het is echter mogelijk dat u allergisch bent voor de schimmel die echte meeldauw veroorzaakt. In dit geval zijn de volgende klachten te verwachten:
- indigestie
- buikpijn
- ademhalingsproblemen
- jeuk
- roodheid van de huid
Het is beter om beschermende kleding te dragen
Allergiepatiënten ervaren de bovengenoemde lichaamsreacties, vooral na het eten van planten die besmet zijn met echte meeldauw. Daarnaast komen deze ook in gereduceerde vorm voor bij het inademen van stoffen uit de schimmel. Draag daarom bij het behandelen van aangetaste planten altijd beschermende kleding zoals een gezichtsmasker en vooral handschoenen. Deze laatste beschermen ook tegen de schimmel die aan je vingers blijft plakken en later in het spijsverteringskanaal terechtkomt.
biologische controle
Als u echte meeldauw wilt bestrijden, moet u altijd de voorkeur geven aan zachte huismiddeltjes boven chemische fungiciden. Hoewel echte meeldauw niet giftig is, vormen deze bestrijdingsmiddelen een verhoogd gezondheidsrisico. Vooral groenten en fruit zijn na het sproeien vaak niet meer geschikt voor consumptie.